Ας υποθέσουμε ότι ένας μισθωτός (του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα) έχει διαπράξει το μιαρό έγκλημα να είναι υψηλόμισθος, πχ. να έχει (δηλωμένο και νόμιμο) εισόδημα 40.000 €. Με τα αναμενόμενα από στιγμή σε στιγμή μέτρα (και σαν να μην έφθαναν οι περικοπές και η φορολογία σε επιδόματα), στον κρόταφο αυτού του ταλαίπωρου ακουμπάει εκβιαστικά ένα περίστροφο και η φωνή του κράτους του λέει: "είτε μαζεύεις αποδείξεις 12.000 €, είτε σου φορολογώ εν μέρει το πρώην αφορολόγητο ποσό των πρώτων 12.000 € του εισοδήματός σου".
Είναι προφανές ότι οι πηγές συλλογής των αποδείξεων θα παραμείνουν οι ίδιες. Αυτοί που δεν του έδιναν δεν πρόκειται να του δώσουν απόδειξη, γιατί θα παιχθεί το ίδιο σενάριο διαπραγμάτευσης που παιζόταν εδώ και χρόνια: "τόσα χωρίς απόδειξη, τόσα και άλλα τόσα με απόδειξη". Οπότε τι σημαίνουν όλα αυτά; Είτε ότι θα το ρίξει ο συγκεκριμένος φορολογούμενος (στο εξής "έχων και κατέχων, μίασμα και απόβλητο της κοινωνίας") στην κατανάλωση από πηγές που εκδίδουν αποδείξεις, από πείσμα και συνειδητοποιημένα, προκειμένου να μην χαρίσει δεκάρα στο εκβιαστικό αυτό κράτος που τον ληστεύει (και το οποίο σε αυτή την περίπτωση θα του τα αρπάξει πάλι μέσω του ΦΠΑ των αγορών του...). Είτε θα υποστεί τις συνέπειες της ανικανότητας του κράτους και της διαφθοράς των ελεγκτικών του μηχανισμών και θα πληρώσει αυτός για την αδυναμία των τελευταίων να συλλάβουν την φοροδιαφυγή. Δηλ. θα τιμωρηθεί διότι δεν αρίστευσε στην αγγαρεία του φοροεισπράκτορα που θρασύτατα του ανέθεσε το κράτος, εκεί όπου οι ίδιες οι εντεταλμένες για τον σκοπό αυτό κρατικές υπηρεσίες αποτυγχάνουν εδώ και χρόνια παταγωδώς και ατιμωρητί!
Και καλά για τον δημόσιο υπάλληλο. Ας πούμε ότι ο χρεωκοπημένος Δημόσιος Τομέας είναι υποχρεωμένος με τεχνάσματα όπως αυτό να τιμωρήσει τους απασχολουμένους του (συλλήβδην τον σίτο και τα ζιζάνια) για την συνόλη χαμηλή του αποδοτικότητα. Τον ικανοποιητικά αμειβόμενο ιδιωτικό υπάλληλο, που τον πληρώνει καλά αξιολογώντας τον κατά την κρίση του ο επιτυχημένος επιχειρηματίας - εργοδότης του χωρίς να επιβαρύνει το κράτος, γιατί θέλεις να τον ληστέψεις τον ταλαίπωρο; Τι σου 'φταιξε;
Ασύλληπτος κρατικός κυνισμός!
(Βεβαίως "ο χαμηλολόμισθος θα προστατευθεί", έχουμε άλλωστε σοσιαλισμό. Οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται αδιακρίτως ως ένοχοι, απλά και μόνον επειδή αμείβονται επαρκώς. Το αν κάνουν ή όχι τη δουλειά τους και σε ποιο βαθμό, κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει, στο κατάστρωμα ενός πλοίου ο ασυρματιστής του οποίου έχει ήδη εκπέμψει σε όλες τις συχνότητες το "mayday"...)
