Ή για τ' αλώνια ή για τα σαλόνια

Ε, πρέπει και να το 'χεις το ρημάδι! Κοιτάξτε αντίθεση, με φόντο τον πίνακα του Ρούμπενς: Ο ένας, με αέρα αριστοκράτη, κοσμοπολίτη, συγκρατημένο ενθουσιασμό, ευγενική μορφή, είναι ακριβώς αυτό που περιμένει κανείς να δει: ένας αστός δίπλα σε ένα μεγάλης αξίας ζωγραφικό πίνακα. Έχει σταθεί, αυτός, κοντά σε τέτοια διάσημα έργα πάμπολλες φορές σε μουσεία ανά τον κόσμο.

Ο άλλος, όμως, αχ ο άλλος! Αμήχανα έτσι που στέκεται, χωρίς το ραφινάρισμα των "τρόπων της καλής κοινωνίας" στην εκδήλωση του ενθουσιασμού του, θυμίζει αγρότη που φωτογραφίζεται δίπλα στη μεγαλύτερη κολοκύθα του κάμπου, καμαρώνοντας που βγήκε απ' το δικό του μποστάνι! Τεζάρει και το σακάκι... Άστα να πάνε!

Πάντως εμένα ο δεύτερος μου γεννά αισθήματα συμπάθειας. Ειλικρινά, πόσοι από εμάς δεν έχουμε αναγκαστικά βρεθεί σε συνθήκες που δεν μας ταιριάζουν, που μας κάνουνε να αισθανόμαστε έξω από τα νερά μας; Ου παντός πλειν ες Κόρινθον...