Tuesday, May 27, 2008

Όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία

Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 26 Μαΐου 2008 (ελληνική ώρα) το ρομποτικό σκάφος της NASA Phoenix Mars Lander ακούμπησε το έδαφος του αρκτικού κύκλου του κόκκινου γείτονά μας. Προηγήθηκε μια αλληλουχία επιτυχημένων χειρισμών, τους οποίους το σκάφος εξετέλεσε - αυτοδιαχειριζόμενο την μοίρα του! - χωρίς καθοδήγηση από το Κέντρο Ελέγχου. Είσοδος στην ατμόσφαιρα του Άρη με ταχύτητα περίπου 17,000 mil/hour, επιβράδυνση από την ατμόσφαιρα και σταδιακή αποβολή τμημάτων του περιβλήματος (για να μην μεταφερθεί το τερατώδες θερμικό φορτίο στο εσωτερικό του σκάφους), αποβολή της θερμικής ασπίδας, επιπλέον επιβράδυνση με αλεξίπτωτο, αποχωρισμός από το αλεξίπτωτο και ενεργοποίηση των κινητήρων jet ανάσχεσης (οι οποίοι αξιολογούν πληροφορίες του radar και μετρήσεις της κατεύθυνσης και έντασης του ανέμου για να απομακρύνουν το σκάφος από το αποβληθέν αλεξίπτωτο, ώστε να αποφευχθεί το "κουκούλωμα" του σκάφους από το αλεξίπτωτο επί εδάφους, πράγμα που θα ήταν μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη!) προσγείωση, ανάπτυξη των ηλιακών συλλεκτών αφού κατακαθίσει η σκόνη, μετάπτωση σε χειμερία νάρκη μισής ώρας για να επιτευχθεί η φόρτιση, έναρξη λειτουργίας της κάμερας και λήψη των πρώτων εικόνων. Όλα αυτά με μία ατμόσφαιρα ιδιαίτερα αραιή και άρα πολύ λιγότερο ικανή για αεροπέδηση απ' ότι η γήινη.

Καθ' όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος, διαδοχικές ηλεκτρονικές καταγραφές που επιβεβαιώνουν την επιτυχία του κάθε επιμέρους βήματος πραγματοποιούνται από τον υπολογιστή του σκάφους και εκπέμπονται με μεσολάβηση των τεχνητών δορυφόρων του Άρη (Αμερικανικής και Ευρωπαϊκής προελεύσεως) πίσω στο Deep Space Network και το αντίστοιχης λειτουργικότητας Ευρωπαϊκό δίκτυο, για να διοχετευθούν τελικά στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής. Εδώ η αλληλουχία των επιβεβαιώσεων έρχεται με καθυστέρηση 15 λεπτών περίπου, όσο χρειάζονται τα ραδιοκύματα να ταξιδέψουν από τον Άρη στη Γη. Εξαίρεση η πληροφόρηση κατά την φάση σιγής, όταν το σκάφος διανύει με μεγάλη ταχύτητα τα πρώτα στρώματα της ατμόσφαιρας του Άρη και δημιουργεί νέφος ιονισμένων σωματιδίων γύρω του: εδώ, ο,τιδήποτε καταγράφεται, αποθηκεύεται στο σκάφος και εκπέμπεται λίγο αργότερα. Στην λήψη της κάθε επιβεβαίωσης ένα ξέσπασμα ενθουσιασμού, ακολουθούμενο από δευτερόλεπτα ελπίδας και αγωνίας μέχρι την επόμενη επιβεβαίωση. Θα πάνε άραγε όλα καλά; Ή, πιο σωστά, πήγαν όλα καλά; (αφού η αλληλουχία των επιβεβαιώσεων έρχεται σε playback, με την επιβαλλόμενη από την ταχύτητα του φωτός καθυστέρηση - άτιμε Einstein...):



Τελικά όλα πήγαν καλά. Οι πρώτες φωτογραφίες cartes-postales από την παγωμένη αρκτική τούντρα του Άρη, χαραγμένη σε πολύγωνα από τις ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, κάνουν ήδη τον γύρο της Γης, χάρις στο internet:


