Έρως ανίκατε μάχαν

Να είχαν, άραγε, πλύνει τουλάχιστον τα δόντια τους;

Credo quia absurdum

Ήταν να το δούμε και αυτό: Πρωθυπουργός και κυβέρνηση να ζητούνε και να λαμβάνουν ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου να… αυτοκαταργηθούν. Προσέξτε αγαπητοί μου αναγνώστες: δεν βρίσκεστε σήμερα ενώπιον ενός ακόμη συνήθους προϊόντος του κομματικού σωλήνα του Κινήματος, ενός ακόμη αξιοθέατου του θεματικού πάρκου που λέγεται ΠΑΣΟΚland˙ δεν πρόκειται (προς Θεού) για ένα ακόμη δρώμενο της ελληνικής Αυλής των Θαυμάτων, περιορισμένης εμβελείας. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί θα ψαλίδιζαν ανεπίτρεπτα το μεγαλείον (και το γελοίον) του πράγματος και είναι ως εκ τούτου κατώτεροι των περιστάσεων.

Εδώ – καταλάβετέ το - έχουμε την μεγαλειώδη παραγωγή γνήσιου πολιτικού υπερρεαλισμού υπό τα όμματα της αγρύπνου Ευρώπης και του αγωνιούσης ανθρωπότητος.

Ίσως βέβαια πολίτες χωρών όπως η Κούβα, το Ιράν και η Κολομβία - εθισμένοι σε αλλοπρόσαλλους ηγέτες και εν γένει παρανοϊκές πολιτικές συμπεριφορές – να μην εκπλαγούν από το χθεσινοβραδυνό προϊόν του ελληνικού κοινοβουλίου. Αλλά πάντες οι άλλοι – και πάντως οι πολίτες του λεγομένου Δυτικού κόσμου – θα ξύνουν με απορία την σοφή τους κεφαλή, μην δυνάμενοι να κατανοήσουν τα όσα συμβαίνουν εδώ.

Αλλά και γι’ αυτούς υπάρχει λύση, η μόνη ίσως δυνατή, λύση βέβαια υπερβατική, βασισμένη όμως στην δική τους θεολογική κληρονομιά: Αφού εξ ανάγκης είναι υποχρεωμένοι να αφομοιώσουν και να μεθερμηνεύσουν τα ΠΑΣΟΚικά δρώμενα και αφού πρέπει να εξοικειωθούν με την mentalité των πολιτευομένων και των ψηφοφόρων αυτού του κόμματος, ας αφήσουν τις αμφιβολίες και τα δυσμενή σχόλια, ας θυμηθούν την αποδιδόμενη στον Αγ. Τερτουλλιανό φράση, και ας αναφωνήσουν τέλος πάντων εν χορώ: «Ναι, τα πιστεύομεν διότι είναι απίστευτα!»

“Ce fut une erreur”: Σημίτη, τ’ ακούς; Για σένα το λέει!

"Ni madame Merkel ni moi n'étions en fonction lorsqu'on a décidé de faire entrer la Grèce dans l'euro. Disons les choses comme elles sont : ce fut une erreur. Parce que la Grèce est entrée avec des chiffres qui étaient faux et elle n’était pas prête, son économie n’était pas prête à assumer l’intégration dans la zone Euro. C’est une décision qui a été prise - si mon souvenir est exact - en 2001 et dont nous avons payé les conséquences ces derniers mois."

«Ούτε εγώ ούτε η Κα Μέρκελ είχαμε την εξουσία όταν αποφασίστηκε να εισέλθει η Ελλάδα στην ζώνη του Ευρώ. Aς πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, επρόκειτο για ένα λάθος. Διότι η Ελλάδα εισήλθε με ψεύτικα νούμερα και δεν ήταν έτοιμη, η οικονομία της δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει μια διαδικασία ολοκλήρωσης μέσα στην ζώνη του Ευρώ. Πρόκειται για μια απόφαση που πάρθηκε- αν δεν με απατά η μνήμη μου – το 2001 και της οποίας τις συνέπειες πληρώσαμε αυτούς τους τελευταίους μήνες».

Δεν θα αγιοποιήσω εδώ τον Sarkozy, έχει λόγους να λέει όσα λέει, απευθύνεται άλλωστε και στο εσωτερικό του κοινό. Αλλά με άψογα διπλωματικό τρόπο, με μια καλοσιδερωμένη, λιτή και αυστηρή γλώσσα, νίπτων τας χείρας του για τις επιλογές των τότε εν ισχύι πολιτικών προσώπων στην Γαλλία (Jacques Chirac και Lionel Jospin), δηλώνει χωρίς περιστροφές το αυτονόητο: ότι η αφεντομουτσουνάρα μας δεν ήταν για τα δυτικοευρωπαϊκά σαλόνια, ότι τα νούμερα πάνω στα οποία πατήσαμε για να μπούμε (γνωστά έστω, εν μέρει, σε αυτούς που μας δέχθηκαν – γι’ αυτό και ο χαρακτηρισμός της εισόδου μας ως λάθους, προφανέστατα δικού τους) ήταν αγρίως φαλκιδευμένα.

