I can't get no satisfaction

Αυτός ο λαός έχει βαθειά μέσα του ριζωμένο το αίσθημα του ανικανοποίητου. Άκουγα την πρωινή ζώνη της ΝΕΤ (κάπου εκεί γύρω στις 07.30 πμ. - να μην με νομίζετε και αργόσχολο...), όπου στηλιτεύονταν η ύπαρξη μεγάλων διαφορών στην τιμή της βενζίνης από πρατήριο σε πρατήριο.

Πέρα από το γεγονός ότι διαφορές από περιοχή σε περιοχή της Ελλάδας είναι εν μέρει δικαιολογημένες (διαφορετικά κόστη μεταφοράς), διαφορές στην ίδια γειτονιά είναι και δείγμα υγιούς λειτουργίας της αγοράς. Επιτέλους, αν όλοι οι πρατηριούχοι είχαν τις ίδιες τιμές, δικαίως θα τους κατηγορούσαμε για "εναρμονισμένες πρακτικές" τιμολόγησης!

Η ουσία του πράγματος βρίσκεται - κατ' εμέ - αλλού: Με διαρκείς και ουσιαστικούς ελέγχους να διασφαλίζεται η προστασία του καταναλωτή απέναντι σε κρούσματα νοθείας ή σε υπερχρέωση με βάση ενδείξεις από "πειραγμένους" ογκομετρητές. Ώστε ο ανταγωνισμός να είναι υγιής και όχι να διαλέγει ο καταναλωτής το δήθεν φθηνότερο πρατήριο καυσίμων και στην πραγματικότητα να τον ληστεύουν θρασύτατα. Τα υπόλοιπα είναι για να γκρινιάζουμε.

Κι αν είναι να γκρινιάξετε, γκρινιάξτε (δικαίως) με την ληστρική κρατική φορολόγηση: Φόροι και δασμοί φτάνουν το 1€ ανά λίτρο βενζίνης, αυτή τη στιγμή...