Συνάντηση

...Ή αλλιώς:
εκεί όπου συναντιέται η γερμανική παραγωγή με την ελληνική κατανάλωση...

Υπερόπλα

F-22 Raptor


Μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενεάς με τεχνολογία απόκρυψης stealth. Κατασκευαζόμενο από την σύμπραξη Lockheed/Boeing/General Dynamics. Γεννημένο ως ιδέα το 1986 και ενσαρκωμένο στην τρέχουσα μορφή του το 2003. Ακόμη υπό ανάπτυξη.
Ίσως το ικανότερο και πάντως ένα από τα κορυφαία σύγχρονα μαχητικά. Ίσως το ακριβότερο, επίσης, που κατασκευάστηκε ποτέ. Διάθεση, προς το παρόν, αυστηρά περιορισμένη στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ. Ευρεία μελλοντική διάθεση στις Ένοπλες Δυνάμεις άλλων χωρών μάλλον απίθανη, λόγω υψηλότατου κόστους και συσσωρευμένης τεχνολογίας αιχμής.

Λεπτομέρειες κατασκευής καλυπτόμενες από πέπλο μυστηρίου. Υπερσύγχρονη τεχνολογία ελαχιστοποίησης του ίχνους radar. Όπλα φερόμενα εσωτερικώς για αύξηση της αποτελεσματικότητας απόκρυψης από την ανίχνευση radar. Επιλογή για αρχικά εξωτερική μεταφορά όπλων ή δεξαμενών καυσίμου και απόρριψη ακολούθως, με αποτέλεσμα «εξαφάνιση» από τις οθόνες των radars, όταν απαιτηθεί.

Δυνατότητα λειτουργίας ως WiFi για μεταφορά δεδομένων live στο πεδίο της μάχης. Ανταλλαγή δεδομένων με άλλα όμοιά του αεροσκάφη ή με άλλες πηγές συγκέντρωσης και χειρισμού ζωτικών πληροφοριών (λειτουργία “mini-AWAC”).

Software: eνάμισυ εκατομμύριο γραμμές κώδικα προγραμματισμού. Αναφερόμενες ικανότητες εξουδετέρωσης σε αερομαχία (“kill ratio”) εναντίον των F-15 έως 108 : 1.

Έχει την φήμη του ανίκητου στις αερομαχίες.

"A really Hot stuff". Υπερόπλο.

..................................................................................


Scarlett Johansson


Τύπος “γυναίκα”, υπότυπος “ξανθιά κούκλα”, ανθυπότυπος “ακαταμάχητη star”. Γεννημένη το 1984 και ευρισκόμενη σε πλήρη άνθηση από το 2003 (βλέπε “Lost in Translation”). Κατασκευαστής: αβέβαιος. Θεός, Μητέρα Φύση, Εξέλιξη οι πιθανότεροι (μη αμοιβαίως αναιρούμενοι).

Προσωπικότητα, γοητεία, sex appeal και απήχηση στον ανδρικό πληθυσμό επί του παρόντος υπό εξέλιξη, πάντως πλησίον του (εκτιμώμενου) ζενίθ. Από τις γοητευτικότερες star του κινηματογράφου και, κατά γενική ομολογία, σεξουαλικότερες γυναίκες που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Γούστα, ειδικές απαιτήσεις και κόστος συντήρησης ανοικτά σε εικασίες. Επί του παρόντος, διατίθεται δι' αυστηρώς περιορισμένη κατοχή και χρήση, παρ’ ότι συνδεδεμένη συναισθηματικά στο παρελθόν με σειρά γνωστών ονομάτων. Μελλοντική διάθεση στο ευρύ κοινό μάλλον απίθανη, δοθείσης της ποιότητας των επιμέρους χαρακτηριστικών και της φήμης που συγκεντρώνει.

