F18 - ατμοσίδερο!

Ένα εκπληκτικό video, για όσους γνωρίζουν, έστω και θεωρητικά, τα στοιχειώδη από το πιλοτάρισμα ενός αεροπλάνου: δεν έχω δει άλλο video πτήσης μαχητικού με τέτοια χρονική συσσώρευση στορφών υψηλών Gs. Πρακτικά ο αεροπλάνο μεταβαίνει από την μια αλλαγή πορείας στην επόμενη απνευστί!

Το μέγεθος των δυνάμεων που αναπτύσσονται στις στροφές φαίνεται και από το νέφος συμπυκνώσεως υδρατμών που σκεπάζει κατά διαστήματα τις πτέρυγες και τα πλάγια πτερύγια, οφειλόμενο στην απότομη πτώση πιέσεως στην ανώτερη επιφάνειά τους κατά τις αλλαγές κατεύθυνσης.

Προσέξτε επίσης - οι πιο παρατηρητικοί - την επαναλαμβανόμενη αλλαγή εμβαδού των πτερύγων, καθώς εκπτύσσονται στις πιο απαιτητικές (από απόψεως στήριξης) στροφές και συμπτύσσονται ακολούθως στην πιο ομαλή πορεία.

Άντε και πολλά είπαμε: το video μιλάει από μόνο του!

Και όμως πετάει...

Πετάει ο ελέφας; Η απάντηση στα videos!

Ίκαροι της πολυθρόνας

Προσέγγιση του αεροδρομίου της Γενεύης με Learjet 45, από ανατολικά, χειμώνα, περί την δύση του ηλίου. Στον Flight Simulator, φυσικά...

Partir c'est vivre un peu

"Εικόνες" από την πτήση Παρίσι - Αθήνα με το πολυπόθητο Learjet 45 (σε Flight Simulator βέβαια!). Επειδή τα όνειρα δεν "τιμωρούνται" (προς το παρόν!) με ΦΠΑ, τεκμήρια και έκτακτες εισφορές...



Το "όχημα"...



Προς τις Άλπεις



...θέα από το πιλοτήριο προς την λίμνη της Γενεύης



...η Γενεύη, η λίμνη και το αεροδρόμιο

...πάνω από την βόρεια Ιταλία




...πάνω από τα Απέννινα

...πάνω από την ανατολική ακτή της Ιταλίας

...αφήνοντας την Ιταλία

...δυτικά της Αλβανίας, πάνω από τους Οθωνούς

...πάνω από την Κέρκυρα

...αφήνοντας την Κέρκυρα

...πάνω από το Ιόνιο, δυτικά της Λευκάδας

...πάνω από Ζάκυνθο και Κεφαλονιά

...η Πάτρα και η είσοδος του Κορινθιακού από το πιλοτήριο

...πάνω από την Πελοπόννησο - κατεβαίνουμε!

...πάνω από την βόρεια Πελοπόννησο, με θέα προς τον Κορινθιακό

...πάνω από την Αργολίδα - σουρουπώνει!

...πάνω από τον Σαρωνικό

...θέα από το πιλοτήριο προς τους διαδρόμους προσγειώσεως του "Ελ. Βενιζέλος"

...λίγο πριν την προσγείωση

Στα ύψη!

Η μαγεία της πτήσης, έστω και σε εξομοιωτή! Να 'ναι καλά οι προγραμματιστές της Microsoft και όλοι αυτοί που δούλεψαν για να εξελιχθούν οι υπολογιστικές μηχανές σε τέτοιο επίπεδο ώστε να είναι δυνατή η εξομοίωση με τόση αληθοφάνεια!

Σε καμία άλλη εποχή τα όνειρα δεν γίνονταν τόσο εύκολα πραγματικότητα! Είναι απίστευτο προνόμιο να ζει κανείς στο σήμερα, τουλάχιστον στον Δυτικό Κόσμο...

Ψηλότερα, ταχύτερα

Πρέπει να είναι από τις συναρπαστικότερες εμπειρίες...

Ανέβασέ με ψηλά!

Πτήση

Μη με ρωτάτε από πού προέκυψε. Θα δυσκολευθώ να σας πω. Ξέρω μόνον ότι ξεκίνησε σαν απλό ενδιαφέρον προ 7 ετών περίπου, όταν έκανα ως επιβάτης το πρώτο ταξίδι μου με αεροπλάνο. Αναχωρούσα από τον παλιό αερολιμένα του Ελληνικού για Παρίσι, και μαζί με την αγωνία μου για τις (επαγγελματικές) περιπέτειες που με περίμεναν εκεί, είχα και το άγχος της πτήσης...



