Διαβάζω στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΕΞΠΡΕΣ:
Ένοχοι για απόπειρα δολοφονίας κρίθηκαν από τη γερμανική δικαιοσύνη ένας Τούρκος κι ένας Έλληνας για ξυλοδαρμό γερμανού συνταξιούχου
Πηγή: ΑΠΕ 08/07/08-15:50
Ένοχοι για απόπειρα δολοφονίας κρίθηκαν σήμερα από τη γερμανική δικαιοσύνη ένας νεαρός Τούρκος κι ένας Έλληνας για τον ξυλοδαρμό πέρυσι ενός συνταξιούχου σε σταθμό του μετρό στη Γερμανία. Δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε τον 21χρονο Τούρκο, ο οποίος κατονομάζεται μόνο ως Σερκάν Α., σε 12ετή κάθειρξη και τον 18χρονο Έλληνα, που κατονομάζεται μόνο ως Σπυρίδων Λ., σε κάθειρξη 8-1/2 ετών. Ο Έλληνας ήταν 17 ετών όταν έγινε η επίθεση. Οι δύο νεαροί επιτέθηκαν στον 76χρονο συνταξιούχο, ο οποίος τους είχε επιπλήξει επειδή κάπνιζαν στο μετρό του Μονάχου, ξυλοκοπώντας τον και βρίζοντάς τον, προτού αρχίσουν να τον κλωτσούν στο κεφάλι. Ο συνταξιούχος έχασε τις αισθήσεις του από τον ξυλοδαρμό, από τον οποίο υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εγκεφαλική αιμορραγία. Η επίθεση αυτή, η οποία έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο και βιντεοσκοπήθηκε από κάμερα παρακολούθησης του μετρό, προβλήθηκε επανειλημμένως στη γερμανική τηλεόραση, εγείροντας έντονα αιτήματα για σκληρότερες καταδίκες, ακόμη και για την απέλαση εγκληματιών ξένης καταγωγής.
Δεν έχω δίκαιο να εντυπωσιάζομαι με την συνέπεια αυτού του Κράτους, την αποτελεσματικότητα της εκεί δικαιοσύνης και το σαφές μήνυμα που η κρατική αυτή υπόσταση που λέγεται Deutschland στέλνει στους πολίτες που ζούνε στο έδαφός της; "Αν εγκληματήσεις θα υποστείς τις συνέπειες. Όχι μετά από δεκαετία, όχι με εκπτώσεις, όχι με αναστολή λόγω προτέρου εντίμου βίου, ούτε με ελαφρύνσεις λόγω... τρελλόχαρτων. Μέσα σε ένα - ενάμισυ χρόνο θα σε έχουμε μπουζουριάσει για τα καλά". (Μπορεί να γενικεύω απαράδεκτα, αν και πολύ αμφιβάλλω.)
Το πώς θα εξελισσόταν τα πράγματα εδώ, ο καθείς μπορεί να το υποψιασθεί. Όπως μπορεί να φανταστεί και τις διχογνωμίες της κοινής γνώμης, τις αέναες συζητήσεις στους διαύλους των ΜΜΕ σχετικά με το τι οδηγεί στο έγκλημα, με το αν φταίει ή όχι ο εγκληματίας και βέβαια επί του θέματος της "κατάφωρης παραβίασης των προσωπικών δεδομένων από τις κάμερες του Μεγάλου Αδελφού". Και τέλος, ναι, σχετικά με την βαρβαρότητα και την απανθρωπιά της καταστολής και της τιμωρίας (θα είχαμε και παράθυρα με υποτιτλισμό "μάνα 17χρονου μετανάστη", "γιος συνταξιούχου" κοκ., γι' αυτό να είστε σίγουροι).
