Με τον πλέον δραματικό τρόπο, χθες, ο πρώην Υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής (σε συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος) παρουσίασε εαυτόν ως ζων παράδειγμα των ολεθρίων συνεπειών του καπνίσματος.Παρακολούθησα τον Υπουργό σε παρέμβασή του στο βραδυνό δελτίο του SKY με σοβαρότητα να αποποιείται τον ρόλο του πρωταγωνιστή μελοδράματος και να εστιάζει στον κοινωνικό χαρακτήρα της δημόσι-ας "εξομολόγησής" του.
Μου εντυπώθηκε βέβαια η δυσχέρεια με την οποία ο Υπουργός επιχείρησε να δικαιολογήσει την μη εφαρμογή του ήδη υφισταμένου νομοθετικού πλαισίου για το κάπνισμα. Αφού "λύγισε" την φωνή του και κοντοστάθηκε για μια στιγμή, είπε περίπου: "Ξέρετε, για την εφαρμογή της αντικανιστικής εκστρατείας χρειάζονται... (δισταγμός, αλλαγή χροιάς φωνής)... κατασταλτικά μέτρα". Και ακολούθως: "Τα μέτρα ατόνησαν γιατί υπήρξαν κοινωνικές αντιστάσεις".
Αυτές οι δύο διαπιστώσεις αποτελούν κατά την ταπεινή μου γνώμη την επιτομή της ψυχοπαθολογίας της νεοελληνικής απραξίας απέναντι σε πολλά προβλήματα για τα οποία θεωρητικώς η δημοκρατία μας έχει αποφασίσει προς τα πού επιθυμεί να κινηθεί:
(1) Η απόπειρα εφαρμογής του νόμου αποτελεί "μέτρο καταστολής" που αντίκειται στα δημοκρατικά ήθη των νεοελλήνων.
(2) Οι νόμοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται αν υπάρχουν "κοινωνικές αντιστάσεις".
Ας περιμένουμε λοιπόν και τον τελευταίο Έλληνα να συμφωνήσει και προχωρούμε επιτέλους τότε πλησίστιοι στην εφαρμογή των κειμένων διατάξεων. Μέχρι να συμβεί αυτό, προς Θεού όχι καταστολή...
ΥΓ.: Και η κατά τα άλλα ειλικρινώς σοβαρή και αξιοπρεπής εφημερίδα δωρεάν διανομής Metropolis διακοσμεί το άρθρο της για τα νέα (θρυλούμενα) μέτρα κατά του καπνίσματος στην Ελλάδα με χαριτόβρυτη ύπαρξη που τραβά όλο νάζι μια τζούρα. Άλλα λένε τα λόγια και άλλο μήνυμα εκπέμπει, αλίμονο, η φωτογραφία...
10 comments:
Αν μπορούσε να μιλήσει τίμια, θα έλεγε ότι χρειάζονται @@, και όχι κατασταλτικά μέτρα. Πριν φτάσουμε στα κατασταλτικά μέτρα, θα έπρεπε να γίνουν τα αυτονόητα:
Αν μπορεί ο κύριος Στεφανής , ας μάς εξηγήσει γιατί δεν κατατέθηκε ποτέ στη Βουλή ο νόμος για την απαγόρευση της διαφήμισης των προϊόντων καπνού.
Σχετικά με τα υπόλοιπα που αναφέρεις, δενθα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο: στην Ελλάδα απαγορεύεται να απαγορεύεται...
πηραμε φορα βλεπω...
καλα κανεις!
αλλα "κοβεται το τσιγαρο?"
(κατα το "κοβεται το σεξ" της τηλεοπτικης Θεοπουλας)
στην Ελλαδα ειναι ουτοπια και τα κατασταλτικα μετρα...θα γινει κωμωδια απο τις λιγες ετσι και συστησουν "σωματα ελεγχου καπνισματος"...νεα ευκαιρια συναλλαγης για τους εφορμουντες...
Δυστυχως...
(και ξερεις οτι ειμαι απολυτος αντικαπνιστης)
@ μαύρος γάτος: Υποθέτω εννοείς την απαγόρευση διαφήμισης σε έντυπα, γιγαντοαφίσες κτλ., γιατί στην τηλεόραση έχει απαγορευθεί προ πολλού.