Πάνω στην ράχη του σκάφους, η Αμερικανική σημαία και ένα DVD προωρισμένο για τους μελλοντικούς εξερευνητές του Άρη, με ένα μήνυμα, μερικές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένες από τον Κόκκινο Πλανήτη και τα ονόματα 250,000 κατοίκων της Γης:



Και το επιστέγασμα: ο Αμερικανικός δορυφόρος Mars Reconnaissance Orbiter που (μετά από λεπτούς χειρισμούς στην τροχιά του) υπερίπταται του σημείου εισόδου του σκάφους Phoenix στην ατμόσφαιρα, εντοπίζει και αποτυπώνει το σκάφος στην φάση αεροπέδησης με το αλεξίπτωτο:




..............................................................................

Την ίδια ώρα, εδώ, ξημερώματα Δευτέρας, η Ελλάδα κοιμάται βαθειά. Ονειρεύεται και ελπίζει και αυτή. Σε τι; Σε μία νέα διάκριση, ίσως, στην επόμενη Eurovision. Και σε ένα καλό πλασάρισμα στο Euro, σε μια καλή επίδοση σε γήπεδα, στοίβους ή πισίνες έστω και με την βοήθεια του εισαγωγέος από την Λάρισα. Αν και, έτσι που μας έχουνε βάλει οι Φράγκοι στο μάτι με τα αναβολικά, θα μας μείνουν οι Καλομοίρες μόνον για να πανηγυρίζουμε...

Σημ.: Οι φωτογραφίες (πλην της τελευταίας, βεβαίως...) από την ιστοσελίδα της NASA.

23 comments:

neoinileias said...

σωστα

Univers said...

Δείτε και το video, που μεταφέρει όλη την αγωνία και τον ενθουσιασμό του Κέντρου Ελέγχου,κατά την διάρκεια της καθόδου και προσγείωσης, ενώ παράλληλα παρεμβάλλεται περιοδικά ένα video-αναπαράσταση με τις αντίστοιχες φάσεις προσέγγισης. Ποιος δεν θα ήθελε να είναι εκεί;

Locus Publicus said...

Tρομερή αντιπαράθεση φίλε univers. Κάποιοι κόσμοι που παράγουν για όλους τους άλλους που δεν μπορούν. Ισως να μην έχει σημασία. Στο τέλος του δρόμου, η γνώση μαζεύεται και κινεί τον κόσμο μας.

Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο κόσμος μας αποτελείται απο πολλά επίπεδα σκέψης, και μερικούς θύλακες σκέψης που αποτελούν νησίδες άλλου κόσμου. Ειναι το αποτέλεσμα του ελιτισμού που βρήκε χρηματοδότηση. Κάτι που προσωπικά υποστηρίζω πολύ.

squarelogic said...

εξαιρετικο το κοντράστ που επέλεξες,εξαιρετικά γλαφυρή και η αδρή περιγραφή των πολύπλοκων χειρισμών και υπολογιστών που κατέστησαν δυνατή την επιχείρηση.

Τώρα αυτά είναι για μας πέρα απ τα όρια της επιστημον.φαντασίας,όχι γιατί κι εδώ δεν υπάρχουν δυνητικά οι θύλακοι που γράφει ο locus,όσο γιατί η δύσκαμπτη και self serving ελλην.γραφειοκρατία και Διοίκηση θα έβαζε απίστευτα εμπόδια και τα πιο απλά βήματα.

Τέλος,χάρηκα την φράση συμπυκνωμένης σοφίας και κατανόησης του locus:"Ειναι το αποτέλεσμα του ελιτισμού που βρήκε χρηματοδότηση"

Univers said...

@ locuspublicus:
("Είναι το αποτέλεσμα του ελιτισμού που βρήκε χρηματοδότηση.")

