Όπως το υποσχέθηκα, έχετε μεταφρασμένο τον πρώτο λόγο του Nicolas Sarkozy, αυτού του παιδιού μεταναστών που τίθεται στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας, μετά από μια ζωηρότατη προεκλογική διαμάχη, για να κλείσει με τον πιο πανηγυρικό τρόπο μια ολόκληρη εποχή για την πατρίδα του και να επηρεάσει ζωτικά τον ρου του Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Ήδη οι σεισμικές δονήσεις γίνονται αισθητές στην χώρα μας, χώρα (δυστυχώς) μεταπρατών ιδεών, όπου κάποιοι αρχίζουν δειλά να ανακαλύπτουν από χθες ότι η επιτηδευμένη εκφραστική αμβλύτητα - η στοχεύουσα στο να ευχαριστήσει τους πάντες, να μην ανοίξει μέτωπα και να μην θίξει ή φοβίσει κανέναν - είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος λίμνασης και στασιμότητας.
"Αγαπητοί μου συμπατριώτες
Απευθυνόμενος σε σας αυτό το βράδυ, σε μία στιγμή η οποία είναι, ο καθένας το καταλαβαίνει, εξαιρετική στην ζωή ενός ανθρώπου, αισθάνομαι μια πελώρια συγκίνηση.
Γεύομαι από την πιο νεανική μου ηλικία την ανείπωτη υπερηφάνεια να ανήκω σε ένα μεγάλο, παλαιό και ωραίο έθνος, την Γαλλία. Την αγαπώ όπως κανείς μας αγαπά στην ζωή του πολύτιμες ανθρώπινες υπάρξεις που του έχουν δώσει τα πάντα. Τώρα είναι η δική μου σειρά να της δώσω τα πάντα.
Αυτό το βράδυ η σκέψη μου πηγαίνει στους εκατομμύρια Γάλλους που σήμερα μου χάρισαν την εμπιστοσύνη τους. Θέλω να τους πω ότι μου έκαναν την πιο μεγάλη τιμή που υπάρχει, κρίνοντάς με άξιο να προεδρεύσω του πεπρωμένου της Γαλλίας.
Η σκέψη μου πάει σε αυτούς που με συνόδευσαν σ’ αυτή την εκστρατεία. Θέλω να τους εκφράσω την ευγνωμοσύνη και τα αισθήματα στοργής μου.
Η σκέψη μου πάει στην Κυρία Royal. Θέλω να της πω διατηρώ σεβασμό γι’ αυτή και για τις ιδέες της με τις οποίες ταυτίστηκαν τόσοι Γάλλοι.
Η σκέψη μου πάει σε όλους τους Γάλλους που δεν με ψήφισαν. Θέλω να τους πω ότι, πέρα από την πολιτική διαμάχη, πέρα από τις αποκλίσεις απόψεων, δεν υπάρχει παρά μία και μοναδική Γαλλία.
Θέλω να τους πω ότι θα είμαι ο Πρόεδρος όλων των Γάλλων, ότι θα μιλώ για καθένα από αυτούς. Θέλω να τους πω ότι αυτό το βράδυ δεν έχουμε να κάνουμε με την νίκη μιας Γαλλίας εναντίον μιας άλλης. Δεν υπάρχει για μένα απόψε παρά μία νίκη, αυτής της δημοκρατίας, αυτή των αξιών που μας ενώνουν, αυτή του ιδεατού που μας συγκεντρώνει γύρω του. Η προτεραιότητά μου θα είναι να θέσω τα πάντα σε κίνηση ώστε οι Γάλλοι να έχουν πάντοτε επιθυμία να μιλούν και να κατανοούνται μεταξύ τους και να εργάζονται μαζί.
Ο Γαλλικός λαός εκφράστηκε. Επέλεξε να αποχωριστεί από τις ιδέες, τις συνήθειες και τις συμπεριφορές του παρελθόντος. Επιθυμώ να αποκαταστήσω την εργασία, το κύρος, το ηθικό, τον σεβασμό, την αρετή. Θέλω να ξαναδώσω αξία το έθνος και την εθνική ταυτότητα. Θέλω να αποκαταστήσω εκ νέου στους Γάλλους την υπερηφάνεια του να είναι Γάλλοι. Επιθυμώ να τερματίσω το εθνικό αίσθημα ενοχής, που είναι μια μορφή μίσους του εαυτού μας και την καταφυγή στον ανταγωνισμό ιστορικών αναμνήσεων, που τρέφει το μίσος των άλλων.