Για όσους γνωρίζουν τα τερτίπια της ευγενούς γλώσσας των Γαλατών, εκ των όσων ειπώθηκαν εκείνα που μας αφορούν (και όσα εννοήθηκαν) δεν ταιριάζουν πλέον σε κυρίαρχη χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά σε χώρα υπό κατοχή και κηδεμονία, το νόθο παιδί της Ευρώπης, μια χώρα – βαρίδι, της οποίας η πολιτική εξουσία έχει αμετάκλητα αποδειχθεί ανήμπορη να την σώσει. Και αυτό ακριβώς το πνεύμα, αυτή η διαπίστωση, δεν γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να αποκρυβεί.

Τα προηγούμενα καθιστούν αυτονόητα καταγέλαστη κάθε θριαμβολογία του κυβερνώντος κόμματος (που θα πανηγύριζε έτσι κι αλλιώς για μια ακόμη «σωτηρία», όποια και αν ήταν η ερήμην τους ληφθείσα απόφαση). Μια σοβαρότερη πολιτική ηγεσία μιας σοβαρότερης χώρας θα είχε αυτόματα οδηγηθεί σε παραίτηση και μόνον λόγω της εθνικής απαξίωσης που σηματοδοτεί το ύφος και το περιεχόμενο αυτών των δηλώσεων. Και ο μεν Γιώργος μπορεί να πάρει ύφος Sarkozy και να πει και αυτός "Je n’étais pas en function en ce moment là" – «Δεν κυβερνούσα εγώ τότε», ώστε να του καταλογιστεί… απλά και μόνον η κατρακύλα από το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» στον μετεκλογικό «Τιτανικό» και οι ολέθριες αυτής συνέπειες. Αλλά, ο Κύριος «Επί των ημερών μου», ο μέγας Σημίτης, πού είναι; Τα δικά του κατορθώματα αποδομούνται, τα δικά του ιερά και θέσφατα βεβηλώνονται. Ώστε δεν εισήλαμε «με το σπαθί μας» (όπως συνήθιζαν αφιονιστικά να λένε αυτός και ο κύκλος των εκσυγχρονιστών του) στην ΕΕ; Δεν θα παρουσιαστεί για μια φορά ακόμη, να υπερασπιστεί τον Χρυσούν Αιώνα Του, που τον έθιξαν οι αχρείοι;

(Μην νομίζετε, βέβαια, ότι ξεχνάω πως επί Καραμανλή του νεώτερου και των επανιδρυτών του, όταν είχε ξεσπάσει το πρώτο κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, εκεί γύρω στο 2008, οι επί της οικονομίας και των οικονομικών κυβερνητικοί του αξιωματούχοι διαβεβαίωναν ότι η Ελλάδα είναι προστατευμένη από την κρίση γιατί η οικονομία της έχει διαφορετικές δομές και χαρακτηριστικά από αυτές των ισχυρών χωρών της Δύσεως… - εδώ κι αν γελάμε!)

Your money or your life!

Το ότι το σύνταγμα κατήντησε από τους (και συνταγματολόγους) νομοθετούντες του ΠΑΣΟΚ χαρτί τουαλέττας το υποψιάζεται πλέον ο κάθε πολίτης με στοιχειώδη ευθυκρισία, έστω και αν δεν έχει νομική κατάρτιση. Δεν χρειάζεται δα και πολύ σκέψη για να καταλάβεις ότι, στην πρεμούρα τους να εισπράξουν τεράστια ποσά την τελευταία στιγμή, γράφουν και σβήνουν με τα πόδια νόμους και διατάξεις, (παρα-)βιάζοντας λογική και Σύνταγμα.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη κατάρτιση για να αντιληφθείς ότι τα εφευρήματα της τελευταίας στιγμής για να κλείσει το ταμείο και να καλυφθεί η χρόνια τραγική ανικανότητα σύλληψης της φοροδιαφυγής και η συνεχιζόμενη αιμορραγία από τις κρατικές σπατάλες, αυτά τα αναδρομικά χαράτσια που βαφτίζονται "αλληλεγγύης", "ασφάλιστρα κινδύνου της ακίνητης περιουσίας" και ό,τι άλλο ευφάνταστο γεννά ο διεστραμμένος νους του Μπένυ, όλες αυτές η δίκην κεφαλικού φόρου αφαιμάξεις που εφαρμόζονται ή προγραμματίζονται έχουν πολύ αμφίβολη συνταγματική νομιμοποίηση σε μια φυσιολογικώς λειτουργούσα Πολιτεία και καλύπτονται πίσω από το θολό τοπίο μιας κατάστασης "εκτάκτου ανάγκης", στην πραγματικότητα μιας περιόδου πολιτικής ανωμαλίας.