Αντίθετα, οι Γερμανοί έχουν φτιάξει ένα κράτος και το φυλλάττουν ως κόρη οφθαλμού, αφήνουν, δε, τα μεταφυσικά ερωτήματα για άλλους (φιλοσόφους - κοινωνιολόγους - ψυχολόγους). Μέχρι να ανατείλει μία μέρα μετά την οποία δεν θα γίνονται εγκλήματα και οι άνθρωποι - άγγελοι επί γης δεν θα χρειάζονται αστυνόμευση και παραδειγματισμό, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτά τα λίγα, ατελή (και ενδεχομένως εμπεριέχοντα αδικία) μέσα που διέθεταν ανέκαθεν οι οργανωμένες κοινωνίες για να διατηρήσουν ένα επίπεδο συνοχής και συνυπάρξεως στον ιστό τους.
.......................
Περασμένα, ναι - ξεχασμένα; (το θυμήθηκα με την παραπάνω είδηση):
25/06/2008. Ημιτελικός Euro Γερμανία/Τουρκία: Καταιγίδα με κεραυνούς διακόπτει την επίσημη μετάδοση του αγώνα στον υπόλοιπο κόσμο, για την οποία υπεύθυνη ήταν η Αυστριακή τηλεόραση (αν θυμάμαι καλά). Και σε λίγα δευτερόλεπτα η σύνδεση αποκαθίσταται παγκοσμίως με εικόνα που έρχεται από τα κυκλώματα της γερμανικής ZDF, η οποία δεν αρκέσθηκε στην αναμετάδοση σήματος που παρεχόταν από τον επίσημο υπεύθυνο φορέα αλλά είχε εγκαταστήσει δικό της ανεξάρτητο σύστημα αναμεταδόσεως (σε περίπτωση που...).
Τίποτε δεν είναι τυχαίο τελικά.
Ένοχοι για απόπειρα δολοφονίας κρίθηκαν από τη γερμανική δικαιοσύνη ένας Τούρκος κι ένας Έλληνας για ξυλοδαρμό γερμανού συνταξιούχου
Πηγή: ΑΠΕ 08/07/08-15:50
Ένοχοι για απόπειρα δολοφονίας κρίθηκαν σήμερα από τη γερμανική δικαιοσύνη ένας νεαρός Τούρκος κι ένας Έλληνας για τον ξυλοδαρμό πέρυσι ενός συνταξιούχου σε σταθμό του μετρό στη Γερμανία. Δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε τον 21χρονο Τούρκο, ο οποίος κατονομάζεται μόνο ως Σερκάν Α., σε 12ετή κάθειρξη και τον 18χρονο Έλληνα, που κατονομάζεται μόνο ως Σπυρίδων Λ., σε κάθειρξη 8-1/2 ετών. Ο Έλληνας ήταν 17 ετών όταν έγινε η επίθεση. Οι δύο νεαροί επιτέθηκαν στον 76χρονο συνταξιούχο, ο οποίος τους είχε επιπλήξει επειδή κάπνιζαν στο μετρό του Μονάχου, ξυλοκοπώντας τον και βρίζοντάς τον, προτού αρχίσουν να τον κλωτσούν στο κεφάλι. Ο συνταξιούχος έχασε τις αισθήσεις του από τον ξυλοδαρμό, από τον οποίο υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εγκεφαλική αιμορραγία. Η επίθεση αυτή, η οποία έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο και βιντεοσκοπήθηκε από κάμερα παρακολούθησης του μετρό, προβλήθηκε επανειλημμένως στη γερμανική τηλεόραση, εγείροντας έντονα αιτήματα για σκληρότερες καταδίκες, ακόμη και για την απέλαση εγκληματιών ξένης καταγωγής.
Δεν έχω δίκαιο να εντυπωσιάζομαι με την συνέπεια αυτού του Κράτους, την αποτελεσματικότητα της εκεί δικαιοσύνης και το σαφές μήνυμα που η κρατική αυτή υπόσταση που λέγεται Deutschland στέλνει στους πολίτες που ζούνε στο έδαφός της; "Αν εγκληματήσεις θα υποστείς τις συνέπειες. Όχι μετά από δεκαετία, όχι με εκπτώσεις, όχι με αναστολή λόγω προτέρου εντίμου βίου, ούτε με ελαφρύνσεις λόγω... τρελλόχαρτων. Μέσα σε ένα - ενάμισυ χρόνο θα σε έχουμε μπουζουριάσει για τα καλά". (Μπορεί να γενικεύω απαράδεκτα, αν και πολύ αμφιβάλλω.)