Μα και το ελληνικό κράτος έχει τον δικό του ελιτισμό να χρηματοδοτήσει: αυτόν της μετριότητας. Όλη η κρατική μηχανή δουλεύει γι' αυτόν. Αντίθετα, τον άξιο, τον φιλόπονο, αυτόν που ξεχωρίζει και θέλει να προσπαθήσει περισσότερο, η ελληνική πολιτεία τον χτυπά φιλικά στην πλάτη και του λέει με νόημα: "Έσύ δεν χρειάζεσαι βοήθεια. Θα τα καταφέρεις και μόνος σου!" (όταν δεν του βάζει και εμπόδια)

@ squarelogic:
"Τώρα αυτά είναι για μας πέρα απ τα όρια της επιστημον. φαντασίας,όχι γιατί κι εδώ δεν υπάρχουν δυνητικά οι θύλακοι που γράφει ο locus,όσο γιατί η δύσκαμπτη και self serving ελλην. γραφειοκρατία και Διοίκηση θα έβαζε απίστευτα εμπόδια και τα πιο απλά βήματα."

Σίγουρα είναι αυτό, αλλά όχι μόνον. Πλέον καμμία φιλότιμη προσπάθεια υποστηρίξεως τέτοιων προωθημένων εφαρμογών των θετικών επιστημών δεν μπορεί να ευδοκιμήσει εδώ σε βραχυμεσοπρόθεσμο ορίζοντα, γιατί απαιτείται επιπλέον συσσώρευση γνώσεων και εμπειρίας δεκαετιών που εδώ δεν υπάρχει. Πώς να πας στον Άρη όταν δεν έχεις την τεχνογνωσία της βαλλιστικής, όταν δεν κατασκευάζεις διηπειρωτικούς πυραύλους; Δεν μπορείς να πας στο Ω πριν περάσεις από το Α...

Να φτιάχναμε τουλάχιστον κανένα πυρηνικό αντιδραστήρα ηλεκτροπαραγωγής, με την εμπειρία του "Δημόκριτου"... Εδώ ένα Πακιστάν έφερε πίσω επιστήμονά του από τον Δυτικό κόσμο για να μεταλαμπαδεύσει μυστικά της πυρηνικής ενέργειας και εμείς που έχουμε μέρος της τεχνογνωσίας ήδη στην κατοχή μας...
Αλλά, ξέχασα, η Ελλάς είναι αποπυρηνικοποιημένη ζώνη.

Unknown said...

Πολύ ωραία κείμενα. Και πολύ ωραίες φωτογραφίες.

Locus Publicus said...

Δεν θα με πείραζε αν απλά ακολουθούσαμε φίλοι μου, αν απλά αγοράζαμε τις γνώσεις, αρκεί να τις αφομιώναμε παραγωγικά. Δεν έχουμε όμως καθήσει να δούμε τα προβλήματά μας σοβαρά, και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Πιστεύω πως η Ελλάδα έχει φτάσει στο όριο του εκσυγχρονισμού της, και δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί άλλο. Το αναπτυξιακό άλμα που χρειάζεται, δεν είναι εφικτό, γιατί μεγάλο μέρος του πληθυσμού της αντιδρά σε όλες τις αλλαγές. Το επόμενο στάδιο, πιστεύω, θα είναι ο πλήρης διαχωρισμός του δημοσίου και ιδιωτικού συμφέροντος. Για την Ελλάδα τουλάχιστον, αυτό ισχύει. Στο επόμενο στάδιο, μερικοί άνθρωποι και οργανισμοί, θα γράψουν και σε μάς ιστορία.

Univers said...

@ χριστοσ βαρδακασ:

Φωτογραφίες από την ιστοσελίδα της NASA. (τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...). Εξαιρείται η συμπαθέστατη Καλομοίρα, για την οποία η NASA δεν έχει εκδηλώσει ακόμη ενδιαφέρον παρατηρήσεως, καίτοι το κορίτσι υπάγεται, σύμφωνα τουλάχιστον με μία διασταλτική ερμηνεία, στο αντικείμενό της (ως αστήρ!)

Univers said...

