Κύκλους κάνει η ζωή

Υποσχέθηκα να δημοσιεύσω τον διάλογο που αναπτύχθηκε μεταξύ του Υφυπουργού Πολιτισμού Ιωάννη Ιωαννίδη και του ερωτώντος Κυριάκου Μητσοτάκη (περί της επισήμου καθιερώσεως της Κυριακής ως ημέρας... υποχρεωτικής σωματικής νωθρότητος), διάλογο που μου έστειλε το πολιτικό γραφείο του τελευταίου με e-mail.

Ο ίδιος διάλογος δημοσιεύεται και σε ιστοσελίδα του δικτυακού τόπου του βουλευτή (Κ.Μ.) εδώ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω το συνάδελφο κ. Μητσοτάκη για την ερώτησή του καθώς δίδεται έτσι η ευκαιρία να τονίσω από αυτό το Βήμα τη σημασία που έχει η άθληση και η φυσική δραστηριότητα στην δημόσια υγεία.
Κύριε συνάδελφε, πράγματι στο άρθρο 2 παράγραφος 6 του Π.Δ. 219/2006 προβλέπεται ότι τα ιδιωτικά γυμναστήρια τις Κυριακές παραμένουν κλειστά. Θα ήθελα να σας ενημερώσω όσον αφορά το πρώτο σκέλος της ερώτησής σας ότι αυτή η διάταξη όπως και το σύνολο των διατάξεων του Π.Δ. 219 υπήρξε προϊόν συζήτησης και συναίνεσης των ενδιαφερομένων φορέων, του συνδικαλιστικού οργάνου των ιδιωτικών γυμναστηρίων (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Γυμναστηρίων) και του συνδικαλιστικού οργάνου των πτυχιούχων γυμναστών, της Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής οι οποίοι παρέστησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της επεξεργασίας του συγκεκριμένου Προεδρικού Διατάγματος.
Στις συζητήσεις που είχαν γίνει τότε οι φορείς στους οποίους αναφέρομαι, είχαν εκπροσωπηθεί αντίστοιχα από τον Γενικό Γραμματέα τους κ. Κλεοβούλο και τον Πρόεδρο κ. Γρηγοριάδη.
Ειδικά για τα θέματα του ωραρίου των ιδιωτικών γυμναστηρίων η ρύθμιση που υιοθετήθηκε τότε είχε αποτελέσει ρητή πρόταση και των δυο αυτών φορέων. Οι λόγοι για τους οποίους προκρίθηκε τελικά από την πολιτεία αυτή η ρύθμιση, πέραν από την υιοθέτησή της από τους άμεσα ενδιαφερόμενους φορείς, ήταν κυρίως για την προστασία των εργαζομένων στα ιδιωτικά γυμναστήρια αλλά και των οικονομικά ασθενέστερων ιδιοκτητών γυμναστηρίων οι οποίοι θα δυσκολευόντουσαν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό των ισχυροτέρων. Το αποτέλεσμα θα ήταν να πληγούν οικονομικά, πράγμα που τελικά θα κατέληγε σε βάρος των ιδίων των γυμναζομένων λόγο της μείωσης των προσφερομένων υπηρεσιών στην αγορά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ιδιωτικά γυμναστήρια αποτελούν ιδιωτικές εμπορικές επιχειρήσεις και θα πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμίσεις και περιορισμούς ιδίως για λόγους προστασίας του ανταγωνισμού όπως και όλες οι άλλες οικονομικές εμπορικές επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Κυρία Πρόεδρε, στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω στη δευτερολογία μου μια και ο χρόνος μου τελείωσε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Μητσοτάκης.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ, και είναι βέβαιο ότι προσωπικά κανείς δεν αμφισβητεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον το οποίο εσείς έχετε επιδείξει διαχρονικά και στην πορεία σας προ της ενασχόλησης με την πολιτική, όσον αφορά στην προώθηση της άθλησης στην χώρα μας.
