Sunday, March 07, 2010

Όχι άλλες χειραψίες...

Η εικόνα ενός πρωθυπουργού που περιφέρεται ανά την Ευρώπη από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα, επαίτης, εκλιπαρώντας για... ηθική στήριξη (δηλ. για δανεικά με λογικά επιτόκια) είναι ιδιαιτέρως αλγεινή.

Δεν θα μπορούσαν οι συνεννοήσεις να γίνουν με μυστική διπλωματία; Είναι ανάγκη να φωτογραφίζεται δίπλα σε αυτούς που ουσιαστικά ανέλαβαν την "ψιλή κυριότητα" της χώρας, έχοντας καθορίσει το ποσό που πρέπει να εξοικονομηθεί και αφήνοντας στον ίδιο την διανομή του κόστους ανά κοινωνική ομάδα;

Είναι υποχρεωμένος να δίνει συνεντεύξεις Τύπου και να απαντά σε ερωτήσεις του style "γιατί δεν πουλάτε κανένα νησί μπας και ξεχρεώσετε;";

Δεν μας φτάνει ο εξευτελισμός της δραματικής αποδόμησης των ψευδαισθήσεων δεκαετιών, δεν χορτάσαμε χλεύη, ειρωνεία και διαπόμπευση από τα 4 σημεία του ορίζοντα, δεν αρκεί που γίναμε παγκόσμιο ανέκδοτο, πρέπει να υποστούμε και την βάσανο των συμβολισμών υποτέλειας;


Εκτός αν και αυτό γίνεται για εσωτερική κατανάλωση, για να πεισθούν οι ιθαγενείς ότι με τα νέα μέτρα γίναμε ξανά "καλά παιδιά" και θα μας ψυχοπονέσουν οι "σύμμαχοί μας"...