Ο Γαλλικός λαός επέλεξε την αλλαγή. Αυτή την αλλαγή θα την θέσω σε πραγματοποίηση επειδή αυτή είναι η εντολή που έλαβα από τον λαό και επειδή η Γαλλία το έχει ανάγκη. Αλλά θα το κάνω με όλους τους Γάλλους. Θα το κάνω σε ένα πνεύμα ενότητας και αδελφότητας. Θα το κάνω χωρίς κανείς να έχει το αίσθημα ότι έχει αποκλεισθεί, ότι υπήρξε αναλώσιμος. Θα το κάνω με την θέληση ο καθένας να μπορεί να βρει την θέση του στην Δημοκρατία μας, ο καθένας να αισθάνεται αναγνωρισμένος και σεβαστός στην αξιοπρέπειά του ως πολίτη και ως ανθρώπου. Όλοι όσους η ζωή τραυμάτισε, έφθειρε οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν θα είναι πλέον εγκατελειμμένοι, θα βοηθούνται και θα υποστηρίζονται. Εκείνοι που έχουν το αίσθημα πως ότι και να κάνουν δεν θα επιπλεύσουν, οφείλουν να είναι βέβαιοι ότι δεν θα εγκαταλειφθούν στο περιθώριο και ότι θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους άλλους.
Καλώ όλους τους Γάλλους πέραν του κόμματος που υποστηρίζουν, της ιδεολογίας τους και της καταγωγής τους να ενωθούν στο πρόσωπό μου ώστε η Γαλλία να επανατεθεί σε κίνηση. Καλώ τον καθένα να μην αφεθεί στην μισαλλοδοξία και τον φανατισμό, να ανοιχθεί στους άλλους, σε αυτούς που έχουν ιδέες και πεποιθήσεις διαφορετικές.
Θέλω να απευθύνω μήνυμα στους συνεργάτες μας Ευρωπαίους με τους οποίους το πεπρωμένο μας είναι συνδεδεμένο, για να τους πω ότι σε όλη τη ζωή μου ήμουν ευρωπαίος, ότι πιστεύω στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ότι απόψε η Γαλλία επιστρέφει στην Ευρώπη. Αλλά και για να τους εξορκίσω να ακούσουν την φωνή των λαών που ζητούν προστασία. Να τους εξορκίσω να μην κωφεύσουν στην μήνιν των λαών που αντιλαμβάνονται την Ευρωπαϊκή Ένωση όχι ως μία προστασία αλλά ως δούρειο ίππο όλων των απειλών που από την φύση τους φέρουν οι μετασχηματισμοί του κόσμου μας.
Θέλω να απευθύνω μήνυμα στους φίλους μας Αμερικανούς για να τους πω ότι μπορούν να υπολογίζουν στην φιλία μας που σφυρηλατήθηκε μέσα από τις τραγωδίες της Ιστορίας τις οποίες αντιμετωπίσαμε μαζί. Θέλω να τους πω ότι η Γαλλία θα είναι πάντοτε στο πλευρό τους όταν θα την έχουν ανάγκη. Αλλά επίσης πως φιλία είναι να δέχεσαι ότι οι φίλοι μπορούν να σκέφτονται διαφορετικά και ότι οι ΗΠΑ έχουν το καθήκον να μην αποτελέσουν εμπόδιο στην μάχη εναντίον της κλιματικής υπερθέρμανσης, αλλά αντιθέτως να ηγηθούν της προσπάθειας, καθ’ ότι αυτό που διακυβεύεται είναι η μοίρα της ανθρωπότητας ολόκληρης.
Θέλω να απευθύνω μήνυμα στους λαούς της Μεσογείου για να τους πω ότι στην Μεσόγειο είναι που παίζονται όλα και ότι πρέπει να υπερπηδήσουμε τα μίση για να αφήσουμε χώρο για το μεγάλο όνειρο της ειρήνης και του πολιτισμού. Θέλω να τους πω ότι ήλθε ο καιρός να κτίσουμε μαζί μία Μεσογειακή Ένωση που θα είναι μία έκφραση ενότητας μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής.
Θέλω να απευθύνω αδελφικό μήνυμα σε όλους τους Αφρικανούς για να τους πω ότι επιθυμούμε να τους βοηθήσουμε να νικήσουν την ασθένεια, την πείνα και την φτώχεια και να ζήσουν ειρηνικά. Θέλω να τους πω ότι θα αποφασίσουμε μαζί μια πολιτική ελεγχόμενης μετανάστευσης και μια φιλόδοξη πολιτική ανάπτυξης.