Το πώς θα εξελισσόταν τα πράγματα εδώ, ο καθείς μπορεί να το υποψιασθεί. Όπως μπορεί να φανταστεί και τις διχογνωμίες της κοινής γνώμης, τις αέναες συζητήσεις στους διαύλους των ΜΜΕ σχετικά με το τι οδηγεί στο έγκλημα, με το αν φταίει ή όχι ο εγκληματίας και βέβαια επί του θέματος της "κατάφωρης παραβίασης των προσωπικών δεδομένων από τις κάμερες του Μεγάλου Αδελφού". Και τέλος, ναι, σχετικά με την βαρβαρότητα και την απανθρωπιά της καταστολής και της τιμωρίας (θα είχαμε και παράθυρα με υποτιτλισμό "μάνα 17χρονου μετανάστη", "γιος συνταξιούχου" κοκ., γι' αυτό να είστε σίγουροι).
Αντίθετα, οι Γερμανοί έχουν φτιάξει ένα κράτος και το φυλλάττουν ως κόρη οφθαλμού, αφήνουν, δε, τα μεταφυσικά ερωτήματα για άλλους (φιλοσόφους - κοινωνιολόγους - ψυχολόγους). Μέχρι να ανατείλει μία μέρα μετά την οποία δεν θα γίνονται εγκλήματα και οι άνθρωποι - άγγελοι επί γης δεν θα χρειάζονται αστυνόμευση και παραδειγματισμό, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτά τα λίγα, ατελή (και ενδεχομένως εμπεριέχοντα αδικία) μέσα που διέθεταν ανέκαθεν οι οργανωμένες κοινωνίες για να διατηρήσουν ένα επίπεδο συνοχής και συνυπάρξεως στον ιστό τους.
.......................
Περασμένα, ναι - ξεχασμένα; (το θυμήθηκα με την παραπάνω είδηση):
25/06/2008. Ημιτελικός Euro Γερμανία/Τουρκία: Καταιγίδα με κεραυνούς διακόπτει την επίσημη μετάδοση του αγώνα στον υπόλοιπο κόσμο, για την οποία υπεύθυνη ήταν η Αυστριακή τηλεόραση (αν θυμάμαι καλά). Και σε λίγα δευτερόλεπτα η σύνδεση αποκαθίσταται παγκοσμίως με εικόνα που έρχεται από τα κυκλώματα της γερμανικής ZDF, η οποία δεν αρκέσθηκε στην αναμετάδοση σήματος που παρεχόταν από τον επίσημο υπεύθυνο φορέα αλλά είχε εγκαταστήσει δικό της ανεξάρτητο σύστημα αναμεταδόσεως (σε περίπτωση που...).
Τίποτε δεν είναι τυχαίο τελικά.
7 comments:
Θα πρόσεξες βέβαια οτι μετά τους καταδικασθέντες της Παντείου που βρίσκονται όλοι εκτός φυλακής 'για λόγους υγείας",για τους ίδιους λόγους εξήλθε κι ο "Εργατολόγος" κ.Νικολουτσόπουλος,και φυσικά,τώρα που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός και πήγε κι ο Ζαχόπουλος σπίτι του,εξήλθε και η '35χρονη" προτού αλλάξει χρονιά και...μπερδευτούμε!
Για όλους φροντίζει αυτό το κράτος τελικά,εκτός απ τους πολίτες που το στηρίζουν ζωντας και δρώντας ως επί το πλειστον εντός των ορίων του Νόμου και πληρώνοντας βολικά καθε λογής χαράτσι που οι κυβερνώντες του θα του φορτώσοουν.
