Φεύγω

... διαφεύγω, αποφεύγω, ξεφεύγω, καταφεύγω!

Φύση: ξεχνιέσαι και γλυτώνεις από πολλά (έστω και προσωρινά)...

Φονταμενταλισμοί

Στην Ινδία απαγορεύουν τα κινητά τηλέφωνα στις ανύπανδρες γυναίκες για να αποφύγουν "ανεπιθύμητες" σχέσεις.

Και στο Κουβέιτ στο εξής δεν επιτρέπουν τις ψηφιακές reflex κάμερες σε δημόσιους χώρους, ει μη μόνον για δημοσιογραφική φωτογραφία, απαγόρευση που έχει πιθανότατα σχέση με τις εμμονές του ισλαμισμού.

Αυτά για να θυμόμαστε πότε - πότε ότι τα αυτονόητα και "κεκτημένα" του Δυτικού πολιτισμού είναι υπό διωγμόν αλλού και ότι οι "πολυπολιτισμικές κοινωνίες" που πολλοί οραματίζονται θα φέρουν τα βαρίδια εμμονών και νοοτροπιών που αποτίναξε ο Δυτικός κόσμος από το σώμα του εδώ και μερικούς αιώνες, και όχι πάντα ανώδυνα...

Όχι άλλους νόμους!

«Η πολιτεία γελοιοποιείται με όλα αυτά που γίνονται» με την απαγόρευση του καπνίσματος, δήλωσε ο ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος. Ο υπουργός υπενθυμίζει ότι η Βουλή ψήφισε το νόμο, ο οποίος αλλού εφαρμόζεται, αλλού δεν εφαρμόζεται και στα κέντρα υγειονομικού ενδιαφέροντος παραβιάζεται. Και τι κάνει, λοιπόν, γι' αυτό ο υπουργός; Μα... φέρει προς ψήφιση και άλλο νόμο, πιο αυστηρό! Που επεκτείνει την απαγόρευση του καπνίσματος και μέσα στα αυτοκίνητα, όταν συνεπιβαίνουν ανήλικοι!

Τελικά η νέα απαγόρευση καπνίσματος ψηφίσθηκε πανηγυρικά σε τροπολογία, προβλέποντας βαρύτατα πρόστιμα στους παραβάτες, και ενώ οι προηγούμενοι αντικαπνιστικοί νόμοι (του Αυτοκράτορος Αβραμόπουλου και της Δουκίσσης Μαριλίζας) έχουν γίνει... κόσκινο από τις τρύπες (βλέπε φωτο) πριν ποδοπατηθούν ανηλεώς από τον Έλληνα, του οποίου ο τράχηλος αποδείχθηκε ότι υπομένει ασμένως Μνημόνια αλλά όχι ατσιγαρίες.

Φυσικά και ο νέος νόμος ψηφίζεται (όπως και τόσοι άλλοι στην Ελλάδα) για να... μην εφαρμοσθεί. Η εκτελεστική εξουσία (λαμβάνοντας, βέβαια, και ερμηνεύοντας υπόγεια μηνύματα από την νομοθετική) απροθυμεί να εφαρμόσει τον αντικαπνιστικό νόμο εκεί που είναι εύκολο, πρακτικό και εφικτό (δημόσιοι χώροι, κέντρα υγειονομικού ενδιαφέροντος κτλ.) και όλη η επικράτεια έχει ξανά ντουμανιάσει όπως τον παλιό καλό καιρό. Πρέπει άραγε να είσαι τέρας διορατικότητας για να προβλέψεις ότι και η νέα απαγόρευση για το κάπνισμα στα αυτοκίνητα (πρακτικά εξαιρετικά δύσκολη στην επιτήρηση της εφαρμογής της) θα καταστεί ταχύτατα αδρανής;

Ακόμα χειρότερα, χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική ευφυΐα για να αντιληφθείς ότι η παραγωγή, με την οκά, νόμων καταδικασμένων να μην εφαρμοσθούν ευτελίζει την λειτουργία του πολιτεύματος και οδηγεί σε ανυπακοή και έναντι των νόμων που (τυχόν) ακόμη τηρούνται;

Ο αλησμόνητος Παναγιώτης Παπαδούκας, στο "Εθνικόν Απόρρητον", έλεγε καυστικά: "Η Ελλάς παράγει λάδι, καπνό, φρούτα και νόμους!" Και παρακάτω έμμετρα:

"Νόμων πληθώρα

πενήντα την ώρα.

Πέρνα τους τώρα

και σ' άλλους προχώρα!"


Υ.Γ.: Η αφίσα είναι από την εκστρατεία ενημέρωσης για την εφαρμογή του Αβραμοπούλειου αντικαπνιστικού νόμου. Υπέστη το βασανιστήριο του καψίματος με τσιγάρο, προτού παραδοθεί στην λαϊκή χλεύη... Παραμένει, ακόμη αυτές τις μέρες, αναρτημένη σε τοίχο δημοσίου κτηρίου, εις επίρρωσιν των προηγουμένων...

