Φιλία vs συγγένεια εξ αίματος

"Το αίμα νερό δεν γίνεται" είπε με τον τρόπο του στην ολομέλεια ο Αρ. Παυλίδης. Τα χρήματα, λέει, για την (αστραπιαία) εξόφληση του δανείου της κόρης του της τα έδωσε ο αδελφός του.

"Μάλιστα", θα πείτε, "αλλά εμείς δεν μασάμε". Και δεν μάσησε πρώτο και κύριο το ΠΑΣΟΚ, που οδηγεί την κούρσα της αποκάλυψης του (βεβαιωμένου κατ' αυτό) σκανδάλου. Αλλά...



Γιατί υπάρχει πάντοτε ένα "αλλά", για όσους τουλάχιστον διαθέτουν μνήμη. H δανειοδότηση του Ανδρέα Παπανδρέου από φίλους, για την κάλυψη του "πόθεν έσχες" ενός περιουσιακού του στοιχείου (του περίφημου κ...όσπιτου κατά Βαγγέλη Γιαννόπουλο) δεν είναι απολύτως ανάλογη; "Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται" είχε κατ' αναλογίαν υποστηρίξει το περιβάλλον (του και αειμνήστου αποκαλούμενου από όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Παπανδρέου. Μήπως θυμάται κανείς και ποιος εκ των τότε δανειστών είναι σήμερα υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της Πολιτείας, απολαμβάνων διακομματικό κύρος;

Τελικά όλες αυτές οι διακομματικές, προανακριτικές κλπ. επιτροπές καταλήγουν πουθενά ή μήπως το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται είναι ρευστό και επιτρέπει στον εκάστοτε κρίνοντα να κάνει τα στραβά μάτια, ακόμη και αν βρεθεί μπροστά σε κάτι το εμφανώς επιλήψιμο;