Δεν απαντήσατε ακόμα στο πιο ουσιαστικό, δηλαδή στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Γνωρίζω πολύ καλά την επιχειρηματολογία, η οποία αναπτύχθηκε από τους αρμόδιους φορείς, σχετικά με αυτήν την ακατανόητη, κατά την άποψή μου, απόφαση η οποία πάρθηκε από την Κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι τη σήμερον ημέρα ο ελεύθερος χρόνος δεν περισσεύει. Και γνωρίζετε πολύ καλά, διότι είστε ο ίδιος αθλητής, ότι πάρα πολλοί πολίτες έχουν τη δυνατότητα επί της ουσίας να αθλούνται μόνο τα Σαββατοκύριακα.
Επίσης, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι στη χώρα μας έχουμε έναν από τους υψηλότερους δείκτες παχυσαρκίας στην Ευρώπη, ότι έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα παιδικής παχυσαρκίας. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τις δικές σας, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας, ξέρετε πολύ καλά ότι δυστυχώς ο αθλητισμός δεν έχει γίνει ακόμα κτήμα της συλλογικής συνείδησης των Ελλήνων πολιτών.
Είπατε στην τοποθέτησή σας ότι οι αρμόδιοι φορείς ζήτησαν αυτήν την παρέμβαση. Πλην όμως, δεν ερωτήθησαν οι πιο αρμόδιοι, οι ίδιοι οι πολίτες. Και το θετικό, εάν θέλετε, από αυτήν την εξέλιξη είναι ότι η ίδια η κοινωνία των πολιτών ενεργοποιήθηκε και σήμερα έχουμε κινήσεις πολιτών, οι οποίοι απαιτούν από την πολιτεία να αρθεί αυτή η απόφαση, έτσι ώστε να μπορεί να δίνεται η δυνατότητα, όχι δηλαδή να είναι υποχρεωτικό, σε όσα γυμναστήρια το επιθυμούν να είναι ανοιχτά τις Κυριακές.
Κύριε Υπουργέ, φοβούμαι ότι, εάν εμμείνουμε σε αυτήν την απόφαση, οδεύουμε σε έναν επικίνδυνο δρόμο, διότι το ίδιο επιχείρημα, το οποίο επικαλούνται οι εργαζόμενοι στα γυμναστήρια, μπορούν να το επικαλεστούν και οι εργαζόμενοι στα σινεμά, στις ταβέρνες ή σε άλλες μορφές ψυχαγωγίας. Είναι προφανές ότι όλοι ενδιαφερόμαστε για τους εργαζόμενους που εργάζονται στα γυμναστήρια. Υπάρχουν, όμως, προβλέψεις του εργατικού νόμου οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους που εργάζονται τις Κυριακές να αμείβονται με ό,τι προβλέπει ο νόμος για τις υπερωρίες.
Κύριε Υπουργέ, ίσως προκαταλαμβάνοντας και τη δική σας άποψη, επειδή γνωρίζω την προσωπική σας ευαισθησία για αυτό το θέμα, θα σας έλεγα να αφήσετε την αγορά να ρυθμίσει αυτό το θέμα. Ας δώσουμε τη δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι επιθυμούν να γυμνάζονται τις Κυριακές, να το κάνουν. Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσετε, με δική σας εισήγηση, στην τροποποίηση αυτού του Προεδρικού Διατάγματος και νομίζω ότι οι γυμναζόμενοι Έλληνες πολίτες, που είναι περισσότεροι από όσοι νομίζουμε, θα σας το πιστώσουν αυτό.
Ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε. Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Ιωαννίδης.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Στην πρωτολογία μου εξήγησα στο Σώμα τους λόγους για τους οποίους έχει γίνει η συγκεκριμένη ρύθμιση. Αυτό, όμως, που θα ήθελα να επισημάνω, είναι η αδιαμφισβήτητη σημασία της άσκησης για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Επειδή, λοιπόν, εμείς έχουμε αναλάβει πρωτοβουλίες για την παχυσαρκία, εκτός από τα όσα ανέφερε ο κύριος συνάδελφος, και επειδή απαραίτητο στοιχείο για εμένα προσωπικά είναι ο αθλητισμός ο οποίος προάγει αξίες που δεν μπορείς να τις βρεις πουθενά αλλού, θέλω να σας πω ότι μέριμνα όλων των Υπουργών Αθλητισμού της Κοινότητας είναι πώς να δείξουμε και να επηρεάσουμε την υγεία δια μέσου της σωματικής άσκησης. Συμφωνώ, λοιπόν, με αυτά που είπατε. Οι Γερμανοί ήδη έχουν τεράστια μείωση των χρημάτων που προσφέρουν στην υγεία, γιατί έχουν κάνει την άσκηση για όλους και έχουν ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, προκειμένου να ασκούνται όλοι.
Έχω πάρα πολλά αιτήματα από τον κόσμο, για να ανοίξουν τα γυμναστήρια την Κυριακή. Για εμένα προσωπικά ήταν παράλογο το ότι έκλεισαν. Είναι μια απόφαση ΚΥΑ. Δηλαδή δεν υπέγραψε κάποιος, αλλά υπάρχουν άτομα της Κυβέρνησης που το υπέγραψαν. Εγώ έχω επικοινωνήσει ήδη με τον πρόεδρο των γυμναστών, τον κ. Γρηγοριάδη, για να καταλάβω πού αυτοί έχουν πρόβλημα. Διότι, εάν ανοίγουν τα γυμναστήρια, θα υπάρχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο καινούργιες θέσεις εργασίας, γιατί θα επιβάλλουμε, εάν ανοίξουν τα γυμναστήρια, να υπάρχει οπωσδήποτε ένας επιστήμονας που θα προσέχει τους αθλούμενους.
Επίσης, του είπα ότι δεν είναι και το υποχρεωτικό, όπως και εσείς αναφέρατε. Μάλιστα, του είπα ακριβώς τα ίδια πράγματα. Εάν τυχόν κάποιος δεν μπορεί να κρατήσει το γυμναστήριο ανοιχτό, από εκεί και πέρα δεν είναι και υποχρεωμένος να το ανοίξει την Κυριακή.
Το βασικό όμως είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι για πέντε ή έξι ημέρες την εβδομάδα ταλαιπωρούνται και δεν έχουν χρόνο να μπορούν να γυμναστούν και να θέλουν να γυμναστούν είναι τόσο σοβαρό για την υγεία τους να μην τους δίνεται η δυνατότητα να υπάρχουν χώροι για να γυμναστούν. Επομένως έχετε παραβιάσει ανοικτές θύρες. Εγώ θα κάνω την πρόταση προς τα αρμόδια Υπουργεία. Το βλέπω απαράδεκτο ο ανταγωνισμός είτε είναι ανοικτά την Κυριακή και μιλάω για τα μικρά γυμναστήρια, είτε είναι κλειστά το ίδιο θα συμβαίνει. Γιατί ένα μικρό γυμναστήριο θα μπορεί να έχει μία βάρδια, ένα γυμναστή και να ανοίξει γιατί το μικρό την Κυριακή που θα είναι κοντά στη γειτονιά θα τραβήξει αμέσως και τον άνθρωπο που θέλει να αθληθεί για να πάει κοντά και να μην ταλαιπωρείται ψάχνοντας το μεγάλο γυμναστήριο. Επομένως, σ’ αυτό το δρόμο θα προχωρήσουμε και θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε τα γυμναστήρια την Κυριακή.
Ευχαριστώ.
(Οι επισημάνσεις με χρώματα είναι δικές μου)

