Σύμπασα η ελληνική επικράτεια δονείται από τον παλμό των Αμερικανικών προεδρικών εκλογών. Οι (σε συντριπτικό ποσοστό) αμερικανόφοβοι ή ανοικτά αντιαμερικανοί συμπολίτες μας εκφράζουν την ελπίδα ότι θα επικρατήσει ο Ομπάμα. Ίσως και να βγούμε αύριο στους δρόμους να πανηγυρίσουμε.
Περιμένουμε προφανώς ότι ο Ομπάμα θα λύσει τα προβλήματα που μας αφορούν. Θα επιλύσει σε λίγες μέρες το Κυπριακό (όπως το επέλυσε ο... Βασίλης ο Κλίντον* επί θητείας του), θα βάλει φρένο στις αλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπίων, θα περιορίσει τους Τούρκους. Ίσως και να ελπίζουν μερικοί ότι θα μας ταχυδρομήσει εμάς τους Έλληνες από ένα καρνέ δωροεπιταγών (με την αστερόεσσα απ' έξω), ώστε να συνεχίσουμε ανενόχλητοι να επιδιδόμαστε στο προσφιλές μας άθλημα της κατανάλωσης, τώρα που τα επιτόκια τσούξανε, οι στρόφιγγες των τραπεζών κλείσανε και ο καλοζωισμός κινδυνεύει.
Εγώ πάλι κρατώ μικρό καλάθι προσδοκιών. Αν δεν ξανα-βομβαρδισθεί η Βαλκανική από τους Αμερικανούς στη θητεία του Ομπάμα (σπορ στο οποίο διακρίθηκαν με ξεχωριστή επιτυχία στο παρελθόν οι Δημοκρατικοί) θα είμαι ευχαριστημένος...
* Έτσι αποκάλεσε τον Clinton συμμετέχων σε πάνελ της εποχής, θέλοντας να δείξει την βεβαιότητά του περί των φιλελληνικών του αισθημάτων...
5 comments:
O Μπαράκ Ομπάμα είναι πρωταρχικά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν κατα τη διάρκεια της θητείας του χρειαστεί, θα έρθει και σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Αυτό θα το έκαναν όλοι οι αμερικανοί πρόεδροι.
Δεν συμμερίζομαι τις συναισθηματικές αναλύσεις και αξιολογήσεις της παγκόσμιας πολιτικής με βάση το ρόλο που ο καθένας μας θα επιθυμούσε να παίξει η Αμερική. Σοφό θα ήταν να διατηρούσαμε κάπως την ψυχραιμία μας σε ο,τι αφορά τις σχέσεις μας με τον κόσμο, και να μην περιμένουμε μεσσίες. Είναι κατα τη γνώμη μου αδιανόητο η Αμερική και η Ευρώπη να βρίσκονται σε πολιτική διάσταση, κάτι που έχει σωστά επισημάνει και ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζύ. Προσωπικά θα επιθυμούσα να δώ μια συγκατάβαση και απο τις δύο πλευρές. Η ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Οσο για τον βομβαρδισμό της Βαλκανικής, θα έλεγα πως ήταν η ίδια η Ευρώπη που ζήτησε κάτι τέτοιο. Ελπίζω η νέα προεδρία να φέρει ένα πνεύμα συνεργασίας και ειρήνης που είναι απαραίτητο στον κόσμο μας.
Παρ'οτι συναισθηματικά μπορεί αρκετοί νεοέλληνες(φαντάζομαι κατεξοχήν απ'αυτούς που σκέφτονται μόνο άσπρο/μαύρο και παρακολουθούν "πρωιναδικα και μεσημεριανά")να περιμένουν απ τον Ομπάμα όντως να λύσει τα δικά μας προβλήματα,νομίζω οτι ο περισσότερος κόσμος που χρησιμοποιεί τη νοημοσύνη του τάχθηκε υπέρ του από ελπίδα οτι κάτι επιτέλους θ'αλλάξει στο εσωτερικό της χώρας του καταρχήν και κατ'επέκτασιν στον τρόπο που αυτή αντιμετωπίζει τον υπόλοιπο κόσμο.
Σηματοδοτεί επίσης την επιστροφη της Πολιτικής στο ισχυρότερο γραφείο του κόσμου που ήταν κατειλημμένο από δεινόσαυρους μεγαλοεταιρειών και φανατικούς εξτρεμιστές.
Την λαίλαπα Μπους την ζήσαμε ήδη,και κανείς δεν ήθελε την συνέχιση της.Το ίδιο το Σύστημα πιθανότατα διέκρινε οτι η συνέχιση της ίδιας πορείας θα ήταν αδιεξοδη και καταστροφική και κατανόησε την ανάγκη αλλαγης.
Η μειονοτική προέλευση του Ομπάμα
πιθανότατα θα τον φέρει πιο κοντα στον μεσο αμερικανό και μπορεί μια σειρά από φαινομενικα "μικρες" αλλαγές να κινητοποιήσουν δυναμικες που θα οδηγούν σε κατι πολύ ευρύτερο.
Γι'αυτο οι ευχες όλου του κόσμου τον συνοδεύουν,με την κρυφή ελπίδα να μην μας διαψεύσει.
Για την Ευρώπη είναι αλήθεια. Είπαμε "fight, feed, finance"!
Αλλά δεν παύει να μένει ανεξίτηλο στην μνήμη ημών των κατοίκων των Βαλκανίων το επεισόδιο. Το δήθεν ενδιαφέρον της Αμερικής για τις καταπιεζόμενες μειονότητες. Ένα ενδιαφέρον που εκδηλώνεται εκλεκτικά εκεί που συμφέρει. Και εδώ στη Βαλκανική οι ΗΠΑ ήθελαν να απεξαρθρώσουν οποιαδήποτε επήρεια της Ρωσσίας στην χερσόννησο και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν, δημιουργώντας προτεκτοράτα που πανηγυρίζουν υψώνοντας την αμερικανική σημαία και ονειρεύονται μεγάλες πατρίδες (καλή ώρα οι "Μακεδόνες" στα βόρεια σύνορά μας).
Οι λαοί που γράφουν ιστορία παράγουν, δημιουργούν,πρωτοπορούν και παίρνουν την τύχη στα χέρια τους.
Οι υπόλοιποι φαντασιώνονται απόδοση δικαίου από "αγαθές" υπερδυνάμεις.
Βεβαίως είναι πιθανόν κάτι να αλλάξει και για τον υπόλοιπο κόσμο. Για το περιφερόμενο άταφο πτώμα που λέγεται Ελλάδα φοβάμαι πως δεν θα αλλάξει τίποτα.
'Οπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι!
Post a Comment