Τεχνολογία πανάρχαια, πλην δοκιμασμένης αποτελεσματικότητας και μηδέποτε υπερκερασθείσα. Λεπτομέρειες κατασκευής διαθέσιμες στο ευρύ κοινό, χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία συσκότισης, μάλλον με διάθεση προβολής. Όμορφο πρόσωπο με σεξουαλικές γραμμές, υπέροχο μπούστο, καλλίγραμμο σώμα, νιάτα, δροσιά, αμεσότητα στην εκπομπή γενετήσιων μηνυμάτων, αθωότητα στο βλέμμα. Εκπέμπει νευροπαραλυτικά αέρια που εξασθενούν - μέχρις εξουδετερώσεως - κάθε δυνατότητα αντίδρασης σε ορδές ανδρικού πληθυσμού.

Όπως όλα τα μοντέλα “γυναίκα”, λειτουργεί και ως WiFi για ευρεία ανταλλαγή δεδομένων με άλλα μοντέλα του ιδίου τύπου, και γενικότερα με κόμβους ροής πληροφοριών. Υπολογιζόμενη δυνατότητα εξουδετέρωσης ανδρών στα ύψη των 2.7 δις : 1 (μερικοί δεν συγκινούνται από γυναικεία κάλλη γενικότερα, άλλοι θα ανθίσταντο μόνον για το πείσμα). Software: xίλια τετρακόσια cm3 προγραμματιζόμενου εγκεφάλου (λειτουργικό HSW - Homo Sapiens for Women, με ποικίλλες σουΐτες εφαρμογών). Η εξουδετέρωση και ενός ολόκληρου ακόμη στρατεύματος είναι στις δυνατότητές της, είτε με επίθεση σε καθένα από τους στρατιώτες είτε με (ευχερή) εξουδετέρωση της ηγεσίας αυτού. Είναι ακατανίκητη στο πεδίο μάχης του έρωτα.

A "hot stuff" too. Υπερόπλο.

Ανέβασέ με ψηλά!

Πτήση

Μη με ρωτάτε από πού προέκυψε. Θα δυσκολευθώ να σας πω. Ξέρω μόνον ότι ξεκίνησε σαν απλό ενδιαφέρον προ 7 ετών περίπου, όταν έκανα ως επιβάτης το πρώτο ταξίδι μου με αεροπλάνο. Αναχωρούσα από τον παλιό αερολιμένα του Ελληνικού για Παρίσι, και μαζί με την αγωνία μου για τις (επαγγελματικές) περιπέτειες που με περίμεναν εκεί, είχα και το άγχος της πτήσης...



Το αεροπλάνο (Boeing 737, Cronus Airlines) είχε ξεκολλήσει γρήγορα από το έδαφος, πριν προλάβω να το συνειδητοποιήσω, με κατεύθυνση αρχικά ανατολική, και θυμάμαι ότι έκανε μια μεγάλη στροφή δεξιά για να πάρει το δρόμο του για την Δυτική Ευρώπη. Τότε αντίκρυσα τον διάδρομο απογειώσεως από τον οποίο μόλις είχαμε σηκωθεί και αμέσως μετά όλη την παραλιακή λεωφόρο μέχρι τον ιππόδρομο, τον Πειραιά, την Σαλαμίνα και γρήγορα τον ισθμό. Εν ριπή οφθαλμού βρεθήκαμε πάνω από την Κέρκυρα. Δοκίμασα συναισθήματα θαυμασμού και έκπληξης αλλά όχι φόβου. Ήταν 17 Ιουνίου του 2000.

Από τότε έχω κάνει πολλά ταξίδια με αεροπλάνο. Έχω πετάξει από μεγάλα αεροδρόμια...


...αλλά και από μικρά, όπου η αίθουσα αναμονής χωρίζεται από την πίστα με συρόμενες πόρτες και όταν ανοίγουν μυρίζεις την κηροζίνη!



Σε κάθε νέο ταξίδι δοκιμάζω την ίδια απόλαυση. Ακούω άλλους να λένε ότι βαριούνται αφόρητα ή φοβούνται τα ταξίδια με αεροπλάνο. Για μένα είναι το διαρκές ζωντανό όνειρο:

...Να ξυπνήσω ένα πρωί, πολύ πρωί, και να πάρω το δρόμο για το αεροδρόμιο.