Συμφωνώ στην επέκταση της απαγόρευσης, αλλά ειλικρινώς πιστεύεις ότι αυτό θα σταματήσει τους Έλληνες από το να καπνίζουν;
Στους χώρους εργασίας και ψυχαγωγίας σήμερα ο μη καπνιστής είναι κατά κανόνα περιθωριοποιημένος και απόβλητος. Σκύβει το κεφάλι και εισπνέει αγγόγγυστα. Μέχρι να πιάσει τόπο η απαγόρευση διαφήμισης αυτός θα έχει πιθανώς ήδη πληρώσει τη νύφη...
Και καλά στη διασκέδαση, αλλά στους χώρους δουλειάς που ο μη καπνιστής δεν μπορεί να αποφύγει (πρέπει να ζήσει) δεν πρέπει κάποιος να τον προστατέψει άμεσα, εφαρμόζοντας επιτέλους την λογική και τον νόμο;
@ squarelogic:
Τα εφορμούντα Σώματα δεν ξέρω αν θα συναλλάσσονται. Πιο πιθανό θεωρώ πάντως ότι θα καταλήξουν οι υπάλληλοί τους να καπνίζουν αρειμανίως παρέα με τους υφισταμένους τον έλεγχο...
Μεταξύ καπνιστών συνεννόηση!
Και καλά στη διασκέδαση, αλλά στους χώρους δουλειάς που ο μη καπνιστής δεν μπορεί να αποφύγει (πρέπει να ζήσει) δεν πρέπει κάποιος να τον προστατέψει άμεσα, εφαρμόζοντας επιτέλους την λογική και τον νόμο;
++
Πολύ σημαντική παρατήρηση. Εδώ στη Νέα Υόρκη, όσες φορές κατατέθηκε νόμος για απαγόρευση του καπνίσματος για την προστασία υγείας των πολιτών (health law) , δεν μπόρεσε να περάσει. Ο δήμαρχος Bloomberg συνέστησε εργασιακό νόμο (labour law) για την προστασία των εργαζομένων στα μπαρ εστιατόρια κλπ και όχι μόνο ψηφίστηκε ο νόμος αλλα άντεξε και σε όλλα τα ανώτερα συνταγματικα και ανώτατα δικαστήρια.
@ Solon:
Διευκρίνιση: Ποια η διαφορά μεταξύ "νόμου εργασίας" και "νόμου υγείας"; Είχαν το ίδιο πνεύμα (απαγόρευση καπνίσματος); Και αν ναι με ποιο κριτήριο ο δεύτερος πέρασε; Λόγω του αναποφεύκτου της εργασίας που οδηγεί σε αναπόφευκτη έκθεση;
Θα ήταν ενδιαφέρον ένα τέτοιο προηγούμενο και για την Ελλάδα, σε περίπτωση που κάποιος εδώ έπαιρνε τα πράγματα στα σοβαρά...
Συνήθως όμως εδώ δεν πολυστενοχωριόμαστε για τέτοια νομικά κωλύμματα. Ψηφίζουμε τα πάντα και ακολούθως τα απαξιώνουμε μη εφαρμόζοντάς τα...
Ακριβώς. Η διαφορά είναι νομική και όταν ο νόμος προστάτευε τους πολίτες στα εστιατόρεια, μπαρ και λοιπά , τα ανώτερα δικαστήρια απεφάσιζαν οτι κανείς δεν υποχρεώνει τον πολίτη να πάει σε εστιατόρειο και ο νόμος απερίπτετο. Όταν ο νόμος συνετάχθη σαν labour law δηλαδή για την προστασία των εργαζομένων, λόγω του αναποφεύκτου, όπως σωστά είπες, δεν μπορόυσε να αποριφθεί ο νόμος.
Ευχαριστώ για την διευκρίνιση.
Ας περιμένουμε λοιπόν και τον τελευταίο Έλληνα να συμφωνήσει και προχωρούμε επιτέλους τότε πλησίστιοι στην εφαρμογή των κειμένων διατάξεων. Μέχρι να συμβεί αυτό, προς Θεού όχι καταστολή...
---------
Αχ...Πόσο τραγικά αληθινό είναι το μήνυμα αυτής της παρατήρησης!...
Και εν τω μεταξύ, όλοι οι υπόλοιποι, είμαστε όμηροι στο έλεος του "Τελευταίου Ελληνα".
Φαίνεται όμως πως κάποιοι ικανοποιούνται από αυτό... Αλλιώς...
Η λήψη αποφάσεων κοστίζει σε ψήφους (καθώς φαίνεται) περισσότερο από την απραξία.
Οπότε, και για τους πολιτικούς, ηδύ το μηδέν πράττειν.
Post a Comment