Απ' ό,τι ακούγεται στα Μέσα και χωρίς να έχω παρακολουθήσει το θέμα, μαγείρεμα ετοιμάζεται στο θέμα της απελευθέρωσης των μεταφορών, ώστε η συντεχνία με υψηλά μεταφορικά κόστη και τις πανάκριβα πληρωμένες άδειες να μείνει ικανοποιημένη. Κάτι ανάλογο φαίνεται ότι ετοιμάζεται και για τους φαρμακοποιούς, καθ' ότι ανέστειλαν την απεργία τους και πρόκειται να αρχίσουν "διαπραγματεύσεις" με την Λούκα (τη σοσιαλίστρια).
Μου μυρίζει λοιπόν απελευθέρωση αλά ελληνικά, όπου θα γίνεται σεβαστή η... ελληνική ιδιατερότης και άρα απελευθέρωση χωρίς απελεθέρωση, ένα φτιασίδωμα προς τα έξω για να ησυχάσουν οι Φράγκοι και να στείλουν το παραδάκι. Τέτοια τρίπλα είχε κάνει και ο Σιούφας παλιότερα, ο οποίος για να ικανοποιήσει την συντεχνία των αρτοποιών έναντι πιθανής εισόδου των supermarkets στο ψήσιμο του ψωμιού, έκανε - πιεζόμενος από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία - μια κατά συνθήκην απελευθέρωση, ορίζοντας τέτοιες απαιτήσεις για το ψήσιμο του ψωμιού που αυτό έμεινε τελικά πάλι στους φούρνους.
Και αυτό που με φοβίζει είναι ότι οι Φράγκοι (τουλάχιστον οι του ΔΝΤ) δεν θα στενοχωρηθούν και πολύ. Αυτοί είπαν και ελάλησαν για το τι θα πρέπει να κάνουμε για να έχουμε ανάπτυξη. Καθώς θα φροντίσουν να εξασφαλισθούν και έναντι πιθανής χρεωκοπίας, ώστε να δεσμεύσουν αξίες της χώρας σε περίπτωση δανεικών και αγύριστων, το αν θα έχουμε εμείς ανάπτυξη ή θα φροντίσουμε πρωτίστως τα συμφέροντα των συντεχνιών που ληστεύουν τόσα χρόνια τη χώρα είναι δικό μας θέμα.
Διότι υποψιάζομαι ότι τα μεν οικονομικά πλαίσια των μέτρων για την δανειοδότηση της Ελλάδας θα είναι ιδιαίτερα αυστηρά και βεβαίως εκτός ουσιαστικής διαπραγμάτευσης. Η υλοποίηση, όμως, των οικονομικών στόχων θα είναι έργο της εθνικής κυβέρνησης, σ' αντίθεση με όσα λέγονται περί εκχώρησης εξουσιών σε εξωχώρια κέντρα. Δυστυχώς! Στα πιο σημαντικά τον τελικό λόγο θα έχουν οι ακατάλληλοι δυσπροσαρμοστικοί και δέσμιοι του πολιτικού κόστους μπαλκονάτοι τενεκέδες του ελληνικού πολιτικού στερεώματος. Δυστυχώς...
Μου μυρίζει λοιπόν απελευθέρωση αλά ελληνικά, όπου θα γίνεται σεβαστή η... ελληνική ιδιατερότης και άρα απελευθέρωση χωρίς απελεθέρωση, ένα φτιασίδωμα προς τα έξω για να ησυχάσουν οι Φράγκοι και να στείλουν το παραδάκι. Τέτοια τρίπλα είχε κάνει και ο Σιούφας παλιότερα, ο οποίος για να ικανοποιήσει την συντεχνία των αρτοποιών έναντι πιθανής εισόδου των supermarkets στο ψήσιμο του ψωμιού, έκανε - πιεζόμενος από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία - μια κατά συνθήκην απελευθέρωση, ορίζοντας τέτοιες απαιτήσεις για το ψήσιμο του ψωμιού που αυτό έμεινε τελικά πάλι στους φούρνους.
Και αυτό που με φοβίζει είναι ότι οι Φράγκοι (τουλάχιστον οι του ΔΝΤ) δεν θα στενοχωρηθούν και πολύ. Αυτοί είπαν και ελάλησαν για το τι θα πρέπει να κάνουμε για να έχουμε ανάπτυξη. Καθώς θα φροντίσουν να εξασφαλισθούν και έναντι πιθανής χρεωκοπίας, ώστε να δεσμεύσουν αξίες της χώρας σε περίπτωση δανεικών και αγύριστων, το αν θα έχουμε εμείς ανάπτυξη ή θα φροντίσουμε πρωτίστως τα συμφέροντα των συντεχνιών που ληστεύουν τόσα χρόνια τη χώρα είναι δικό μας θέμα.
Διότι υποψιάζομαι ότι τα μεν οικονομικά πλαίσια των μέτρων για την δανειοδότηση της Ελλάδας θα είναι ιδιαίτερα αυστηρά και βεβαίως εκτός ουσιαστικής διαπραγμάτευσης. Η υλοποίηση, όμως, των οικονομικών στόχων θα είναι έργο της εθνικής κυβέρνησης, σ' αντίθεση με όσα λέγονται περί εκχώρησης εξουσιών σε εξωχώρια κέντρα. Δυστυχώς! Στα πιο σημαντικά τον τελικό λόγο θα έχουν οι ακατάλληλοι δυσπροσαρμοστικοί και δέσμιοι του πολιτικού κόστους μπαλκονάτοι τενεκέδες του ελληνικού πολιτικού στερεώματος. Δυστυχώς...