Τα πετράδια που λάμπουν ακόμα

Νοσταλγία μιας εποχής που δεν έζησα...

Μνημειώδες

Γαργανουράκης - Ελευθερίου - Μαρκόπουλος: Συνάντηση φωνής, στίχου, μουσικής. Σπάνια σύνοδος εξαίσιων ουρανίων σωμάτων...

Λαβωμένο αγρίμι σε προσωρινή αιχμαλωσία

Πριγκήπισσα της ομορφιάς, του ναζιού και της πόζας, ετών οκτώ παρακαλώ!

Το πιάσαμε το υπονοούμενο

Ενθουσιάσθηκε ο Ντομινίκ με τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Δεν τον ενδιαφέρει, λέει, που νίκησε η Αριστερά (σημ.: με τον όρο "Αριστερά" εννοεί το... ΠΑΣΟΚ), ας νικήσει και ο διάολος ο ίδιος, αρκεί να γίνεται η δουλειά. «Κάτι αντίστοιχο δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Δεν έχει ποτέ συμβεί, παρά το τόσο σκληρό πρόγραμμα που οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να υποστηρίξουν, το να γίνει κατανοητό στον πληθυσμό ότι ήταν αναγκαίο και αυτός τελικά να υποστηρίξει στην πλειοψηφία του την υπάρχουσα κυβέρνηση.»

Τάδε έφη Ντομινίκ. Που προφανώς δεν συγκινήθηκε από την αποχή. Είπαμε, να περάσει η γραμμή, να γίνεται η δουλειά. Η αποκρυπτογράφηση των μηνυμάτων της κάλπης αφήνεται στους αιθεροβάμονες θεωρητικολογούντες. Οπότε ετοιμασθείτε διά τα περαιτέρω...

Έχουν λοιπόν έναν τρόπο να τις λένε τις χοντράδες οι Φράγκοι, μα ένα τρόπο! Με ένα πολιτισμένο μειδίαμα, δείχνοντας ελάχιστα μόνον τους κυνόδοντες. Σαν το «Έλληνες κουράγιο» του Όλι Ρεν. Κι όποιος κατάλαβε , κατάλαβε...

Στάχτη και καπνός

Βραδυά επαναληπτικού γύρου αυτοδιοικητικών εκλογών. Περνώντας μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασης ρίχνω μια φευγαλέα ματιά. ALTER, συζήτηση για το εν διαμορφώσει αποτέλεσμα, παράθυρο και λόγος στον υπουργό (που θα μας νοικοκυρέψει) Παπακωνσταντίνου.

Και ενώ αυτός αναπτύσσει τη γνωστή επιχειρηματολογία του σωτηριολογικού ΠΑΣΟΚ, σύννεφο καπνού σηκώνεται μπροστά του και τον κρύβει μερικώς, τον μετατρέπει για λίγες στιγμές σε φευγαλέα οπτασία, σε άπιαστο πλάσμα του ονείρου (σαν τα δώρα εορτών και αδείας, που... εν καιρώ θα ξαναδοθούν στους δημοσίους υπαλλήλους).

Πήρε λοιπόν το στούντιο φωτιά; Μένω για να δω. Αλλά όχι. Το φούμο προέρχεται από την επίσης προσκεκλημένη στο panel Λιάνα Κανέλη, βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου. Η οποία γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τον αντικαπνιστικό νόμο που ψηφίσθηκε προ μηνών (αγνοώ αν τον υπερψήφισε και το κόμμα με το οποίο πολιτεύεται).

Ο υπουργός συνεχίζει σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Εξηγεί πώς θα εκσυγχρονίσει το φορολογικό σύστημα ώστε να πληρώνουν όλοι τους φόρους τους και να μην απαιτείται κάθε φορά που το κράτος μένει από ρευστό να πληρώνουν και αυτοί (ή μόνον αυτοί) που έχουν ξαναπληρώσει. Λέει και άλλα ωραία και μεγαλόπνοα. Και όλοι εν γένει στο panel παραμένουν απαθείς. Άλλωστε έχει φουνταριάσει όλη η χώρα, από μπαρ σε καφέ και από εστιατόρια μέχρι νοσοκομεία. Στην Κανέλη θα κολλήσουμε τώρα;

Νόμος είναι το δίκιο του καπνιστή, λοιπόν. Και η εμπεδωμένη, παγιωμένη παραβατικότητα στο Ελλαδιστάν καθιστά γελοία τα πρόσωπα της νομοθετικής εξουσίας. Αλλά το χειρότερο είναι ότι φαίνεται να μην έχουν οι ίδιοι συναίσθηση της γελοιότητάς τους...

Ναι μεν, αλλά

Θέμα απολύσεων στον Δημόσιο Τομέα θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με το λογικό επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν οι απολύσεις να είναι ταμπού στο Δημόσιο και να συμβαίνουν καθημερινά στον Ιδιωτικό Τομέα.