Θέλω να απευθύνω μήνυμα σε όλους όσους στο κόσμο πιστεύουν στις αξίες της ανεκτικότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, σε όλους όσους καταδιώκονται από τυραννίες και δικτατορίες, σε όλα τα παιδιά και σε όλες τις γυναίκες που υποφέρουν στον κόσμο, για να τους πω ότι η Γαλλία θα είναι στο πλευρό τους, ότι μπορούν να υπολογίζουν σ’ αυτή.
Αγαπητοί μου συμπατριώτες, θα γράψουμε μαζί μια νέα σελίδα της ιστορίας μας. Είμαι βέβαιος ότι θα είναι μεγάλη και ωραία και εκ βάθους καρδίας απόψε σας λέω:
Ζήτω η Δημοκρατία!
Ζήτω η Γαλλία!"
Είπατε τίποτα;
20 comments:
Η εικόνα του N. Sarkozy να διασχίζει μέσα στο μαύρο Renault Velsatis (προσέξτε σημειολογία - και η Segolène έκανε το ίδιο μέσα σε ένα Renault Laguna) ορισμένους από τους πιο όμορφους δρόμους του Παρισιού αυτό το κυριακάτικο απόγευμα του Μαΐου 2007, είναι για μένα εμβληματική.
Πολύ βαρύ για πρώτο ποστ, αλλά πολύ καλό!
(Με αυτό το "This blog does not allow anonymous comments" που έχετε βάλει δεν πρόκειται ποτέ ο squarelogic να μπορέσει να σχολιάσει. Το έχει σε κακό να κάνει sign in μάλλον..)
Δεν το έβαλα εγώ Ματίλδη, το βγάζει ο Google!
Και τα όνομα του squarelogic άλλες φορές είναι μπλε στα σχόλιά του και άλλες φορές μαύρο. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Αλλά τα σχόλιά του φαίνονται.
Παρεμπιπτόντως, δεν είναι το πρώτο post. Δες το προηγούμενο στην "Αρχειοθήκη ιστολογίου".
Καλωσήλθες.
Να πούμε και δύο λόγια για την Segolène. Παρακολούθησα την τηλεοπτική αναμέτρηση στο μεγαλύτερο μέρος της. Αξιοπρεπέστατη, άριστη χειρίστρια της γλώσσας, συγκρατημένη, αρχοντική.
Δικαίως της αποδώθηκαν τα εύσημα από τον Sarkozy στο τέλος της συζητήσεως.
Και η όλη διεξαγωγή της αναμέτρησης είχε μια ποιότητα που εδώ δεν βλέπουμε. Οι συζητητές διέκοπταν ο ένας τον άλλο συχνά, αλλά ήξεραν πότε να σταματούν για να ολοκληρώσει ο αντίπαλος την σκέψη του.
Μακάρι να είχαμε τέτοιου επιπέδου πολιτικούς και αντίστοιχους πολίτες εδώ στην Ελλάδα.
Για τη συνέχιση αυτού του διαλόγου περί του Σαρκοζί, σας παραπέμπω και σε ένα πολύ εύστοχο άρθρο του Γεωργίου Π. Μαλούχου στην Καθημερινή, πριν τον α' γύρο των γαλλικών εκλογών (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_01/04/2007_221558).
Πραγματικά, μακάρι να είχαμε τέτοιας στόφας πολιτικούς ηγέτες και στην Ελλάδα.
Κάτι δεν πάει καλά με το link...
λοιπον για το μπλε και το μαυρο δε φταιω εγω-φταιει ο blogger που κατα τη μεταβαση μου στη νεα του εκδοχη μ'εβαλε να δημιουργησω ενα google account διαφορετικο απ'αυτο που ειχα μεχρι τοτε,κι οποτε παω να κανω sign in με βγαζει στο δικο μου μπλογκ ενω το σχολιο που τοση ωρα εγραφα γινεται "καπνος".Για αυτο κανω sign in as "other" και βγαινω "μαυρος".
Καποια στιγμη δημιουργησα στο νεο μπλογκερ το squarelogic2 που ομως δε φιλοξενει ποστ.
Οποιος ειδημων εχει τη λυση,θα τον ευγνωμονω!
τωρα για το λογο,πραγματι ειναι απ τους πιο μεστους και "χειροπιαστους"λογους που εχω διαβασει!Απευθυνεται με απλα λογια τοσο στο συναισθημα οσο και στη λογικη των Γαλλων,απευθυνομενος ξεκαθαρα διαδοχικα στους υποστηρικτες του,στους υποστηρικτες της αντιπαλου,στο συνολο των Γαλλων,στους Αμερικανους,Ευρωπαιους,Αφρικανους κλπ...
Αν στην πραξη τα παει εξισου καλα πραγματι θα αλλαξει την εικονα της χωρας του ΚΑΙ της Ευρωπης.
