Monday, August 15, 2011

Η χάρη Της και η χάρη του

Στην Σκιάθο, κοντά στον πρωθυπουργό, βρέθηκε εκτάκτως ο Διονύσης Μποτώνης, σε διατεταγμένη υπηρεσία: να επιχειρήσει διά του ρεπορτάζ του την σύνδεση του θρησκευτικού νοήματος της εορτής του 15Αύγουστου και των κρίσιμων στιγμών που ζει το έθνος. Και να φιλοτεχνήσει την εικόνα ενός Πρωθυπουργού - Σωτήρα. Αποδύθηκε σε απίθανες νοηματικές ακροβασίες - με στόχο να εντυπωθεί στο τηλεοπτικό κοινό (η επανάληψις γαρ μήτηρ της μαθήσεως...) ότι οι θυσίες δεν γίνονται χωρίς ελπίδα. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο... Κόπιασε αραδιάζοντας ένα σωρό βερμπαλιστικές αρλούμπες: η όλη "δημοσιογραφική" κάλυψη θύμιζε έντονα τις ηθικοπλαστικές ανοησίες που λέγονται στις παρελάσεις. Έπρεπε, ασφαλώς, να τύχει αξιοποιήσεως και η μέρα: καμία ευκαιρία δεν αφήνεται ανεκμετάλλευτη.

Υπάλληλος είναι βέβαια ο άνθρωπος, αλλά δεν μπορώ να μην το πω: εμετικό...

Saturday, August 06, 2011

Translation needed

Η εικόνα σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας (με πρωτοστατούντες βέβαια τους Παπανδρέου και Σαμαρά, αλλά μη υστερούντες σε ύφος και παραινέσεις και τους υπολοίπους) να παραδίδει μαθήματα πολιτικής και οικονομίας στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, σας προκαλεί:

(1) κύματα γέλιου;
(2) θυμηδία;
(3) περισυλλογή;
(4) παγίδευση σε κυκεώνα θλιβερών σκέψεων;
(4) κατάθλιψη;

Τι θα σκεφτόταν άραγε ένας Ευρωπαίος ή Αμερικανός πολίτης, αν άκουγε τις δηλώσεις αυτές (που ευτυχώς δεν θα ακούσει, αφού προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση); Τι θα έλεγε για ένα έθνος που πανηγυρίζει κάθε φορά που η πολιτική του ηγεσία γυρίζει από την Ευρώπη με μία ακόμη δανειακή δόση, ενώ - δοθείσης της ευκαιρίας - παραδίδει μαθήματα οικονομίας και πολιτικής σε αυτούς συνεχίζουν να του χορηγούν τεχνητή αναπνοή; Πώς να λέγεται άραγε στα γαλλικά, τα αγγλικά ή τα γερμανικά το "άντε κοιτάξτε τα χάλια σας ρε ψωριάρηδες";