..................................................................................

Και μόνον στις επισημάνσεις αν πέσει το μάτι σας θα καταλάβετε το πνεύμα. Ερωτήθησαν οι πάντες πλην των καταναλωτών της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Θα μου πείτε: - Σιγά τα ωά! Εδώ η Ελλάδα έχει άλλα μείζονα προβλήματα... Αντιθέτως, εγώ πιστεύω ότι "εξ όνυχος τον λέοντα", ότι δηλαδή στην συγκεκριμένη περίπτωση ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα μικρά και τετριμμένα προϊδεάζει για την προβληματική επί της οποίας βασίζονται οι λύσεις που δίδονται στα μεγάλα.

Και κατά την γνώμη μου, ο διάλογος που εκτυλίχθηκε με επίκεντρο το φαινομενικά τετριμμένο και δευτερεύον θέμα της επιβολής υποχρεωτικής αργίας στους αθλουμένους των ιδιωτικών γυμναστηρίων συμπυκνώνει την σύγκρουση ροπών και αντιλήψεων περί την οικονομία και την λειτουργία των παραγωγικών δυνάμεων στην σύγχρονη Ελλάδα.

Βεβαίως μία ήπια ανάσχεση (ας πούμε μετριασμός) του ανταγωνισμού έχει την θέση της σε μία κεφαλαιοκρατική οικονομία, υπό την έννοια ότι φρενάρει την ρόδα επί της οποίας ως άλογα πειραματόζωα μπορεί να καταλήξουμε να τρέχουμε με συνεχώς και πιο φρενήρη ρυθμό, εν τέλει χωρίς σκοπό και όφελος.

Αλλά η ελληνική οικονομική μηχανή πολλώ απέχει νομίζω από το να κινδυνεύει από τοιούτου είδους εξελίξεις. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ο υπερβολικός ανταγωνιμός αλλά η παρεμπόδιση της ομαλής λειτουργίας του σε πολλούς τομείς του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Όλοι άλλωστε ερχόμασθε αντιμέτωποι με καθημερινά παραδείγματα έλλειψης ανταγωνισμού ή ψευδεπίγραφου ανταγωνισμού. Παραπέμπω εδώ και στο άρθρο του Στέφανου Μάνου στην Καθημερινή της Κυριακής 2 Μαρτίου 2008 και σε ένα προηγούμενό του στο φύλλο της 13ης ιανουαρίου 2008 της ίδιας εφημερίδας, όπου πραγματεύεται τα γενικότερα αίτια της ακρίβειας στην Ελλάδα.
.

Η δυσπιστία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στον ανταγωνισμό είναι αδιαμφισβήτητη. Και όμως είναι αυτό που της λείπει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν βέβαια και τομείς όπου οι ρυθμοί είναι πιεστικοί, αλλά υπάρχουν και επί γης παράδεισοι, εργασιακές Εδέμ, όπου υπό την προστασία φετφάδων και πολιτικών εξαιρέσεως μπορεί κανείς να κατεβάσει το καπέλο του και να βυθιστεί ανενόχλητος σε πολύχρονο αδιατάραχτο ύπνο (μετ' αποδοχών). Και είναι επιεικώς παράδοξο, εκτός από τον προνομιούχο (ως τακτοποιούντα τους εκάστοτε ψηφοφόρους) Δημόσιο Τομέα, τέτοια άσυλα να δημιουργούνται με αποφάσεις μίας (έστω κεντρο-)δεξιάς κυβέρνησης και στον Ιδιωτικό Τομέα....

Με προφανή τον κίνδυνο να κολλήσω την... ρετσινιά του νεοφιλελεύθερου (ή του "ανάλγητου", που λέει και ο Π. Μανδραβέλης) και πάλι συγχαρητήρια από μέρους μου στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την παρρησία του να τα βάλει με κατεστημένες νοοτροπίες.

Για το αν θα ξαναγυρίσουμε στο προηγούμενο καθεστώς (εξ ου και ο τίτλος του post), οψόμεθα εις τις σάλλες των γυμναστηρίων...

Θα πρέπει όμως να αντιδράσουν και οι αθλούμενοι, σε περίπτωση που αρθεί ο "προστατευτισμός της Κυριακής": να αφήσουν όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, να λοξοκοιτάξουν και προς τα γυμναστήρια (πιθανώς τα πιο μεγάλα) που θα ξαναανοίξουν τις Κυριακές, ώστε να μην θεωρηθεί από την πλειονότητα των ιδιοκτητών γυμναστηρίων ότι το κυριακάτικο λουκέτο έγινε πλέον de facto καθεστώς και ότι ουδείς λόγος συντρέχει να το άρουν.

Θυμίζω ότι η ανακοίνωση περί εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος είχε αναρτηθεί σε περίοπτη θέση σε όλα τα γυμναστήρια! Η τυχόν άρση του είναι αμφίβολο αν θα δει το φως της ημέρας...