Αλλά αν κανείς χρειάζεται και επιστημονική άποψη, ιδού τοιαύτη, εκ της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής εκπορευόμενη. Αφορά το colpo grosso με τις αποδείξεις, εμπνεύσεως του σαδιστή φορομπήχτη Μπένυ, που συμπυκνώνεται στην φράση: "Ξοδεύετε, σας τα παίρνω - δεν ξοδεύετε, σας τα αρπάζω!"

Ιδού λοιπόν τι λέει η εν λόγω επιτροπή για το εξωφρενικό πέναλτυ μη κατανάλωσης:
"Ως προς το ζήτημα της επιβολής φόρου με συντελεστή 10% επί του ποσού που οι προσκομιζόμενες αποδείξεις δαπανών του φορολογουμένου υπολείπονται σε αξία του ενός τετάρτου (ποσοστό 25%) του ατομικού εισοδήματός του (και μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ), παρατηρείται ότι, σύμφωνα προς το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος, αντικείμενο του φόρου μπορεί να είναι το εισόδημα, η περιουσία ή οι δαπάνες και οι συναλλαγές του φορολογουμένου. Εν προκειμένω, ο επιβαλλόμενος φόρος ενδεχομένως δεν βρίσκεται σε αρμονία με την ανωτέρω διάταξη, δεδομένου ότι δεν φαίνεται να επιβάλλεται επί του εισοδήματος, της δαπάνης ή της περιουσίας, αλλά επί της μη διενέργειας δαπάνης, η οποία δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να αποτελεί αντικείμενο φόρου."

Βέβαια αυτά είναι ψιλοπράγματα για τον Μπένυ. Λίγη παρλαπίπα με μελό ύφος ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας για τις κρίσιμες στιγμές που περνάει το Έθνος, άντε και λίγη τσόντα από δυσμενή διεθνή συγκυρία, κλονιζόμενη πολιτικά Ευρώπη και τα τοιαύτα (λες και του ζήτησε κανένας ξένος τη γνώμη για τα της Γηραιάς Ηπείρου... - εδώ και για τα δικά μας συνεδριάζουν ερήμην μας) και ιδού λόγος να παρακαμφθεί οποιοδήποτε εμπόδιο, ακόμα και συνταγματικό. Στην ανάγκη, με κάποιες προειδοποιήσεις και απειλές οικονομικής φύσεως προς τους δικαστές από υψηλόβαθμα χείλη, τα πράγματα μπορούν να γίνουν ευκολότερα...

3.81%!

... πες 4%. Τόσο είναι το ποσοστό, επί του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού, των αδιάγνωστων ψυχοπαθών που βιώνουν επί μονίμου βάσεως ψευδαισθήσεις και έχουν ανάγκη επείγουσας φαρμακευτικής βοήθειας. Σε αυτό το ποσοστό πρέπει να προστεθεί ένα 9.16% "οριακών περιπτώσεων", που ισορροπούν επί ξυρού ακμής και δύνανται ανά πάσα στιγμή να αποσταθεροποιηθούν πλήρως. Αυτά, όπως προκύπτουν αβίαστα από ικανό δείγμα 27 χιλιάδων ατόμων που συμμετείχαν σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του in.gr.
"Φωνές, ακούω φωνές" που τραγουδούσε και η Βίσση παλιά...

Θα σας πιω το αίμα

"«Εντυπωσιακά σκληρό και γρήγορο» χαρακτήρισε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, σήμερα στην Αθήνα, μετά τις επαφές που είχε στην Ουάσιγκτον."

Η δήλωση έχει προφανώς χαρακτήρα επίδειξης συμμόρφωσης στους εντολείς του, εν όψει και της άτυπης διαδοχής στην... Εταιρεία Λήψης και Διαβίβασης Εντολών που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Στην επιθυμία του να φανεί κατά προτεραιότητα αρεστός εκεί που θέλει, δεν διστάζει να παρουσιάσει τους πολίτες αυτής της χώρας ως πρόβατα επί σφαγήν. "Θα σφάξω τους υπηκόους μου στο γόνατο, αρκεί να μου το ζητήσετε αφεντάδες μου!"

Επώδυνο θάνατο υπόσχεται λοιπόν στον εχθρό ο Μπένυ - για να κάνει και το κέφι των δανειστών. Μόνο που ο εχθρός είμαστε εμείς...