Το αεροπλάνο (Boeing 737, Cronus Airlines) είχε ξεκολλήσει γρήγορα από το έδαφος, πριν προλάβω να το συνειδητοποιήσω, με κατεύθυνση αρχικά ανατολική, και θυμάμαι ότι έκανε μια μεγάλη στροφή δεξιά για να πάρει το δρόμο του για την Δυτική Ευρώπη. Τότε αντίκρυσα τον διάδρομο απογειώσεως από τον οποίο μόλις είχαμε σηκωθεί και αμέσως μετά όλη την παραλιακή λεωφόρο μέχρι τον ιππόδρομο, τον Πειραιά, την Σαλαμίνα και γρήγορα τον ισθμό. Εν ριπή οφθαλμού βρεθήκαμε πάνω από την Κέρκυρα. Δοκίμασα συναισθήματα θαυμασμού και έκπληξης αλλά όχι φόβου. Ήταν 17 Ιουνίου του 2000.

Από τότε έχω κάνει πολλά ταξίδια με αεροπλάνο. Έχω πετάξει από μεγάλα αεροδρόμια...


...αλλά και από μικρά, όπου η αίθουσα αναμονής χωρίζεται από την πίστα με συρόμενες πόρτες και όταν ανοίγουν μυρίζεις την κηροζίνη!



Σε κάθε νέο ταξίδι δοκιμάζω την ίδια απόλαυση. Ακούω άλλους να λένε ότι βαριούνται αφόρητα ή φοβούνται τα ταξίδια με αεροπλάνο. Για μένα είναι το διαρκές ζωντανό όνειρο:

...Να ξυπνήσω ένα πρωί, πολύ πρωί, και να πάρω το δρόμο για το αεροδρόμιο.


...Να βρεθώ στην αίθουσα αναχωρήσεων πολύ πριν την πτήση μου. Να κάνω check-in από τους πρώτους!


...Να χαθώ στους χώρους του αεροδρομίου, χαζεύοντας πότε τους ταξιδιώτες και πότε τα καταστήματα.

Να επιβιβαστώ έχοντας εξασφαλίσει θέση κοντά σε παράθυρο, πάντα παράθυρο!

...Να νιώσω το ίδιο πάντα χτυποκάρδι όταν οι κινητήρες βρυχώνται και το αεροπλάνο αρχίζει να επιταχύνει στον διάδρομο απογειώσεως.


...Να αισθανθώ την γιγάντια δύναμη αντώσεως να ξεκολλάει το αεροπλάνο από τον διάδρομο μόλις πάρει την κατάλληλη κλίση. Να βλέπω τα κτίρια του αερολιμένα να γίνονται ολοένα και μικρότερα και την λεωφόρο που με έφερε σ’ αυτόν να μοιάζει από ψηλά με φιδίσιο δρομάκι.


...Παίρνοντας διαρκώς ύψος να αντικρύσω την πρώτη πανοραμική θέα της περιοχής.


...Να ανεβαίνω ακόμα πιο ψηλά, ολοένα και πιο ψηλά, εκεί που το χρώμα του ουρανού παίρνει μια βαθυγάλαζη απόχρωση.

Να πετάξω ψηλά στον γαλανό ουρανό...


...πάνω από θάλασσες και ωκεανούς...


...πάνω από χιονισμένα βουνά...


...με τους αχνούς των συννέφων να στροβιλίζονται στα φτερά μου.


Να χαθώ στο πορφυρό κόκκινο μιας ένδοξης δύσης.


Και όταν κουραστώ να κατέβω απαλά στη γη, με μια τεχνικά άρτια προσγείωση - αληθινό χορευτικό, παρακολουθώντας αχόρταγα και θαυμάζοντας τις κινήσεις των πτερυγίων, στην πτέρυγα του αεροπλάνου.


Και να γυρίσω πίσω στην καθημερινή ζωή περιμένοντας την επόμενη εναέρια απόδραση!


Η πτήση με τεχνικά μέσα αξίωσε τον καθένα μας να γευτεί την χαρά που εκ φύσεως απολαμβάνουν άλλα είδη πάνω στη γη.


Το αεροπλάνο είναι για μένα η πεμπτουσία της ανθρώπινης εφευρετικότητας και η έκφραση του αδάμαστου της φύσης μας, μιας φύσης που είναι προωρισμένη να σπάει τα ίδια της τα δεσμά.


Γι’ αυτό και του πρέπει δοξολογία...

Ακολουθεί ένα soundtrack που θα ταίριαζε σε μια όμορφη απογείωση!
Lift me up, από τον Moby