Πώς αλλιώς να ονομάσεις την μύχια επιθυμία ορισμένων να δουν τον πλανήτη να καταστρέφεται για να επαληθευθούν οι κοσμοθεωρίες τους;
Παρακολουθώ τον τοπικό επαρχιακό τύπο. Κλάψα ατελείωτη για την ξηρασία, και τις άδειες λίμνες και τους στερεμένους ποταμούς. Και με κάθε νέα βροχή, κάθε φορά που ανοίγει ο ουρανός (και ήταν, ευτυχώς, ανέλπιστα πολλές οι φορές αυτές, φέτος) δημοσιογράφοι - εξειδικευμένοι στις οικολαγνικές οιμωγές - να υπενθυμίζουν ότι "αυτές οι βροχές δεν φτάνουν, πρέπει να βρέχει για 3 μήνες συνεχώς για να πούμε ότι έγινε κάτι".
Τώρα τελευταία μόνον στόμωσε η λαλίστατη δυσοίωνη πένα τους. Έχουν κάπως φρενάρει την συστηματική καλλιέργεια, διασπορά και εμπορεία του οικολογικού τρόμου, καθώς οι βροχές συνεχίζονται, και σε πείσμα των επαγγελματιών της οικολαγνείας οι λίμνες γεμίζουν και τα αποθέματα (εν μέρει τουλάχιστον) αποκαθιστώνται.
Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση φαίνεται να είναι γεγονός, evidence που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Αλλά και η εκμετάλλευσή της από επιτήδειους άλλο τόσο...
Υ.Γ.: Η φωτογραφία από τον χιονισμένο κήπο μου. Το χιόνι - έστω και το λίγο - προσωρινά απαλύνει κάπως τις ασχήμιες του ελληνικού αστικού τοπίου...