Ο "εργατολόγος" το 'παιξε και τρελλός με δηλώσεις αλλοπρόσαλλες χρήζουσες αναλύσεως από ερμηνευτή χρησμών. Σκοπός βέβαια η συνομωσιολογία ("το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου ενώ εγώ είμαι αθώα περιστερά που με βουτήξαν τεχνιέντως στο βούρκο"). Έκανε και δηλώσεις σε δραματικό ύφος υπέρ των φυλακισμένων.
Η "τριανταπεντάχρονη" βγήκε καταχαρούμενη και δέχθηκε να κινηματογραφηθεί en face (οι λήψεις ήταν διαφορετικές στο επίμαχο video, καιρός ήταν λοιπόν να δούμε και λίγο πρόσωπο).
Και οι δύο περνάνε τη γραμμή "είμαστε θύματα". Προφανώς (κατά την υπερασπιστική τους γραμμή) κάποιος άλλος "τράβηξε" την τσόντα και ένας τρίτος αργότερα την περιέφερε, αξιώνοντας διάφορα. Πολύ πειστικό.
Δεν ξέρω βέβαια αν θα μείνουν ατιμώρητοι, αλλά - γενικότερα μιλώντας - την ατιμωρησία εδώ στην Ελλάδα απολαμβάνουν όχι μόνον μεγάλα "ψάρια" αλλά πολύ συχνά και μικρά. Οι νόμοι υπάρχουν για να μην εφαρμόζονται.
Να θυμηθούμε και τον γνωστό νυν παράγοντα ομάδας που κυκλοφορούσε μια εποχή με αυχενικό κολλάρο και τώρα μεγαλουργεί ανακτήσας πλήρως τις δυνάμεις του;
Το νέο μου blog
Η ιστορία με τους δολοφόνους του Γερμανού μο
Θυμάμαι πάντα για την διαχρονική κατάσταση της Ελληνικής Δικαιοσύνης και της ψυχικής ανωριμότητας της Ελληνικής κοινωνίας αυτά που με ωραία Ελληνικά γράφει ο Ροϊδης. Δυστυχώς δεν θυμάμαι την ακριβή έκφρασή του, αποδίδω όμως το νοήμά του.
Γράφει ο Ροϊδης.
Όταν η αστυνομία συλλάβει κάποιο δολοφόνο οι Έλληνες και οι Ελληνικές Εφημερίδες βοούν "τι τον φυλάνε και δεν τον κρεμάνε τον φονιά;".
Και όταν μετά από 15 χρόνια ο δολοφόνος οδηγείται στην λαιμητόμο οι Έλληνες και οι Ελληνικές Εφημερίδες βοούν "τι τους έφταιξε ο άνθρωπος και του παίρνουν το κεφάλι;"
ονήσει φ΄δισ ή σ
squarelogic
Η ιστορία με τον Ζαχόπουλο είναι χαρακτηριστική της Ελληνικής ανικανότητος.
3 απόπειρες αυτοκτονίες και καμμιά επιτυχής..
Τι παραγωγικότητα μπορεί να έχει μια τέτοια οικονομία σε μια τέτοια χώρα;
Αλλά και τι αποτελεσματική Δημοσία Διοίκηση μπορούσε να εξασφαλίσει κάποιος επικεφαλής Υπουργείου που δεν μπόρεσε ούτε καν να αυτοκτονήσει επιτυχώς;
Να διευκρινίσουμε βεβαίως ότι οι "εργατολόγος" και "τριανταπεντάχρονη" δεν βγήκαν από τη ψειρού ως αθώοι. Απλώς κρίθηκε ότι δεν συνέτρεχαν πλέον λόγοι παράτασης της προφυλάκισής τους. Για το αθώον ή ένοχον των πράξεών τους θα υπάρξει τακτική δικάσιμος. Προσωπικά είμαι (ως έχω κάθε δικαίωμα) απόλυτα πεπεισμένος για το δεύτερο.