CDS by Beny

Το διάβασα στον Χασοδίκη και έμεινα έκπληκτος από την διαστροφική στρεψοδικία του πληθωρικού Μπένυ. Σε όσους από αηδία απέχουν από την στενή παρακολούθηση της τρέχουσας ειδησεογραφίας: διαβάστε το κείμενο, για να μάθετε γιατί το νέο χαράτσι στα ακίνητα ονομάσθηκε "τέλος" και όχι "φόρος".

Και να 'ταν μόνο αυτό!... Θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα, όταν στην αιτιολόγηση της ανταποδοτικότητας (απαραίτητο στοιχείο σε κάθε "τέλος") αναφέρεται ότι... και βεβαίως είναι ανταποδοτικό το χαρατσο-τέλος, "καθώς επιβάλλεται σε περιουσία της οποίας η πραγματική αξία εξαρτάται απολύτως από την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων". Όπως σχολιάζει σαρκαστικά ο Χασοδίκης, "είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της νομικής επιστήμης που η ύπαρξη ενός Κράτους προβάλλεται ως ανταποδοτική υπηρεσία της Διοίκησης προς τους πολίτες, αντί για στοιχειώδη και πρωταρχική υποχρέωσή της, όπως είναι". Πληρώνουμε δηλ. εφ' εξής ΔΕΗ όχι μόνον για να 'χουμε ρεύμα, δημοτικές υπηρεσίες και κρατική τηλεόραση, αλλά και για να υφίσταται κράτος και ατομική ιδιοκτησία!

Αμ και να ΄ταν μόνο αυτό!... Από τον σχολιαστή pølsemannen θα μάθετε ότι το νέο χαρατσο-τέλος είναι κατά Μπένυ πολύ πιο εξευγενισμένο απ' ό,τι η άθλια αντικυβερνητική προπαγάνδα θέλει να το παρουσιάζει και οπωσδήποτε κατά τι ευγενέστερο από ένα... ταπεινό ανταποδοτικό τέλος: είναι, στην πραγματικότητα, αγορά ασφαλίστρων κινδύνου για την ακίνητη περιουσία σας - και μάλιστα σε άκρως δελεαστικές τιμές!!! Ναι, όπως το ακούτε, ειπώθηκε από τον ευρηματικότατο αντ' Αυτού!

Όπως βλέπετε, λοιπόν, οι ευφάνταστοι πρώην τριτοδρομικοί σοσιαλιστές (και νυν νεοταξικοί ρεαλιστές των αγορών) θέλουν να μας πουλήσουν το νέο χαράτσι ως ανταποδοτικό τέλος και ως ασφάλιστρο κινδύνου μαζί. Ωσάν να μην έφτανε που ζητούν να το πληρώσουμε, πρέπει να καμωνόμαστε πως μας αρέσει κιόλας!

Δεν έχουν λοιπόν δίκιο οι αναρχικοί που λένε (μετά συγχωρήσεως)"φάτε σκατά, κερνάει το Κράτος";

<= 0

Δεν διακρίνομαι για τις ιστορικές μου γνώσεις, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είχε ποτέ κυβέρνηση στην Ελλάδα μικρότερη αξιοπιστία από την σημερινή. Γιατί ο λόγος της σήμερα, οι όποιες διαβεβαιώσεις ή διαψεύσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, έχουν αξιοπιστία από μηδέν έως κάτω και από το μηδέν. Οι δηλώσεις τους, τουλάχιστον αυτές που στόχο έχουν να καθησυχάσουν τους πολίτες, στην καλύτερη περίπτωση είναι άνευ βαρύτητας και στην χειρότερη πρέπει να αντιστραφούν για να υποψιαστεί κανείς τι πραγματικά τον περιμένει στο άμεσο μέλλον. Αν λόγου χάριν ο Βενιζέλος μας διαβεβαιώσει ότι ο ήλιος θα συνεχίσει να βγαίνει από την ανατολή, πρέπει να περιμένουμε από αύριο να τον δούμε να ξεπροβάλει από τη δύση...

Υψηλή στοχοθεσία

"Βασικός μου στόχος σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο, να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς εισόδημα". Τάδε έφη Γ. Παπανδρέου (ομιλία στο Βελλίδειο Συνεδρειακό Κέντρο).

Από την... ορθοπεταλιά του 2009 και το υπεσχημένο φως στην άκρη του τούνελ για το 2011, φθάσαμε λοιπόν (μετά από διετή απραξία, πλην περικοπών και εκτάκτων εισφορών) να στοχεύουμε στον ένα εργαζόμενο που θα τρέφει τέσσερις. Καλά πάμε...

Κωλοτούμπα

Κοίτα να δεις λοιπόν φίλε μου! Φαίνεται πως οι κενές περιεχομένου ρητορείες περί ανάγκης "πολιτικής διαπραγμάτευσης" δεν έτυχαν ιδιαιτέρας αποδοχής εις τας Ευρώπας! Τουναντίον μάλιστα: ούτε το πανηγυράκι της ΔΕΘ δεν τους άφησαν να στήσουν - όπως κάθε χρόνο - με την ησυχία τους!