...Να βρεθώ στην αίθουσα αναχωρήσεων πολύ πριν την πτήση μου. Να κάνω check-in από τους πρώτους!


...Να χαθώ στους χώρους του αεροδρομίου, χαζεύοντας πότε τους ταξιδιώτες και πότε τα καταστήματα.

Να επιβιβαστώ έχοντας εξασφαλίσει θέση κοντά σε παράθυρο, πάντα παράθυρο!

...Να νιώσω το ίδιο πάντα χτυποκάρδι όταν οι κινητήρες βρυχώνται και το αεροπλάνο αρχίζει να επιταχύνει στον διάδρομο απογειώσεως.


...Να αισθανθώ την γιγάντια δύναμη αντώσεως να ξεκολλάει το αεροπλάνο από τον διάδρομο μόλις πάρει την κατάλληλη κλίση. Να βλέπω τα κτίρια του αερολιμένα να γίνονται ολοένα και μικρότερα και την λεωφόρο που με έφερε σ’ αυτόν να μοιάζει από ψηλά με φιδίσιο δρομάκι.


...Παίρνοντας διαρκώς ύψος να αντικρύσω την πρώτη πανοραμική θέα της περιοχής.


...Να ανεβαίνω ακόμα πιο ψηλά, ολοένα και πιο ψηλά, εκεί που το χρώμα του ουρανού παίρνει μια βαθυγάλαζη απόχρωση.

Να πετάξω ψηλά στον γαλανό ουρανό...


...πάνω από θάλασσες και ωκεανούς...


...πάνω από χιονισμένα βουνά...


...με τους αχνούς των συννέφων να στροβιλίζονται στα φτερά μου.


Να χαθώ στο πορφυρό κόκκινο μιας ένδοξης δύσης.


Και όταν κουραστώ να κατέβω απαλά στη γη, με μια τεχνικά άρτια προσγείωση - αληθινό χορευτικό, παρακολουθώντας αχόρταγα και θαυμάζοντας τις κινήσεις των πτερυγίων, στην πτέρυγα του αεροπλάνου.


Και να γυρίσω πίσω στην καθημερινή ζωή περιμένοντας την επόμενη εναέρια απόδραση!


Η πτήση με τεχνικά μέσα αξίωσε τον καθένα μας να γευτεί την χαρά που εκ φύσεως απολαμβάνουν άλλα είδη πάνω στη γη.


Το αεροπλάνο είναι για μένα η πεμπτουσία της ανθρώπινης εφευρετικότητας και η έκφραση του αδάμαστου της φύσης μας, μιας φύσης που είναι προωρισμένη να σπάει τα ίδια της τα δεσμά.


Γι’ αυτό και του πρέπει δοξολογία...

Ακολουθεί ένα soundtrack που θα ταίριαζε σε μια όμορφη απογείωση!
Lift me up, από τον Moby

Χρόνος Πανδαμάτωρ

Ποιος ξέρει πώς θα ήταν οι ηλικιωμένες κυρίες στα νιάτα τους... Τα πρόσωπά τους, χαρακωμένα από το Χρόνο, μιλούνε περισσότερο σε μένα απ' ότι μιας καλλονής. "Ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος" έλεγε ο Ελύτης.

Πάλεψαν με το Τέρας και το νίκησαν προσωρινά. Τις χαράκωσε, τις πλήγωσε αγιάτρευτα και ξέρουν ότι το σώμα τους Του ανήκει. Θα τους το διεκδικήσει κάποια στιγμή μπροστά στο Φοβερό Βήμα, χωρίς να μπορέσουν τελικά να του το αρνηθούν. Θα δώσουν την τελευταία μάχη στα μαρμαρένια αλώνια, τη μάχη τη χαμένη από πρώτα.