Και ισως παψει να ειναι απαγορευτικο το μοντελο του πολιτικου που δεν χαιδευει αυτια και λεει και μερικες αληθειες!
Τώρα πλέον θα τον κρίνει η ιστορία.
Ας φτάσουμε στον πολιτικό πολιτισμό μιας αντίστοιχης μάχης επιχειρημάτων και αντιπαράθεσης ιδεών και στην Ελλάδα κάποτε.
Αν και ούτε με το Χάμπλ δεν το βλέπω...
Συγγνώμη για το λάθος, θα το χωρίσω σε τρεις γραμμές το link.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/
_w_articles_columns
_1_01/04/2007_221558
Patsman, μεγάλο μπέρδεμα το link σου! Έπρεπε να κάνω paste την όλη διεύθυνση στο Word, να εξαφανίσω τις παραγράφους και ξανά paste στην διευθυνσιογραμμή του internet explorer!!!
Να το ίδιο link πιο κομψά, εδώ.
Δωρεάν μαθήματα για τα links παραδίδονται στου Mickey, τον οποίο φήμες φέρουν επιστρέφοντα σύντομα. Il sera bientôt de retour, που λένε και οι Γάλλοι (μιας και το θέμα έχει γαλλικό άρωμα)...
ΥΓ. Ευχαριστούμε για το link.
Δεν το βγάζει ο Google, υπάρχουν κάτι ρυθμισούλες (εκεί που λέει settings πάνω από τη σύνθεση post), επιλέγετε "Comments" και θα το βρείτε, δεν είναι δύσκολο.
Γιατί και οι ανώνυμοι πρέπει να έχουν λόγο! Διακδικούμε το δικαίωμα στην ανωνυμότητα λέμε! (Λες και δεν είμαστε όλοι ανώνυμοι-τέλος πάντων "ψευδώνυμοι"- εδώ μέσα)
Τέλος πάντων, όσο για το πρόβλημα του squarelogic, μόνο μία λύση υπάρχει (πράγμα που κάνω κι εγώ, γιατί έχουμε το ίδιο πρόβλημα), να κάνεις δηλαδή sign in πριν μπεις σε οποιοδήποτε μπλογκ, να κάνεις ότι σχολιάκια θες και ξεμπερδεύεις..
Την ασυνταξία μου μέσα να παρει!
Όλο τέλος πάντων και τέλος πάντων..
(Πάντα διαβάζω το σχόλιο που έγραψα, αλλά δυστυχως το κάνω αφού το δημοσιεύσω, οπότε δεν έχει νόημα..)
που κανεις sign in ΠΡΙΝ μπεις σε μπλογκ Ματιλδη?
καποια στιγμη πρεπει να επισκεφτω το λινκ του Μικυ για τεχνολογικες απαντησεις,αλλα μετα 12 ωρες δουλεια σε ρυθμο πυροβολου,που μυαλο...
Ελπιζω να μην πρεπει να περιμενουμε αλλαγη προεδρου στη Γαλλια για να δουμε επομενο ποστ univers!
:-ppppp
Πολλή δουλειά και άγχος και για μένα σήμερα (έμμεση απάντηση στο σχόλιο του squarelogic).
Πάντως το sign in γίνεται στο www.blogger.com, πάνω δεξιά (υποθέτω).
Δίκιο έχετε univers, στο blogger.com πάνω δεξιά έχει ένα παραθυράκι που βάζεις μέιλ και κωδικό και κάνεις sign in..
Και δεν νομίζω ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να κάνεις sign in.. Εσύ πώς το έκανες τόσο καιρό?
Ευχαριστώ για τη βοήθεια, περί του link! Ελπίζω πάντως να μπόρεσε κάποιος να διαβάσει το περιεχόμενο του άρθρου, που αν μη τι άλλο, είναι ο απώτερος σκοπός.
ΥΓ: Όντως, univers, δεν έχω ζήσει στη Γαλλία, νεαρός ακόμη γαρ.
Διάβασα το άρθρο του Γ. Μαλούχου, patsman και με βρίσκει σύμφωνο. Το "clou" είναι η κατακλείδα του:
"Κι η Ελλάδα, που δεν θα μπορεί πια να κρύβεται πίσω από διαδικασίες, θα πρέπει να είναι έτοιμη να μιλήσει κι εκείνη ειλικρινά με την Τουρκία και να στηρίξει την ειρήνη στον πραγματικό σεβασμό του ενός κράτους προς το άλλο. Με ό,τι αυτός προϋποθέτει και συνεπάγεται."