Ώστε οι... υπαλληλίσκοι τελικώς επιβάλλουν με συνοπτικές διαδικασίες την θέλησή τους; Τι σκληρότης Θεέ μου!

Η χάρη Της και η χάρη του

Στην Σκιάθο, κοντά στον πρωθυπουργό, βρέθηκε εκτάκτως ο Διονύσης Μποτώνης, σε διατεταγμένη υπηρεσία: να επιχειρήσει διά του ρεπορτάζ του την σύνδεση του θρησκευτικού νοήματος της εορτής του 15Αύγουστου και των κρίσιμων στιγμών που ζει το έθνος. Και να φιλοτεχνήσει την εικόνα ενός Πρωθυπουργού - Σωτήρα. Αποδύθηκε σε απίθανες νοηματικές ακροβασίες - με στόχο να εντυπωθεί στο τηλεοπτικό κοινό (η επανάληψις γαρ μήτηρ της μαθήσεως...) ότι οι θυσίες δεν γίνονται χωρίς ελπίδα. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο... Κόπιασε αραδιάζοντας ένα σωρό βερμπαλιστικές αρλούμπες: η όλη "δημοσιογραφική" κάλυψη θύμιζε έντονα τις ηθικοπλαστικές ανοησίες που λέγονται στις παρελάσεις. Έπρεπε, ασφαλώς, να τύχει αξιοποιήσεως και η μέρα: καμία ευκαιρία δεν αφήνεται ανεκμετάλλευτη.

Υπάλληλος είναι βέβαια ο άνθρωπος, αλλά δεν μπορώ να μην το πω: εμετικό...

Translation needed

Η εικόνα σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας (με πρωτοστατούντες βέβαια τους Παπανδρέου και Σαμαρά, αλλά μη υστερούντες σε ύφος και παραινέσεις και τους υπολοίπους) να παραδίδει μαθήματα πολιτικής και οικονομίας στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, σας προκαλεί:

(1) κύματα γέλιου;
(2) θυμηδία;
(3) περισυλλογή;
(4) παγίδευση σε κυκεώνα θλιβερών σκέψεων;
(4) κατάθλιψη;

Τι θα σκεφτόταν άραγε ένας Ευρωπαίος ή Αμερικανός πολίτης, αν άκουγε τις δηλώσεις αυτές (που ευτυχώς δεν θα ακούσει, αφού προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση); Τι θα έλεγε για ένα έθνος που πανηγυρίζει κάθε φορά που η πολιτική του ηγεσία γυρίζει από την Ευρώπη με μία ακόμη δανειακή δόση, ενώ - δοθείσης της ευκαιρίας - παραδίδει μαθήματα οικονομίας και πολιτικής σε αυτούς συνεχίζουν να του χορηγούν τεχνητή αναπνοή; Πώς να λέγεται άραγε στα γαλλικά, τα αγγλικά ή τα γερμανικά το "άντε κοιτάξτε τα χάλια σας ρε ψωριάρηδες";

Να πέφτει χρήμα στην αγορά...

Η λογική που οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό εξακολουθεί κυρίαρχη. Να πέφτει χρήμα στην αγορά, να βολεύονται και μερικές χιλιάδες (αν είναι και "δικοί μας" ακόμα καλύτερα...) και όσο για το πού πάει το χρήμα, αυτό λίγο νοιάζει.

Έτσι 150 προσλήψεις ανακοινώνει το Ινστιτούτο Νεολαίας, Οργανισμός που έχει περιληφθεί στην λίστα των προς κατάργηση Οργανισμών (προφανώς για να εξευμενισθεί η άπονη Ευρώπη). Με τι αντικείμενο; Ιδού: Υλοποίηση του έργου «Αναβάθμιση και Επέκταση της Λειτουργίας των Θυρίδων Επιχειρηματικότητας για την Ενθάρρυνση Και Στήριξη της Νεανικής Επιχειρηματικότητας» Αν ζείτε στην Ελλάδα θα καταλάβατε ήδη. Άλλωστε η διοίκηση του Οργανισμού με επίσημη ανακοίνωσή της δικαιολογείται, όπως είδατε, πολύ σεμνά: Λεφτά των ξένων, κυρίως, μοιράζουμε ρε παιδιά, μην κάνετε έτσι!

