Ο γαμπρός ξεφαντώνει στην πίστα. Και ο κουμπάρος, ενθουσιασμένος από τις χορευτικές φιγούρες του γαμπρού κερνάει σαμπάνια: Παραγγέλνει 5 καφάσια σαμπάνιες των 10 (ετικέττα: Ballerina dance) οι οποίες ανοίγονται από τα γκαρσόνια θορυβωδώς η μία μετά την άλλη, για να ακουστεί το γνωστό "παφ!". Ακολούθως δίνεται ένα ποτήρι μισογεμάτο στον χορευτή, ο οποίος σε ανταπόδωση του κεράσματος υψώνει το ποτήρι προς τον κουμπάρο.
Αλλά (τι έκπληξη!) δεν πίνει ούτε σταγόνα! Και μετά τα καφάσια αποσύρονται από τα γκαρσόνια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να πιει κανένας.
Δυσεξήγητο; Όχι αν γνωρίζετε τα νεοελληνικά ήθη. Οι "σαμπάνιες" αυτές είναι... ειδικής πραγγελίας. Δεν πίνονται (έχουν ελάχιστο κόστος παρασκευής) και συσκευάζονται (υποθέτω, και... ανασυσκευάζονται μετά το άνοιγμα) μόνον για να κάνουν το "παφ!", προς τέρψιν των γλεντοκόπων.
Έλεος! Τι κατρακύλα έχει φάει τα τελευταία χρόνια η αισθητική και η "κατά κεφαλήν καλλιέργεια" (που θά 'λεγε και ο Γιανναράς) του μέσου Έλληνα...
Αλλά (τι έκπληξη!) δεν πίνει ούτε σταγόνα! Και μετά τα καφάσια αποσύρονται από τα γκαρσόνια με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να πιει κανένας.
Δυσεξήγητο; Όχι αν γνωρίζετε τα νεοελληνικά ήθη. Οι "σαμπάνιες" αυτές είναι... ειδικής πραγγελίας. Δεν πίνονται (έχουν ελάχιστο κόστος παρασκευής) και συσκευάζονται (υποθέτω, και... ανασυσκευάζονται μετά το άνοιγμα) μόνον για να κάνουν το "παφ!", προς τέρψιν των γλεντοκόπων.
Έλεος! Τι κατρακύλα έχει φάει τα τελευταία χρόνια η αισθητική και η "κατά κεφαλήν καλλιέργεια" (που θά 'λεγε και ο Γιανναράς) του μέσου Έλληνα...
