Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 26 Μαΐου 2008 (ελληνική ώρα) το ρομποτικό σκάφος της NASA Phoenix Mars Lander ακούμπησε το έδαφος του αρκτικού κύκλου του κόκκινου γείτονά μας. Προηγήθηκε μια αλληλουχία επιτυχημένων χειρισμών, τους οποίους το σκάφος εξετέλεσε - αυτοδιαχειριζόμενο την μοίρα του! - χωρίς καθοδήγηση από το Κέντρο Ελέγχου. Είσοδος στην ατμόσφαιρα του Άρη με ταχύτητα περίπου 17,000 mil/hour, επιβράδυνση από την ατμόσφαιρα και σταδιακή αποβολή τμημάτων του περιβλήματος (για να μην μεταφερθεί το τερατώδες θερμικό φορτίο στο εσωτερικό του σκάφους), αποβολή της θερμικής ασπίδας, επιπλέον επιβράδυνση με αλεξίπτωτο, αποχωρισμός από το αλεξίπτωτο και ενεργοποίηση των κινητήρων jet ανάσχεσης (οι οποίοι αξιολογούν πληροφορίες του radar και μετρήσεις της κατεύθυνσης και έντασης του ανέμου για να απομακρύνουν το σκάφος από το αποβληθέν αλεξίπτωτο, ώστε να αποφευχθεί το "κουκούλωμα" του σκάφους από το αλεξίπτωτο επί εδάφους, πράγμα που θα ήταν μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη!) προσγείωση, ανάπτυξη των ηλιακών συλλεκτών αφού κατακαθίσει η σκόνη, μετάπτωση σε χειμερία νάρκη μισής ώρας για να επιτευχθεί η φόρτιση, έναρξη λειτουργίας της κάμερας και λήψη των πρώτων εικόνων. Όλα αυτά με μία ατμόσφαιρα ιδιαίτερα αραιή και άρα πολύ λιγότερο ικανή για αεροπέδηση απ' ότι η γήινη.
Καθ' όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος, διαδοχικές ηλεκτρονικές καταγραφές που επιβεβαιώνουν την επιτυχία του κάθε επιμέρους βήματος πραγματοποιούνται από τον υπολογιστή του σκάφους και εκπέμπονται με μεσολάβηση των τεχνητών δορυφόρων του Άρη (Αμερικανικής και Ευρωπαϊκής προελεύσεως) πίσω στο Deep Space Network και το αντίστοιχης λειτουργικότητας Ευρωπαϊκό δίκτυο, για να διοχετευθούν τελικά στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής. Εδώ η αλληλουχία των επιβεβαιώσεων έρχεται με καθυστέρηση 15 λεπτών περίπου, όσο χρειάζονται τα ραδιοκύματα να ταξιδέψουν από τον Άρη στη Γη. Εξαίρεση η πληροφόρηση κατά την φάση σιγής, όταν το σκάφος διανύει με μεγάλη ταχύτητα τα πρώτα στρώματα της ατμόσφαιρας του Άρη και δημιουργεί νέφος ιονισμένων σωματιδίων γύρω του: εδώ, ο,τιδήποτε καταγράφεται, αποθηκεύεται στο σκάφος και εκπέμπεται λίγο αργότερα. Στην λήψη της κάθε επιβεβαίωσης ένα ξέσπασμα ενθουσιασμού, ακολουθούμενο από δευτερόλεπτα ελπίδας και αγωνίας μέχρι την επόμενη επιβεβαίωση. Θα πάνε άραγε όλα καλά; Ή, πιο σωστά, πήγαν όλα καλά; (αφού η αλληλουχία των επιβεβαιώσεων έρχεται σε playback, με την επιβαλλόμενη από την ταχύτητα του φωτός καθυστέρηση - άτιμε Einstein...):
Τελικά όλα πήγαν καλά. Οι πρώτες φωτογραφίες cartes-postales από την παγωμένη αρκτική τούντρα του Άρη, χαραγμένη σε πολύγωνα από τις ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, κάνουν ήδη τον γύρο της Γης, χάρις στο internet:
Πάνω στην ράχη του σκάφους, η Αμερικανική σημαία και ένα DVD προωρισμένο για τους μελλοντικούς εξερευνητές του Άρη, με ένα μήνυμα, μερικές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένες από τον Κόκκινο Πλανήτη και τα ονόματα 250,000 κατοίκων της Γης:
Και το επιστέγασμα: ο Αμερικανικός δορυφόρος Mars Reconnaissance Orbiter που (μετά από λεπτούς χειρισμούς στην τροχιά του) υπερίπταται του σημείου εισόδου του σκάφους Phoenix στην ατμόσφαιρα, εντοπίζει και αποτυπώνει το σκάφος στην φάση αεροπέδησης με το αλεξίπτωτο:
..............................................................................
Την ίδια ώρα, εδώ, ξημερώματα Δευτέρας, η Ελλάδα κοιμάται βαθειά. Ονειρεύεται και ελπίζει και αυτή. Σε τι; Σε μία νέα διάκριση, ίσως, στην επόμενη Eurovision. Και σε ένα καλό πλασάρισμα στο Euro, σε μια καλή επίδοση σε γήπεδα, στοίβους ή πισίνες έστω και με την βοήθεια του εισαγωγέος από την Λάρισα. Αν και, έτσι που μας έχουνε βάλει οι Φράγκοι στο μάτι με τα αναβολικά, θα μας μείνουν οι Καλομοίρες μόνον για να πανηγυρίζουμε...
Σημ.: Οι φωτογραφίες (πλην της τελευταίας, βεβαίως...) από την ιστοσελίδα της NASA.