Μ' αυτά και μ' αυτά, σ' αυτό το ελληνικό μπάχαλο μπορούν να φτάσουν να απολύονται από την πόρτα υπάλληλοι του Δημοσίου που πρόσφεραν και προσφέρουν και από το παράθυρο να προσλαμβάνονται άλλοι σε αργομισθίες. Θα εκπλαγείτε αν το δείτε;

Δεν θέλω να σκέφτομαι τι σουτάρισμα θα φάμε αν και όταν η Ευρώπη θα έχει θωρακισθεί επαρκώς από τυχόν επέκταση της κρίσης, ή και αντίθετα αν αυτή κριθεί αναπόφευκτη, οπότε θα επικρατήσει το "ο σώζων εαυτόν, σωθείτω". Ουαί και αλίμονον..

Η δήλωση της ημέρας

«Το πολιτικό κεφάλαιο το Γ. Παπανδρέου παραμένει σταθερό και αναλλοίωτο», τόνισε ο νεοδιορισθείς υπουργός Εθνικής Αμυνας Π. Μπεγλίτης, προσερχόμενος στη Βουλή για τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου

Μεγάλε! Τρισμέγιστε! Από το στόμα μου το πήρες!

(Θα μου πεις, εδώ ο Sarkozy έχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Γ. Παπανδρέου, να μην έχει ο Μπεγλίτης; - Προσέξτε και το ύφος στην φωτογραφία, αποδεικτικό ιδιάζουσας ευφυίας...)

Το δέκα το καλό

Από συνέντευξη του Θεόδωρου Πάγκαλου, στο «Έθνος της Κυριακής», 29.05.2011. Στο ερώτημα "Εξωκοινοβουλευτικά στελέχη σε κυβερνητικές θέσεις;" απαντά με παρρησία: "Να σας πω ένα παράδειγμα. Είστε σε ένα καράβι, έχει φουρτούνα και κινδυνεύει να βουλιάξει. Και εσείς μου λέτε ότι θα πετάξετε στη θάλασσα, αυτούς που ξέρουν πώς λειτουργεί το καράβι και θα βάλετε στο τιμόνι κάποιους τύπους που πέρασαν τη ζωή τους γράφοντας και σχολιάζοντας τι έκαναν οι άλλοι. Βέβαια υπάρχει η περίπτωση όπου εξωκοινοβουλευτικά στελέχη είναι χρήσιμα αλλά σε καμία περίπτωση η άσκηση της εξουσίας δεν μπορεί να αφεθεί σε πρόσωπα ή θεσμούς που δεν έχουν άμεση λαϊκή νομιμοποίηση."

Παραβλέπω το γεγονός πως το σχήμα των ανέμελων λαϊκιστών (το λιγότερο που θα έλεγε κανείς...) που άρπαξε την εξουσία με το εκμαυλιστικό σύνθημα "λεφτά υπάρχουν" έχει προ πολλού απωλέσει την λαϊκή νομιμοποίηση. Στέκομαι μόνον στην σχεδόν αυθάδη πεποίθηση πως ό,τι και να κάνει, όσο και να χτυπηθεί, ο ελληνικός λαός θα ακουμπήσει και πάλι αναγκαστικά σε "αυτούς που ξέρουν πώς λειτουργεί το καράβι", στους αναίσχυντους νταβατζήδες της μεταπολίτευσης, στους επαγγελματίες του πολιτικού στερεώματος που μας οδήγησαν στον σημερινό ξεπεσμό.

Και βέβαια όχι κύριε Πάγκαλε. Ουδείς λόγος ανησυχίας! Να απευθυνθούμε σε "τύπους που πέρασαν τη ζωή τους γράφοντας και σχολιάζοντας τι έκαναν οι άλλοι", ενώ έχουμε στη διάθεσή μας εσάς, τον θησαυρό του έθνους; Μα θα ήμασταν παράφρονες!

"Και τότε ξέρω θα δακρύσεις, πάλι σε μένα θα γυρίσεις" που τραγουδούσε και η Ελπίδα, κάπου εκεί γύρω στο '78. Όταν, με εφαλτήριο την μυθοποίηση της αντιχουντικής σας δράσης και μαγιά τον έμφυτο αριστερισμό της ελληνικής κοινωνίας, η δική σας γενιά (η αποκαλούμενη του Πολυτεχνείου) πολιόρκησε και κατέλαβε την εξουσία, σαρώνοντας το Κράτος με τους κομματανθρώπους σας, ως μία ιδιότυπη ρεβάνς του Εμφυλίου. Και ανέλαβε να αφανίσει την Ελλάδα από προσώπου γης.

Και τα κατάφερε! Της πήρε, βέβαια, 30 χρόνια. Έκανε τον Παπανδρεϊσμό παράδειγμα προς μίμησιν και για το "αντίπαλο δέος", την ιδεολογικά ασπόνδυλη ελληνική δεξιά, η οποία πηθίκισε τις μεθόδους σας. Αλλά τα κατάφερε. Τώρα είμαστε επιτέλους σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος και την έκταση της επιτυχίας σας. Και να πληρώσουμε, ΕΜΕΙΣ, ακριβά γι' αυτή...