Αλλά αυτό φοβούνται οι πολιτικοί εδώ. Μην τυχόν χρειαστεί να πούνε στον κόσμο ότι πρέπει να βάλουμε λίγο φρένο στον ευδαιμονισμό και στον καταναλωτισμό και να οικοδομήσουμε μία χώρα με πολεμική ετοιμότητα (όπως το κάνουν πχ. οι Ισραηλινοί, με κόστος σε μεγέθη όπως ο πληθωρισμός), ισχυρή και κατά το δυνατόν ανεξάρτητη, που θα είναι σε θέση να πάρει το ρίσκο και να πει και κανένα όχι στις συστηματικές επεκτατικές βλέψεις των γειτόνων.
Γιατί η ελληνική πολιτική (εξωτερική και εσωτερική) βασίσθηκε στο ιδεολόγημα της "εξημέρωσης του θηρίου", ότι δηλ. η Τουρκία θα εξευγενισθεί τάχιστα, ούσα στο...foyer της ενταξιακής πορείας. Τα σαλόνια όμως της Ευρώπης και οι αβροφροσύνες των Βρυξελλών δεν άλλαξαν την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα.
Η δε Ευρώπη καμμία διάθεση δεν έχει να πολεμήσει για μας, και καμμία προς το παρόν (και για πολλά ακόμη χρόνια, λόγω απουσίας κοινής αμυντικής πολιτικής και κοινού στρατού) δυνατότητα. Τώρα μάλιστα που οι πόρτες των ευρωπαϊκών σαλονιών κλείνουν για την Τουρκία, μήπως θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε την μακαριότητα και τον καλοζωισμό και να οργανωθούμε ως έθνος και κράτος;
Εκτός και αν, προκειμένου να μην χάσουμε τις απολαύσεις που με δανεικό χρήμα διεκδικούμε καθημερινά, δεν μας απασχολεί αν θυσιάζουμε και κανένα νησί ή ξερονήσι κάθε δεκαετία...
(Αρκεί βέβαια να μην μας πάρουν την Αράχωβα ή τη Μύκονο)
Λόγω υπερβολικής επαγγελματικής απασχολήσεως τον τελευταίο καιρό δεν είχα τον χρόνο για περιηγήσεις στο διαδίκτυο. Ετσι με κάποια καθυστέρηση είδα την ενεργό δραστηροποίησή σας.
Συγχαρητήρια και καλη σταδιοδρομία!!
Επί του Sarkozy τώρα!!
Ο Sarkozy δείχνει να έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Δεν είναι κεντρώος πολιτικός.
Επαναλαμβάνω ένα απόσπασμα από πρόσφατο post μου, που πέρασε απαρατήρητο. Εγραφα εκεί μεταξύ των άλλων: Η κεντρώα πολιτική (τόσο αρεστή σε όλους!!) είναι εκείνη που αποφεύγει την λήψη μέτρων τα οποία αναμένεται να δυσαρεστήσουν πολιτικές και κοινωνικές ομάδες και πρόσωπα και συνεπώς θα δημιουργήσουν πολιτικό κόστος.
Τίμημα: Η κοινωνική και οικονομική υπανάπτυξη και αποτελμάτωση....(Ποιος πολιτικός ενδιαφέρεται όμως για το τίμημα! Το πολιτικό κόστος μόνον ενδιαφέρει..).
Ο Sarkozy σε μία χώρα με τόση παράδοση κρατικής επεμβάσεως ήδη από τον Colbert και τον Λουδοβίκο 14ο ίσως να μπορέσει να απογειώσει την Γαλλία..
ΥΓ Ευχαριστώ και για την αναφορά. Με μεγάλη μου χαρά θα αναφέρω και εγώ στο δικό μου blog το δικό σας, που εμφανίζεται καταπληκτικό, μόλις όμως μάθω πως αυτό τεχνικώς γίνεται!
@χριστοσ βαρδακασ
Το ιδεολόγημα του "κοινωνικού κέντρου" εφευρέθηκε από πολιτικούς με δεξιές καταβολές που φοβούνται ότι η υιοθέτηση μέτρων δεξιού πολιτικού προσανατολισμού θα τρομάξει τους κεντρώους ψηφοφόρους.
Τελικά όμως, έτσι υπάρχουν δύο εκδόσεις της ίδιας κεντρώας πολιτικής με διαφορετικές ταμπέλλες, η μία σοσιαλίζουσα και η άλλη "ολίγον δεξιά", αλλά με απαράλλαχτη σχεδόν εφαρμογή. Έτσι, "διαφορετική" πολιτική πρόταση δεν υπάρχει και ίσως (λέω, ίσως) να είναι αυτή που χρειάζεται.
Post a Comment