Τέταρτο - ναι, τέταρτο! - δρόμο για το μέλλον των αγορών στη δημοκρατία ψάχνει ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως τουλάχιστον προκύπτει από συνέντευξή του σε αμερικανική εφημερίδα. Φαίνεται ότι το 'χει η γενιά των Παπανδρέηδων να ψάχνει δρόμους: Από τον "Τρίτο δρόμο για το Σοσιαλισμό" του... Αείμνηστου ("Αξέχαστου" θα 'ταν πιο ρεαλιστικό) περνάμε στον Τέταρτο δρόμο για τις Αγορές (και την Δημοκρατία, βεβαίως - βεβαίως...) του Γεωργίου του Νεωτέρου. Λαμπρά! Τουλάχιστον υπάρχει μια διάθεση προσγείωσης, εκλογίκευσης των προσδοκιών.
Τώρα βέβαια, τι συμμετοχή μπορεί να έχεις σ' αυτές τις παγκόσμιες αναζητήσεις τη στιγμή που χρωστάς της Μιχαλούς, δεν σε υπολογίζουν ούτε οι ταλαίπωροι τρικοσμικοί Βαλκάνιοι γείτονές σου, σε σουτάρει κανονικά μια χώρα σαν τη Σλοβακία και (το κυριότερο) δεν παράγεις πλέον ως Έθνος πρακτικά τίποτα, από Τεχνολογία μέχρι Τέχνες και από σκόρδα μέχρι Πολιτισμό, είναι ένα εύλογο (αν και το αναγνωρίζω, βαθύτατα... ανθελληνικό) ερώτημα!
Αλλά δε βαριέστε! Τα όνειρα, οι ονειρώξεις και τα παραληρήματα μεγαλείου παρέχονται χωρίς χρέωση. Τα έχει ανάγκη άλλωστε και το πόπολο για να πορεύεται. Είναι παρηγορητικό, όταν έχεις βίαια κουτρουβαλήσει καμιά εκατοστή σκαλιά στην κλίμακα της διεθνούς φτώχειας, να έχεις την ψευδαίσθηση ότι ανήκεις στο παγκόσμιο "think tank" και συνδιαμορφώνεις με Γαλλίες, Αμερικές και Γερμανίες το Αύριο. Ταχ' αύριον έσσεται άμεινον...
Τώρα βέβαια, τι συμμετοχή μπορεί να έχεις σ' αυτές τις παγκόσμιες αναζητήσεις τη στιγμή που χρωστάς της Μιχαλούς, δεν σε υπολογίζουν ούτε οι ταλαίπωροι τρικοσμικοί Βαλκάνιοι γείτονές σου, σε σουτάρει κανονικά μια χώρα σαν τη Σλοβακία και (το κυριότερο) δεν παράγεις πλέον ως Έθνος πρακτικά τίποτα, από Τεχνολογία μέχρι Τέχνες και από σκόρδα μέχρι Πολιτισμό, είναι ένα εύλογο (αν και το αναγνωρίζω, βαθύτατα... ανθελληνικό) ερώτημα!
Αλλά δε βαριέστε! Τα όνειρα, οι ονειρώξεις και τα παραληρήματα μεγαλείου παρέχονται χωρίς χρέωση. Τα έχει ανάγκη άλλωστε και το πόπολο για να πορεύεται. Είναι παρηγορητικό, όταν έχεις βίαια κουτρουβαλήσει καμιά εκατοστή σκαλιά στην κλίμακα της διεθνούς φτώχειας, να έχεις την ψευδαίσθηση ότι ανήκεις στο παγκόσμιο "think tank" και συνδιαμορφώνεις με Γαλλίες, Αμερικές και Γερμανίες το Αύριο. Ταχ' αύριον έσσεται άμεινον...