Η ερώτηση της ημέρας

Απευθύνουν λοιπόν, σε έκτακτες περιστάσεις, διαγγέλματα και οι υπουργοί;

Ρε δεν πα' ν' απογραφείτε!

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι... Αυτό θα ταίριαζε στο σαματά που έχει ξεσπάσει στη ΝΔ με αφορμή την επί των ημερών της "απογραφή" και τη σκοπιμότητά της.

Μα για τι πράγμα συζητούν; Πραγματική απογραφή δεν έγινε, ένα απρόθυμο πασάλειμμα ήταν μόνο. Γιατί αν είχε γίνει πραγματική απογραφή θα έπρεπε να παρθούν και (σοβαρά) μέτρα. Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η ΝΔ θα εύρισκε απέναντι τα ίδια τα λαϊκίστικα σωθικά της αλλά και τον ωκεανό λαϊκισμού που εξέθρεψε επί 30ετία το... Κίνημα. Θυμάστε που ακόμα και στο ενδεχόμενο εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών (μια απλή παρωνυχίδα σε σχέση με ό,τι ακολούθησε επί βασιλείας του Γεωργίου του Νεωτέρου, των Παπανδρέου) ξεσηκώνονταν τσουνάμι διαμαρτυριών από συνδικάτα, "έγκριτους" νομικούς και κανάλια - φερέφωνα;

Προς τι η συζήτηση λοιπόν; Είναι κοινό μυστικό ότι κατά τις περιόδους των "δεξιών παρενθέσεων" η ΝΔ παρίστανε ότι κυβερνούσε και ότι (σχεδόν) η μόνη "κυβερνητική" της δραστηριότητα ήταν η αύξηση του αριθμού των συμβασιούχων του Δημοσίου και η μονιμοποίηση παλαιότερων.

Απογραφή και πράσιν' άλογα... Τι να την κάνεις την ιδέα για την κουδούνα, αν δεν έχεις το θάρρος να την κρεμάσεις στο λαιμό του γάτου;

ΕΣΥ και μεταφυσική

Αν κάποια στιγμή βρεθείτε στην αίθουσα αναμονής χειρουργείου Δημοσίου Νοσοκομείου ενώ χειρουργείται προσφιλές σας πρόσωπο, αναγνώστε με ευλάβεια το "...ο ευλογήσας τα πέντε ράμματα εν τω χειρουργείω και δι αυτών πεντάκις χιλίους ασθενείς συρράψας". Πού ξέρετε, θαύματα μπορεί να γίνονται ακόμη...

Διότι, παρά την προσπάθεια των ταλιμπάν του Κινήματος να τις συγκαλύψουν και να τρομοκρατήσουν με απειλές όσους τις επικαλούνται*, ελλείψεις υλικών υπάρχουν κατά περίπτωση σχεδόν παντού στο ΕΣΥ. Ακόμα χειρότερα, υπάρχει δραματική πτώση της ποιότητας του υγειονομικού υλικού, πτώση που βέβαια ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, όταν με τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς τα ράφια των δημόσιων νοσοκομείων κατακλύσθηκαν βαθμιαία από υλικά made in China (ή made in PRC αν προτιμάτε...).

Δυστυχώς η Ελλάδα μοιάζει με εκκρεμές που περνά από την αλόγιστη σπατάλη στην ανόητη (και πολλές φορές επιζήμια, ακόμη και με αυστηρά οικονομικούς όρους) σφιχτοχεριά. Όχι πως τα περιθώρια λελογισμένης εξοικονόμησης πόρων εξαντλήθηκαν: κάθε άλλο μάλιστα...



* Κάποιοι εξ αυτών, είναι αλήθεια, το κάνουν υπερβάλλοντας, και μόνον στα πλαίσια ενός δογματικού αντιμνημονιακού μένους, αλλά οι ελλείψεις δεν παύουν να είναι γεγονός.

Για ποιον παίζει το έργο;

Πόσους στο εσωτερικό της Ελλάδας μπορεί ακόμα να πείθουν (ως έχουσες οιονδήποτε νόημα, σκοπιμότητα ή αποτελεσματικότητα) οι παραινέσεις Παπούλια προς την Τουρκία σχετικά με την συμπεριφορά της πάνω από το Αιγαίο και τις επιπτώσεις που μπορεί αυτή να έχει στην Ευρωπαϊκή της προοπτική; Και πόσους οι επισημάνσεις του περί κινδύνων από τους πυρημικούς αντιδραστήρες που ετοιμάζει η γείτων;

Πόσο αφελής πρέπει να είσαι για να πιστεύεις ότι η Τουρκία δεν γνωρίζει τα συμφέροντά της και περιμένει να τα μάθει από τις πατρικές νουθεσίες ενός (σε διακοσμητική πολιτειακή θέση ευρισκόμενου) Έλληνα πολιτικού, μιας χώρας βουτηγμένης στην απαξίωση, χώρας στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά αποδυναμωμένης;