Το ξέρουν. Αλλά το πρόσωπό τους φωτίζεται από ένα χαμόγελο που δεν μοιάζει να είναι του κόσμου τούτου. Κυρίες μου υποκλίνομαι.

Καράβι στο πέλαγος

Διαβάζοντας για τα Voyagers στο site της NASA έμαθα ότι βρίσκονται πλέον περί τις 100 φορές μακρύτερα από τον ήλιο σε σχέση με την Γη και περνούν από μια περιοχή του διαστήματος όπου ο ηλιακός άνεμος αναμειγνύεται με το διαστρικό υλικό. Ακολουθώντας μια παραπομπή, βρέθηκα να θαυμάζω αυτή την εικόνα του Hubble από το νεφέλωμα του Ωρίωνα:


Credits: NASA and The Hubble Heritage Team
Για περισσότερες λεπτομέρειες επί του φαινομένου γενικότερα (και για τα Voyagers) εδώ.
Λεπτομέρειες για το άστρο που απεικονίζεται στην φωτογραφία εδώ.

Η εξήγηση: Το αστέρι - πρωταγωνιστής, καθώς κινείται μέσα στον διαστρικό χώρο (προς τα δεξιά στην φωτογραφία μας), με τον σωματιδιακό του άνεμο απωθεί γύρω του το διαστρικό υλικό, όπως η πλώρη ενός καραβιού απωθεί το νερό της θάλασσας και δημιουργεί ένα μέτωπο σε σχήμα "V". Μέσα στο "V" βρίσκονται τα απόνερα του αστεριού-καραβιού και έξω από αυτό η θάλασσα-διαστρικός χώρος. Στο σημείο μετάπτωσης δημιουργείται ένα μέτωπο (bow shock το ονομάζουν οι αστρονόμοι) και είναι αυτό το μέτωπο που βλέπουμε ως φωτεινή γραμμή σε σχήμα ανοικτού "V".


Credits: Πρόκειται για το υπέροχο πλοίο Αίολος Κεντέρης Ι, της Ναυτιλιακής Εταιρίας Λέσβου, ναυπηγημένο στα ναυπηγεία Alstom Leroux Naval της Γαλλίας. Η ρότα του στο νερό χαράζει παρόμοιο αφρίζον "V" με το μοναχικό άστρο μας. Σαν παράδειγμα του ότι τα ανθρώπινα έργα συναγωνίζονται τα θαύματα του ουρανού.

Τό ίδιο φαινόμενο μπορείτε να αναπαράγετε στην κουζίνα σας βάζοντας ένα πιάτο κάτω από την ροή της βρύσης. Το νερό που θα συσσωρεύεται στην περιφέρεια θα απωθείται από την πίεση αυτού που θα πέφτει στο κέντρο και θα σχηματισθεί μια διακριτή άλως (ακτίνας ανάλογης με την ροή του νερού από την βρύση).

Η απόσταση, βέβαια, από το άστρο μέχρι την αιχμή του μετώπου (που στην εικόνα μοιάζει αμελητέα) είναι μερικά δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (ανάλογα με την ισχύ του ηλιακού ανέμου και την σχετική ταχύτητα κινήσεως του άστρου) και τα δικά μας Voyagers έκαναν 30 σχεδόν χρόνια να την διασχίσουν...

Υπάρχει ομορφιά, ποίηση και ρομαντισμός στο σύμπαν; Παρ' ότι πρόκειται για αξίες ανθρωποκεντρικές, είναι δύσκολο να δεχθεί κανείς ότι σπαταλήθηκε τόσο υλικό σε ενέργεια, χώρο και χρόνο, αν όχι για να έρθει η ώρα κάποτε μερικά ζευγάρια μάτια να ατενίζουν αυτή την "σπατάλη" με θαυμασμό. Ή όχι;

Λεπτομέρεια: πάνω δεξιά φαίνεται και ένα μικρότερο μέτωπο γύρω από ένα άλλο αστέρι που τραβάει τον δικό του δρόμο.