Παρατήρηση 1: (Επ' ευκαιρία της υπόθεσης των Ζωνιανών) Στην Κρήτη, τον χρόνο που πέρασε κατασχέθηκαν μόλις 650 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης, έναντι 13.000 τον προηγούμενο χρόνο (ενημέρωση, Καθημερινή 11/11/2007*).
Παρατήρηση 2: Τα θέματα των πανελληνίων ήταν, όπως όλοι παρατήρησαν, ιδιαίτερα εύκολα την φετινή χρονιά. Παρά, λοιπόν, την εφαρμογή της βάσης του 10 ως κριτηρίου εισαγωγής, οι καφετέριες της επαρχίας θα γεμίσουν και φέτος (κατά το "Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος" του Μενέλαου Λουντέμη...). Το ίδιο και τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα της περιφέρειας.
Συμπέρασμα: Σωτηρία οι εκλογές για μερικούς...
*Σημ.: Διόρθωσα την - καθώς φαίνεται - ανακρίβεια: τελικά κάποια δενδρύλλια καταστράφηκαν, αλλά ασύγκριτα λιγότερα απ' ότι άλλες χρονιές.
6 comments:
Τι υπονοείς?
Πολύ καλό.
Κάποτε πηγε ένας στα Ζωνιανά, έκατσε στην πλατεία και έπιασε κουβέντα με τους ντόπιους.
- Όμορφος ο τόπος σας μα άγριος. Όλο πέτρα. Καθόλου πράσινο δεν υπάρχει.
- Εμείς προσπαθούμε. Τα κοπέλια βάνουνε παιδί μου κάθε χρόνο, μα τα ξεπατώνει η αστυνομία...
Όσον αφορά την δεύτερη παρατήρηση, για μένα θα ήταν κακή πολιτική να κοπεί μαχαίρι η προσέλευση φοιτητών. Αφενός γιατί μια τέτοια ενέργεια θα καθιστούσε το μέτρο ανεφάρμοστο, λόγω των αντιδράσεων που θα προκαλούσε, και αφετέρου επειδή δεν θα άφηνε στους ιδιοκτήτες περιθώριο να αντιδράσουν στην επερχόμενη αλλαγή και περιορίσουν τις ζημιές τους.
Θέλω να πιστεύω ότι η ΝΔ, με αυτό το μέτρο στοχεύει στο να βάλει σε μία τάξη όλες αυτές τις "τιτουλάριες" σχολές που ενδημούν στην Ελλάδα ( π.χ. τμήμα γλώσσας, φιλολογίας και πολιτισμού Παραευξείνιων Χωρών), οι οποίες υπάρχουν κυρίως για να ικανοποιούν την επιθυμία των μανάδων να έχουν σπουδάσει κάτι τα παιδιά τους.
Όσο δυσκολεύουν τα θέματα των πανελλαδικών τόσο θα αυξάνονται οι κενές θέσεις στα πανεπιστήμια αυτά, γεγονός που επιτρέψει στην εκάστοτε κυβέρνηση να τα συρρικνώσει ή και να τα κλείσει. Με αυτόν το τρόπο είναι δυνατόν να εξοικονομηθούν μεγάλα χρηματικά ποσά (σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς μου αυτές οι σχολές απασχολούν περίπου ένα 0,5 % του Α.Ε.Π.), τα οποία μπορούν να αναδιανεμηθούν καλύτερα στο υπόλοιπο εκπαιδευτικό σύστημα.
Προσωπικά το βρίσκω ως ένα καλό μέτρο, με την προϋπόθεση όμως, ότι θα υπάρξει όντως σταδιακή αύξηση του επιπέδου δυσκολίας των πανελλαδικών. Αλλιώς... βράσε Μάη να φας τριφύλλι.
Δύσκολο, πραγματικά, να πεις ποια σχολή προσφέρει έργο και ποια όχι. Από την άλλη μεριά, με το να ιδρύεις σχολές σε κάθε πινέζα του χάρτη, ακόμη και για εκείνα τα γνωστικά και επαγγελματικά αντικείμενα για τα οποία η ζήτηση είναι από χρόνια υπερκορεσμένη, τροφοδοτείς την κοινωνία με στρατιές μελλοντικών ανέργων ή υποαπασχολουμένων.
