Ποιο είναι ποιο

Ποιο είναι το πρωτότυπο και ποια η παρωδία; Μπορεί να με βοηθήσει κανείς;

Του ανέμου αγρίμι

Άλλη μια σπάνια σύνοδος εξόχων ουρανίων σωμάτων: στίχος, μουσική και φωνή σε εξαιρετική αρμονία...

Τα πετράδια που λάμπουν ακόμα

Νοσταλγία μιας εποχής που δεν έζησα...

Μνημειώδες

Γαργανουράκης - Ελευθερίου - Μαρκόπουλος: Συνάντηση φωνής, στίχου, μουσικής. Σπάνια σύνοδος εξαίσιων ουρανίων σωμάτων...

Καβάφης Remix

"...Διαβάτη, αν είσαι Aλεξανδρεύς, δεν θα επικρίνεις. Ξέρεις την ορμή του βίου μας· τι θέρμην έχει· τι ηδονή υπερτάτη."

Κ. Καβάφης, Ιασή Τάφος

Βουτιά στα άδυτα

Βουτιά με μιά ανάσα στην βαθύτερη Γαλάζια Οπή, στις Μπαχάμες. Επενδεδυμένη με μια υπέροχη μουσική, τρυφερή και άγρια μαζί, όπως το σκοτεινό γαλάζιο της θάλασσας.

Αξίζει να το δείτε σε full HD!

Και ολίγη Rap...

Alors on dance: Μουσική που ξεσηκώνει!

Qui dit amour, dit des gosses, quit dit toujours dit divorse...

Et là tu t'dis que c'est finit
car pire qua ça ce serait la mort
et quand tu crois que tu t'en sorts
quand y en a plus, et ben y en a encore...

Σκληροί δηλητηριώδεις στοίχοι και δυνατός ρυθμός. Τέτοια rap αρέσει και σε άλλους εκτός από τους δεδομένους φανατικούς της...

Στρίβειν μετά μουσικής

Γιατί με έχει καταλάβει η προσμονή να δοκιμάσω αυτό το κομμάτι, ως συνοδεία, σε γρήγορη ανάβαση με στροφές; Μα γιατί αυτά τα beats σε πάνε σπρωχτά...
Οι κάμερες της αστυνομίας και οι "πολιτικώς ορθά" σκεπτόμενοι πολέμιοι της οδηγικής ευχαρίστησης (οι οποίοι θα έχουν κιόλας ανατριχιάσει σύγκορμοι) ας με συγχωρήσουν για το πολλαπλό (νομικό, οικονομικό, ηθικό, οικολογικό*) ατόπημα...


* Το να οδηγείς όχι ανασφαλώς αλλά απλώς γρήγορα έχει γίνει ισοδύναμο εγκλήματος: σε αυτό αποδίδονται με ευκολία όλα τα δυστυχήματα ("έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα") και πάνω σ' αυτό πέφτει όλη η αστυνόμευση της οδηγικής παραβατικότητας. Σιγά - σιγά πείθεται και ο κόσμος ότι είναι έγκλημα να "τρέχεις". Αφήστε που πλέον όσοι αγαπούν τη συγκίνηση της γρήγορης οδήγησης γίνονται κατάπτυστοι ως αναλίσκοντες αφρόνως τους πόρους της γης και συμβάλλοντες στην υπερθέρμανση του πλανήτη (η νέα μόδα)... Εν τούτοις, παρά τις κάμερες και τα ραντάρ που σε σημαδεύουν παντού σαν καταζητούμενο εγκληματία (κατά τα αμερικανικά και βρετανικά ήθη), οι απώλειες ζωών και οι αναπηρίες από τα συμβάντα στους δρόμους κάθε άλλο παρά μειώνονται!

Οικείο...

Γνώριμοι ήχοι και απόηχοι. Βαλκανικής χρειάς λυτρωτικός διονυσιασμός...

Η στιγμή που περνά και χάνεται

...με μουσική επένδυση τον ήχο των "κυμάτων", χρονομέτρη επαναληπτικό και αμείλικτο...

Έρως - Θάνατος

Βλέποντας την Nathalie Cardone, αυτό το οργιώδες θηλυκό σε σπασμό έρωτα και ζωής, πιο εύκολα λέει κανείς το "αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα"...

Hasta Siempre Comandante...

Πάθος και διλήμματα

Bryan Christopher - The Quest

Κι άλλο σπαραξικάρδιο...

Για χαμένους παιδικούς έρωτες...
Μ' αυτό και με το προηγούμενο εγώ, πάντως, κόβω φλέβες...

Oceana / Cry, cry

Obsessing my mind

Μεθυστική μελωδία με refrain που ματώνει...

You and not Tokio

Από πού έρχονται

Παρ' ότι δεν είμαι μανιακός με την μουσική (εννοώ δεν είμαι τόσο εξαρτημένος ώστε να μην περνάει μέρα χωρίς μουσική ακρόαση), εντυπωσιάζομαι από το ταλέντο που αποκαλύπτουν ορισμένες μουσικές συνθέσεις (ή να τις πω συλλήψεις;). Στο άκουσμα μερικών μελωδιών σαν αυτές που περιέλαβα στην ηχητική σύνθεση αυτού του post (ετερόκλητων, είναι η αλήθεια) μένω πάντα να αναρωτιέμαι...

...αν βρίσκομαι μπροστά σε σε ένα κατασκεύασμα που γεννήθηκε στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου με μουσικό ταλέντο και αποτυπώθηκε πάνω σε μία κόλλα χαρτί...

...ή αν κατά κάποιο τρόπο η όλη σύνθεση δεν δημιουργήθηκε, απλά προϋπήρχε κάπου στο ρευστό του σύμπαντος και δωρίστηκε σε μας με αγωγό τον συνθέτη.

Ακόμη και αν η μουσική έχει εξελικτική προέλευση (υπάρχουν επιχειρήματα γι' αυτό, όπως και ανάλογα για την τέχνη γενικότερα), η άφατη απόλαυση που γεννά η ακρόαση της Jazz Suite Waltz No2 του Dmitri Shostakovich αμφιβάλλω αν μπορεί με οποιοδήποτε λογικό τρόπο να θεωρηθεί ότι συνδέεται με εξελικτικό πλεονέκτημα: μοιάζει σαν η μουσική να επαναπροσδιορίζει τα όρια της ύλης, να υπερβαίνει την αιτιοκρατία, να καταλύει την φθορά.

Ίσως πάλι και τα δύο είναι κατά κάποιο τρόπο αλήθεια, ίσως να μην είναι μια φθηνή σοφιστεία το απόφθεγμα του Albert Eintstein: "There are two ways to live your life. One is as though nothing is a miracle. The other is as though everything is a miracle".

Παρ' ότι είμαι βέβαιος ότι θα έχετε τις δικές σας εξαιρετικές προτιμήσεις, τα δικά σας σκαλοπάτια προς τον ουρανό, αυτές είναι μερικές από τις δικές μου. Καλή ακρόαση!