@ locuspublicus:

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια γενική δυσθυμία και μια δυσπιστία απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή. Δεν είναι περίεργο. Όταν αφήσεις τα προβλήματα να συσσωρεύονται και κάποια στιγμή έρθει η ώρα του λογαριασμού, όλοι κοιτάζουν να τον φορτώσουν σε άλλους. Και το αίσθημα της αδικίας είναι γενικευμένο: αδικείται ο εργάτης, αδικείται ο δημόσιος υπάλληλος, αδικείται ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, αδικείται ο επιχειρηματίας. Τα όσα τόσον καιρό απήλαυσαν πολλοί (ραχάτι, προνομιακές συνθήκες εργασίας και παχυλούς μισθούς και εφ' άπαξ συγκριτικά με το παραγόμενο έργο, συνταξιοδότηση από τα 50-55, καταναλωτική κατασπατάληση πόρων που είχαν αναπτυξιακό προορισμό, επιχειρηματικότητα σε αγαστό εναγκαλισμό με το Δημόσιο και υπό συνθήκες καρτέλ) τα θεωρούν οι απολαύσαντές τα ως αυτονόητα. Τον λογαριασμό, αντιθέτως, όχι.

doctor said...

... και η τελευταία φωτογραφία από την ΝΑΣΑ είναι...

Doc

squarelogic said...

locus:"η Ελλάδα έχει φτάσει στο όριο του εκσυγχρονισμού της, και δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί άλλο. Το αναπτυξιακό άλμα που χρειάζεται, δεν είναι εφικτό, γιατί μεγάλο μέρος του πληθυσμού της αντιδρά σε όλες τις αλλαγές."

Για αλλη μια φορά αποδεικνύεται οτι η απόσταση επιτρέπει μια πιο καθαρή ματιά,μια πιο σφαιρικη θεώρηση των προβλημάτων.
Ο αγαπητός locus εστίασε στην καρδιά του προβλήματος.Δεν εχουμε παρά να δούμε τι γίνεται τις τελευταίες μερες στα Πανεπιστήμια της χώρας.Ενας μικρος αριθμός φοιτητων,συνήθως παντελώς άγνωστοι στους διδάσκοντες(ακομα και περιφερικών Παν/μίων,οπου υποτίθεται οτι εχουν μια πολυ προσωπικη σχεση με τους λιγοστούς φοιτητες τους),εμφανίζονται ξαφνικά και παίρνουν τις κάλπες εάν τ'αποτελέσματα δεν ειναι της αρεσκείας τους,ξυλοκοπούν αλλους φοιτητες και διδάσκοντες,και αυτοπροσδιορίζονται μαλιστα και δημοκράτες!Οι ίδιοι μετά θ'απαιτησουν απ το ΔΕΠ έκτακτη εξεταστικη γιατι θα εχουν κλέίσει μαστερ σε καμιά Αγγλία και δεν επιτρέπεται βεβαια να χασουν την ευκαιρια....Περιμένετε να δείτε τι εχει να γίνει οταν αναποφευκτα θα πρέπει να ρυθμιστεί το θεμα των εργασιακων δικαιωμάτων(για το Δημοσιο Τομέα βεβαια,γιατι ο Ιδιωτικος το εχει λυσει εμπράκτως απο πολλού)των αποφοίτων των παραρτημάτων ξενων Πανεπ/μίων.

Λες και ζούμε μονοι μας σε κανενα απομονωμένο Πλανήτη,λες και ο καθε εργοδότης δεν ξερει να διακρινει ποιος θα ξερει να του κάνει την δουλειά αλλά και ποιος είναι μαθημένος να δουλεύει και ποιός να διεκδικεί αποκλειστικά "δικαιώματα"!

Univers said...

@squarelogic
"λες και ο καθε εργοδότης δεν ξερει να διακρινει ποιος θα ξερει να του κάνει την δουλειά αλλά και ποιος είναι μαθημένος να δουλεύει και ποιός να διεκδικεί αποκλειστικά "δικαιώματα"!"

Όπως λες, στον ιδιωτικό τομέα έχει εν πολλοίς λυθεί το πρόβλημα. Έλα όμως που η ελληνική οικονομία είναι σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του κράτους... Ποιος εμπιστεύεται τα κριτήρια επιλογής του διεφθαρμένου Κράτους - εργοδότη; Αν στον ιδιωτικό τομέα σε διαλέγουν για την αξία σου (λέω αν), στον δημόσιο τομέα μετράνε μόνον τα χαρτιά (όπου δεν μετράνε άλλα). Αλλίμονο αν όλοι μπορούν να αγοράσουν οποιοδήποτε τίτλο σπουδών από αμφισβητούμενης ποιότητας εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τουλάχιστον στα δημόσια υπάρχει μια στοιχειώδης επιλογή κατά την εισαγωγή.

Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί αν δημόσια και ιδιωτικά (αν και όταν και όποια υπάρξουν) τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα αξιολογούνται εννιαία με βάση τα κριτήρια επιλογής των μελλοντικών σπουδαστών τους, το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, τους μηχανισμούς αξιολόγησης των φοιτητών τους κατά την διάρκεια των σπουδών τους κοκ. Άμε να βρεις ή να φτιάξεις τώρα στην Ελλάδα τέτοιο μηχανισμό που θα φέρει αξιόπιστα σε πέρας αυτό το έργο.

Πάντως πιστεύω ότι κάποιος κεντρικός έλεγχος της ποιότητας του προϊόντος "επιστήμων" πρέπει να υπάρχει, δεν είναι δυνατόν δηλ. να αποφασίζει μόνον η αγορά για το ποιόν του καθενός. Θα πρέπει να υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για να ονομασθεί κάποιος γιατρός, δικηγόρος, φυσικός, χημικός κοκ., και όχι να γίνεται ισοδύναμα αποδεκτό οποιοδήποτε "χαρτί" αποκτάται από οποιοδήποτε ίδρυμα. Εδώ για το ηλιέλαιο και απαιτούμε (δικαίως) αυστηρά μέτρα. Γι' αυτούς που θα διδάξουν τα παιδιά στα σχολεία, θα χτίσουν τα σπίτια μας ή θα στελεχώσουν τα νοσοκομεία θα αφήσουμε να αποφασίζει μόνον η διαίσθηση ή προτίμηση του πελάτη (ημών);

squarelogic said...

univers
προφανώς συμφωνώ απόλυτα οτι υπάρχει ανάγκη αξιολόγησης των Παν/κών Ιδρυμάτων.Ομως στην πράξη,σε τομεις όπως οικονομικά,management,κλπ.οι επιχειρήσεις ήδη προσλαμβάνουν πολύ συχνότερα αποφοίτους πχ.του Deree απότι αποφοίοτους του Οικονομικού της Νομικης ή της Παντείου,κι αυτο κατι σημαίνει.
Οχι βέβαια οτι και στον Ιδιωτικο Τομέα στην Ελλάδα δε μετράνε οι γνωριμίες (προσωπικες ή κομματικες).Μικρό μέγεθος η Ελλάδα για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο ανταγωνισμός!

Anonymous said...

ποιό είναι μεγαλύτερο θαύμα?

η προσ-άρωση ή η τρίτη θέση της καλομοίρας?



(ή μήπως η επιστήμη που διατηρεί τον άνθρωπο ακμαίο για να προλάβει να τα δεί όλα? η επιστήμη συμπυκνώνει το χρόνο...)

Univers said...

@ squarelogic:

("Οχι βέβαια οτι και στον Ιδιωτικό Τομέα στην Ελλάδα δε μετράνε οι γνωριμίες (προσωπικές ή κομματικές).")

Είχε ακουστεί ότι τα τελευταία χρόνια - και δεδομένου ότι οι διορισμοί στον στενό Δημόσιο Τομέα είναι πλέον πολύ πιο δύσκολοι από παλιά - βουλευτές επιτυγχάνουν διορισμούς ψηφοφόρων τους με τηλέφωνα σε ιδιοκτήτες ιδιωτικών επιχειρήσεων, πχ. supermarket...

Άντε μετά ο πολιτικός κόσμος να τα βάλει με τις ποικίλλες συνθήκες "συνεννοήσεως" των επιχειρήσεων αυτών (που καταργούν στην πράξη τον ανταγωνισμό), όταν έχει υποχρεωθεί στους ιδιοκτήτες τους! (αν δεν υπάρχουν και άλλες υποχρεώσεις από την προαναφερόμενη)

.....................

@ κάποιος:

Θαύμα η προσ-αρίωση, θαύμα τρισμέγιστο και η ανάδειξη της Καλομοίρας στην τριάδα!