Παρενέργειες αυτής της τακτικής είναι:
(1) Η δημιουργία τεχνητών αναγκών. Πχ. όσο περισσότεροι γιατροί κυκλοφορούν στην αγορά (και στην ιδιωτική) τόσο θα αυξάνεται η πλασματική ανάγκη για ιατρικές υπηρεσίες. Για να βγάλουν όλοι αυτοί το ψωμί τους πρέπει να καταστήσουν με κάποιο τρόπο αναγκαία την παρουσία τους.
(2) Η ανάπτυξη τεραστίων πιέσεων στο κράτος (που ως παραδεισιακός εργοδότης αποτελεί την καταφυγή του κάθε πικραμένου) για κρατική απασχόληση. Οι πιέσεις αυτές δεν πρόκειται να καμφθούν ποτέ όσο τροφοδοτείται η αγορά με νέους "σπουδαγμένους" ανέργους. Και πάντοτε θα γίνεται επίκληση "αναγκών" που επιβάλλουν διορισμούς. Άλλωστε, οι "ανάγκες" στο Δημόσιο είναι ενδημικό φαινόμενο, σύμφυτο με την (ενδημική επίσης) υπαπασχόληση μεγάλου μέρους των δημοσίων υπαλλήλων.
Την εποχή που έφυγα από την Μέση Εκπαίδευση οι περισσότεροι καθηγητές απασχολούνταν όχι περισσότερες από 18 ώρες εβδομαδιαίως. Διορισμοί γίνονται συνέχεια σε όλο το δημόσιο και παρ' όλα αυτά οι δημόσιοι υπάλληλοι (μεταξύ των οποίων και οι καθηγητές) διαμαρτύρονται για ελλείψεις προσωπικού. Δεν αμφιβάλλω ότι κατά περίπτωση λείπουν υπάλληλοι με εξειδικευμένο αντικείμενο, όπως εξειδικευμένοι καθηγητές (πχ. στην εποχή μου έλειπαν Φυσικοί και την Φυσική την δίδασκαν, ατυχώς, Φυσιογνώστες) αλλά να μου επιτρέψετε να είμαι εξαιρετικά καχύποπτος απέναντι σε αυτές τις συνεχείς διαμαρτυρίες για ελλείψεις προσωπικού σε όλο τον Δημόσιο Τομέα.
Όσο για την βάση εισαγωγής του 10 (αν έχω καταλάβει τον τρόπο εφαρμογής της), είναι αμφίβολης λειτουργικότητας, αφού η επίδοση των υποψηφίων εξαρτάται από τον βαθμό δυσκολίας των μαθημάτων της κάθε χρονιάς. Πάντως, κάποιος ηθμός πρέπει να υπάρχει, δεν είναι δυνατόν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να εισάγονται "κουμπούρες" και να μην βρίσκεις Έλληνα σε χειρωνακτική δουλειά. Δεν είναι θέμα ρατσισμού, είναι θέμα κοινωνικής γαλήνης: οι εισηγμένοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αργότερα θα απαιτήσουν και δουλειά αναλόγου επιπέδου, ενώ δίπλα τους θα θησαυρίζουν οι ασπούδαχτοι.
Το συμπέρασμα ...όλα τα λεφτά!
πολύ καλό.
Το φαινόμενο που περιγράφεις ενισχύεται και από την ίδρυση σχολών των οποίων το πτυχίο δεν έχει καμία απολύτως ζήτηση στην αγορά εργασίας. Π.χ. Τμήμα Ιστορίας και Μεθοδολογίας της επιστήμης. Είναι αυτό που λέμε ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να συνδεθεί με την εργασιακή πραγματικότητα.
Όσον αφορά το θέμα των ελλείψεων προσωπικού, η προσωπική μου εμπειρία από την πρακτική μου σε νοσοκομείο, μου καταδεικνύει ότι δυστυχώς στο δημόσιο τομέα υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται χωρίς να κάνουν τίποτα και από την άλλη άνθρωποι που σκοτώνονται στη δουλειά χωρίς να πληρώνονται ανάλογα. Και είναι μεγάλο κρίμα.
Lampa_, έριξες κι άλλο φως στην υπόθεση του Δημοσίου. Εφαρμόζεται εκεί η τακτική του οδοστρωτήρα, όπου το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην κάνεις τίποτε.
Post a Comment