Από συνέντευξη του Θεόδωρου Πάγκαλου, στο «Έθνος της Κυριακής», 29.05.2011. Στο ερώτημα "Εξωκοινοβουλευτικά στελέχη σε κυβερνητικές θέσεις;" απαντά με παρρησία: "Να σας πω ένα παράδειγμα. Είστε σε ένα καράβι, έχει φουρτούνα και κινδυνεύει να βουλιάξει. Και εσείς μου λέτε ότι θα πετάξετε στη θάλασσα, αυτούς που ξέρουν πώς λειτουργεί το καράβι και θα βάλετε στο τιμόνι κάποιους τύπους που πέρασαν τη ζωή τους γράφοντας και σχολιάζοντας τι έκαναν οι άλλοι. Βέβαια υπάρχει η περίπτωση όπου εξωκοινοβουλευτικά στελέχη είναι χρήσιμα αλλά σε καμία περίπτωση η άσκηση της εξουσίας δεν μπορεί να αφεθεί σε πρόσωπα ή θεσμούς που δεν έχουν άμεση λαϊκή νομιμοποίηση."
Παραβλέπω το γεγονός πως το σχήμα των ανέμελων λαϊκιστών (το λιγότερο που θα έλεγε κανείς...) που άρπαξε την εξουσία με το εκμαυλιστικό σύνθημα "λεφτά υπάρχουν" έχει προ πολλού απωλέσει την λαϊκή νομιμοποίηση. Στέκομαι μόνον στην σχεδόν αυθάδη πεποίθηση πως ό,τι και να κάνει, όσο και να χτυπηθεί, ο ελληνικός λαός θα ακουμπήσει και πάλι αναγκαστικά σε "αυτούς που ξέρουν πώς λειτουργεί το καράβι", στους αναίσχυντους νταβατζήδες της μεταπολίτευσης, στους επαγγελματίες του πολιτικού στερεώματος που μας οδήγησαν στον σημερινό ξεπεσμό.
Και βέβαια όχι κύριε Πάγκαλε. Ουδείς λόγος ανησυχίας! Να απευθυνθούμε σε "τύπους που πέρασαν τη ζωή τους γράφοντας και σχολιάζοντας τι έκαναν οι άλλοι", ενώ έχουμε στη διάθεσή μας εσάς, τον θησαυρό του έθνους; Μα θα ήμασταν παράφρονες!
"Και τότε ξέρω θα δακρύσεις, πάλι σε μένα θα γυρίσεις" που τραγουδούσε και η Ελπίδα, κάπου εκεί γύρω στο '78. Όταν, με εφαλτήριο την μυθοποίηση της αντιχουντικής σας δράσης και μαγιά τον έμφυτο αριστερισμό της ελληνικής κοινωνίας, η δική σας γενιά (η αποκαλούμενη του Πολυτεχνείου) πολιόρκησε και κατέλαβε την εξουσία, σαρώνοντας το Κράτος με τους κομματανθρώπους σας, ως μία ιδιότυπη ρεβάνς του Εμφυλίου. Και ανέλαβε να αφανίσει την Ελλάδα από προσώπου γης.
Και τα κατάφερε! Της πήρε, βέβαια, 30 χρόνια. Έκανε τον Παπανδρεϊσμό παράδειγμα προς μίμησιν και για το "αντίπαλο δέος", την ιδεολογικά ασπόνδυλη ελληνική δεξιά, η οποία πηθίκισε τις μεθόδους σας. Αλλά τα κατάφερε. Τώρα είμαστε επιτέλους σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος και την έκταση της επιτυχίας σας. Και να πληρώσουμε, ΕΜΕΙΣ, ακριβά γι' αυτή...
Παραβλέπω το γεγονός πως το σχήμα των ανέμελων λαϊκιστών (το λιγότερο που θα έλεγε κανείς...) που άρπαξε την εξουσία με το εκμαυλιστικό σύνθημα "λεφτά υπάρχουν" έχει προ πολλού απωλέσει την λαϊκή νομιμοποίηση. Στέκομαι μόνον στην σχεδόν αυθάδη πεποίθηση πως ό,τι και να κάνει, όσο και να χτυπηθεί, ο ελληνικός λαός θα ακουμπήσει και πάλι αναγκαστικά σε "αυτούς που ξέρουν πώς λειτουργεί το καράβι", στους αναίσχυντους νταβατζήδες της μεταπολίτευσης, στους επαγγελματίες του πολιτικού στερεώματος που μας οδήγησαν στον σημερινό ξεπεσμό.
Και βέβαια όχι κύριε Πάγκαλε. Ουδείς λόγος ανησυχίας! Να απευθυνθούμε σε "τύπους που πέρασαν τη ζωή τους γράφοντας και σχολιάζοντας τι έκαναν οι άλλοι", ενώ έχουμε στη διάθεσή μας εσάς, τον θησαυρό του έθνους; Μα θα ήμασταν παράφρονες!
"Και τότε ξέρω θα δακρύσεις, πάλι σε μένα θα γυρίσεις" που τραγουδούσε και η Ελπίδα, κάπου εκεί γύρω στο '78. Όταν, με εφαλτήριο την μυθοποίηση της αντιχουντικής σας δράσης και μαγιά τον έμφυτο αριστερισμό της ελληνικής κοινωνίας, η δική σας γενιά (η αποκαλούμενη του Πολυτεχνείου) πολιόρκησε και κατέλαβε την εξουσία, σαρώνοντας το Κράτος με τους κομματανθρώπους σας, ως μία ιδιότυπη ρεβάνς του Εμφυλίου. Και ανέλαβε να αφανίσει την Ελλάδα από προσώπου γης.
Και τα κατάφερε! Της πήρε, βέβαια, 30 χρόνια. Έκανε τον Παπανδρεϊσμό παράδειγμα προς μίμησιν και για το "αντίπαλο δέος", την ιδεολογικά ασπόνδυλη ελληνική δεξιά, η οποία πηθίκισε τις μεθόδους σας. Αλλά τα κατάφερε. Τώρα είμαστε επιτέλους σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος και την έκταση της επιτυχίας σας. Και να πληρώσουμε, ΕΜΕΙΣ, ακριβά γι' αυτή...