Πάντως, πέρα από την αναμφισβήτητη επιμήκυνση της διάρκειας ζωής του ανθρώπου, ρόλο στον μεγαλύτερο πλούτο εμπειριών που προλαβαίνει να γευθεί ο σύγχρονος άνθρωπος παίζει και η εποχή. Στον Μεσαίωνα και τετρακόσια χρόνια αν ζούσες δεν θα έβλεπες θεαματικές αλλαγές. Ενώ σήμερα, στη διάρκεια μίας μέσης ανθρώπινης ζωής ζεις από την εποχή του ραδιοφώνου μεσαίων κυμάτων στην εποχή της τηλεόρασης HD LCD και ίσως σε λίγο καιρό και της ολογραφικής τηλεόρασης!

Univers said...

Και λίγα λόγια συμπαθείας για την Καλομοίρα: μακάρι στον χώρο που κινείται οι πρωταγωνιστές και οι λοιποί να είχαν την ίδια (ίσως μέχρι παιδικής αφελείας) αθωότητα με αυτή!

osela said...

νομίζω οτι γίνεσαι άδικος.

Univers said...

@ osela:

Άδικος σε βάρος της Ελλάδας; Μα νομίζω ότι οι λίγοι που ονειρεύονται κάτι διαφορετικό για το μέλλον της χώρας, κάτι άλλο από επιτυχίες στο ποδόσφαιρο ή στη Eurovision και για τον εαυτό τους κάτι περισσότερο, δημιουργικότερο από ατομική καλοπέραση (το περίφημο "να περνάω καλά") είναι εξόριστοι στην ίδια τους τη χώρα, αν δεν έχουν και φυσικά εξοριστεί.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν δυνάμεις δημιουργίας εδώ, αλλά αναρωτιέμαι ποια μεταχείριση τους επιφυλάσσει η κρατική μας υπόσταση, ποια είναι τελικά η στήριξη (και χρηματοδότηση) αυτών των ανθρώπων, ποια είναι η ιεράρχηση προτεραιοτήτων της χώρας.

Όσον αφορά εμένα, τα βλέπω ίσως λίγο πιο μαύρα απ' ότι είναι, αλλά και λίγη γκρίνια είναι νομίζω δημιουργική...

osela said...

δεν είναι μόνο η ελλάδα που τρώει τα παιδιά της. ολόκληρη η παγκόσμια επιστημονικη κοινότητα διοικειται και κατευθύνεται από ομαδες συμφερόντων, κι αν νομιζεις το αντιθετο πλανασαι φίλε μου.
βεβαια αυτή την νοοτροπία του να περνάω καλά την έχουμε ως έλληνες, έχεις δίκιο σ' αυτό. όμως δεν μας την επέβαλλαν, νομίζω.

Univers said...

Νομίζω ότι η διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Δυτικής Ευρώπης στην επιστημονική παραγωγή είναι σημαντικότατη. Η δε διαφορά με τις ΗΠΑ είναι αβυσσαλέα. Στην Ελλάδα είμαστε σχεδόν καθ' ολοκληρίαν καταναλωτές και όχι παραγωγοί της επιστήμης και των εφαρμογών της.

Και το μέγεθος του κράτους δεν είναι δικαιολογία. Το Ισραήλ παράγει επιστημονική πρωτοπορία παρά το μέγεθος και τις συνθήκες. Η Τσεχία αναβάθμισε την αυτοκινητοβιομηχανία της και παράγει (σε συνεργασία με την VW) άριστα αυτοκίνητα. Εμείς, με ηλιοφάνεια από τις μεγαλύτερες (αν όχι τη μεγαλύτερη) της Ευρώπης εισάγουμε φωτοβολταϊκά στοιχεία από το εξωτερικό. Γιατί;

Τι έκανε η Ελλάδα (δηλ. εμείς ως σύνολο) για να με κάνει να αισθάνομαι περήφανος; Ποιο προϊόν, με εφαρμοσμένη σύγχρονη επιστήμη πάνω του, φέρει το Made in Greece?

osela said...

ειλικρινα η εθνικη περηφανια σου απορρεει από το made in greece?

Univers said...

Βεβαίως και από αυτό (ή μάλλον κυρίως από αυτό): από την συμμετοχή της χώρας μου στην σύγχρονη παραγωγή αγαθών, υπηρεσιών, επιστήμης και εφαρμογών.

Anonymous said...

How you find ideas for articles, I am always lack of new ideas for articles. Some tips would be great