Είμαι υποχρεωμένος να υποθέσω ότι αυτά τα shows άσκησης αυτοπεποίθησης θα πρέπει να στοχεύουν σε ένα σεβαστό υποψήφιο κοινό στην εσωτερική "αγορά" κατανάλωσης εντυπώσεων. Διότι, βέβαια, δεν διανοούμαι ότι απευθύνονται στην Τουρκία, και αμφιβάλλω αν η εδώ Τουρκική πρεσβεία ασχολείται με την αξιολόγηση τέτοιων δηλώσεων. Εκτός, βέβαια, αν η τελευταία δεν έχει τίποτε σοβαρότερο να κάνει, ή αν θεωρεί ότι τέτοιες δηλώσεις του style "το ποντίκι που βρυχάται" είναι δείγμα της φαιδρότητας που έχει κυριαρχήσει σε κάθε τομέα της κρατικής λειτουργίας μας: μόνον μια τέτοια αξιολόγηση μπορεί να γίνει...

Σεξ - αίμα - μελόδραμα - χιόνι!

(... με αυτή τη σειρά)

Παρακολουθώ αποσβολωμένος τον χιονο-τρόμο που σπέρνουν τα ιδιωτικά ΜΜΕ (με την εξαίρεση του ΣΚΑΙ, απ' όσο είμαι σε θέση να πω). Αν δεν έχεις προσωπική εμπειρία των καιρικών φαινομένων του προηγουμένου 24ώρου, σου δίνεται η εντύπωση ότι η Ελλάδα βούλιαξε στο χιόνι!

Και επειδή προφανώς τα λίγα εκατοστά χιονόπτωσης στις περισσότερες περιοχές της χώρας όπου διαμορφώνεται η κοινή γνώμη (αστικά κέντρα, ιδίως οι 4-5 μεγαλύτερες πόλεις) δεν αρκούν για να συντηρήσουν την λευκή τρομοκρατία, το δελτίο του ALPHA (τρομάρα του και τρομάρα μας) βγήκε και απόψε με τρομολάγνες υποσχέσεις: αφού διεκτραγώδησε επί μισή και πλέον ώρα τα του καιρού, έτρεξε και τον υπότιτλο "Νέα επιδρομή του χιονιά προβλέπουν οι μετεωρολόγοι"!

Πλην, ατυχώς για τους εντυπωσιοθήρες, καμία "νέα επιδρομή του χιονιά" δεν προβλέπεται απο κανένα επίσημο ιστότοπο μετεωρολογικών προβλέψεων και από κανένα δελτίο που έχει μέχρι τώρα παρουσιασθεί ή έστω συνταχθεί από μετεωρολόγους. Η κατά σύστημα διαστρέβλωση των λεγομένων από έγκυρους στον χώρο τους ειδικούς δίνει τη δυνατότητα μία φράση ή λέξη να παραλλάσσεται και να διογκώνεται κατά το δοκούν. Έτσι, το χιόνι (μάλλον χιονάκι) που θα πέσει απόψε σε κάποια βόρεια προάστεια της Αθήνας έγινε "νέος χιονιάς", τη στιγμή που δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα μεθεόρτια της κακοκαιρίας που ήδη βαίνει προς εκτόνωση και ενώ στην βορειότερη Ελλάδα ήδη έχει μειωθεί η νεφοκάλυψη (θα υπάρχει τσουχτερό κρύο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Μέχρι και μία σεισοπυγίς της πρωινής σαββατιάτικης ζώνης της δήθεν σοβαρής ΝΕΤ, αφού ρώτησε τον μετεωρολόγο - συνομιλητή της αν θα ντυθεί στα λευκά το κέντρο της Αθήνας και έλαβε την (αναμενόμενη) απάντηση ότι δεν είναι καθόλου βέβαιο (ιδιαίτερα για το κέντρο), έκλεισε ακκιζόμενη το θέμα "Καιρός" με την σύνοψη - αφορισμό: "Μάλιστα! Στα λευκά, λοιπόν, το κέντρο της Αθήνας από αύριο!" Απορώ με την υπομονή του μετεωρολόγου που δεν σηκώθηκε να τα κάνει λίμπα στο στούντιο, να της πει μερικά νόστιμα λογάκια και να αφήσει και εποχή...

Σεξ λοιπόν ως πρώτη επιλογή, στην αρένα του θεάματος. Και αν δεν διατίθεται φρέσκο σεξ, ψάχνουμε για αίμα. Πώς; Ούτε αίμα απόψε; Μήπως λίγο μελό; Τίποτε κι απ' αυτό; Ε, καλά, μας σώζει, τότε, το χιόνι!