Όσο για τον Ζαχόπουλο, κανέναν (κυβέρνηση - αντιπολίτευση, αλλά και πολύ κόσμο) δεν συμφέρει η αποκάλυψη του τρόπου με τον οποίο διασπαθίζονται διαχρονικά και διακομματικά τα κονδύλια του Υπουργείου Πολιτισμού στην Ελλάδα.
Πολυάριθμοι σύλλογοι χωρίς αντικείμενο και ουσιώδες έργο ροκανίζουν χρήματα από την φτωχή Ελλάδα, χρήματα που καταλήγουν σε τσέπες επιτηδείων και στην καλύτερη περίπτωση σε θλιβερές φιέστες τύπου "Πολιτιστικό καλοκαίρι Κωλοπετινίτσας". Φιέστες όπου είτε καλούνται γνωστοί αστέρες του σκυλοποπ-πενταγράμμου της πρωτεύουσας είτε γίνεται άπελπις και ανούσια προσπάθεια αναβιώσεως λαϊκής μουσικής και χορευτικής παραδόσεως (χορευτικοί σύλλογοι κτλ.).
Εκεί κρύβονται και απίστευτες σπατάλες σε εκδρομές ανά την υφήλιο για συμμετοχή σε ανάλογες εκδηλώσεις άλλων χωρών. Πολλοί άλλωστε είναι γραμμένοι σε αυτούς τους συλλόγους για να βολτάρουν στην υδρόγειο δωρεάν. Οι πρόεδροι, βέβαια, αυτών των συλλόγων έχουν πολύ πιο ρωμαλέα (απ' ό,τι ακούω), αφανή μεν αλλά ευνόητα συμφέροντα...
Τελικά, όπως έγινε και με την υπόθεση της Siemens, η ελληνική κοινωνία αποδεικνύεται ανώριμη να ανοίξει μία ευρεία συζήτηση για μείζονα θέματα που την απασχολούν και συνιστούν μέρος της παθολογίας και της κακοδαιμονίας της. Όταν σκάει μία βόμβα, την χειριζόμαστε επιφανειακά (ποιος φταίει - λες και είναι ένας ο ένοχος, ποιος έβαλε τα δάχτυλα στο μέλι, ποιος πιάστηκε να κλέβει και σε ποιο κόμμα ανήκε). Όταν (και αν) καταλογιστούν ποινικές ευθύνες σε ένα-δύο πρόσωπα, οι υπόλοιποι γυρίζουν ευχαριστημένοι στον βούρκο τους.
Έτσι, ενώ όλη η ελληνική κοινωνία είναι βουτηγμένη στην "προμήθεια", όταν τα πάντα κινούνται με βάση την παρουσία ή όχι ενός αφανούς (δηλ. μη καταγεγραμμένου, μη μετρημένου, μη δηλωμένου) κινήτρου (μεγάλου ή μικρού), οι πολίτες περιορίζονται στο να προσμετρούν νοερά τα πρόσωπα που από κάθε κόμμα εμφανίζονται ως συμμετέχοντα στην ιστορία της Siemens. Μία ιστορία που είναι εν τούτοις εξαιρετικά κοινότοπη για την χώρα μας, μία ιστορία σαν τις πολλές στις οποίες χιλιάδες ή και εκατομμύρια πολίτες της έχουν ρόλους κάθε μέρα.
...Αντί λοιπόν να συζητήσουμε για το πού η παρουσία ενός τέτοιου κινήτρου είναι ενδεχομένως χρήσιμη και θα έπρεπε να περάσει από την αφάνεια στο φως της ημέρας και αντιθέτως πού σπαταλά πόρους και παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, αλλοιώνει τον ανταγωνισμό και καθιστά προϊόντα και υπηρεσίες ακριβότερα και ποιοτικά υποδυέστερα, εξοστρακίζουμε τους "κλέφτες" (δύο, τρεις, άντε πέντε) και γυρίζουμε ευτυχισμένοι στο χαβά μας.
Post a Comment