Επί της αρχής καμία διαφωνία. Είναι εξωφρενικό οι εγαζόμενοι στον Ιδιωτικό Τομέα να αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός κατώτερου Θεού, πάνω στην ράχη των οποίων εφαρμόζονται ανόθευτοι οι νόμοι της αγοράς, ενώ στο Δημόσιο οι υπάλληλοι να απολαμβάνουν ασυλία πρωτοφανή για τα (τραγικά για την χώρα μας) οικονομικά δεδομένα. Και επιπλέον όλοι να ωρύονται για τον κίνδυνο απόλυσης των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ οι συνεχείς απολύσεις στον Ιδιωτικό Τομέα να περνούνε στα ψιλά γράμματα.

Σωστά. Με μία μεγάλη ένσταση όμως. Δεν μας λες βρε Κυριάκο ποιος θα αναλάβει τις απολύσεις στο Δημόσιο; Ποιος θα κρίνει τον ικανό, εργατικό και απαραίτητο και ποιος θα τον διακρίνει από τον ανίκανο, αργόσχολο, νωθρό, περισσευάμενο; Γιατί σε μένα είναι προφανές ότι, όταν τεθεί θέμα απολύσεων στο Δημόσιο, θα βγουν στο τραπέζι οι κομματικές ταυτότητες. Και θα καταφθάνουν σωρηδόν τα "μπιλιετάκια" από τις Τοπικές κομματικές Οργανώσεις και τα βουλευτικά γραφεία. Θα πρέπει να είναι κανείς ασυγχώρητα αφελής για να πιστεύει κάτι διαφορετικό...

Εκτός αν (για να αποφευχθεί η οργή) χρησιμοποιηθεί ένα "διαφανές" κριτήριο, όπως πιθανότατα τα έτη υπηρεσίας. Οπότε η μπάλα θα πάρει (ισοπεδωτικά) τους νεώτερους.

Έχει το ελληνικό κράτος (βουτηγμένο από δεκαετίες στην κομματοκρατία και την ισοπέδωση) οποιοδήποτε υγιή μηχανισμό αξιολόγησης του ανθρώπινου δυναμικού του, ώστε τυχόν απολύσεις στο Δημόσιο να αποβούν καθ' οιονδήποτε τρόπο επ' ωφελεία του, πέρα από την στενά ταμειακή τους πλευρά;

Άμπρα κατάμπρα!

"Αυτοδιοικητική" θέλει την ψήφο το ΠΑΣΟΚ στον β' γύρο των εκλογών. Στον πρώτο γύρο τους βόλευε η "πατριωτική", η ψήφος με "το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι" (που θα 'λεγε και ο Καβάφης), το "ο μη μεθ' ημών, καθ' ημών", το "Παπανδρέου ή χάος". Αυτά μέχρι χθες.

Τώρα όμως άλλαξαν τα πράγματα. Ο Μεγάλος Αρχηγός δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, αγνοήθηκαν οι μελοδραματικές του εκκλήσεις. Τον γράψανε οι εκλογείς (εκεί που δεν πιάνει το μελάνι), τους γράφει και αυτός. Δεν θα κάνει εκλογές, το 'λεγε έτσι γι' αστείο βρε αδερφέ!

Τώρα πρέπει, μέσα σε μία εβδομάδα (με το που κούνησε το μαγικό ραβδάκι ο Πεταλωτής ο Φουσκομάγουλος), οι ψηφοφόροι να αλλάξουν τρόπο σκέψης, καθ' υπαγόρευσιν των φωστήρων της ΠΑΣΟΚικής γκαιμπελικής προπαγάνδας. Να αφήσουν την "μεγάλη εικόνα", τα μείζονα πολιτικά μηνύματα κατά μέρος και να κοιτάξουν ποιος θα βουλώσει καλύτερα τις λακούβες της γειτονιάς τους. Κάτι που είχαν παρακινηθεί να αγνοήσουν ή να αντιπαρέλθουν στον α' γύρο. Γιατί; Γιατί έτσι! Για τους νοητικά υστερούντες αποφασίζουν άλλοι.

Η σκοπιμότητα είναι προφανής σε μη μικρόνοες. Το ΠΑΣΟΚ φοβάται ότι το αντιμνημονιακό μένος των αριστερών ψηφοφόρων, αν συνεχίσουν να σκέφτονται με το δίλημμα "μνημόνιο ή μη μνημόνιο" (δίλημμα που αποδέχθηκε και ενστερνίσθηκε το ΠΑΣΟΚ), θα τους οδηγήσει να στοιχισθούν κατ' ανάγκην πίσω από τους υποψηφίους της... αντιμνημονιακής (τρομάρα της...) ΝΔ. Ο κίνδυνος είναι ορατός. Οπότε τέρμα τα μεγάλα διλήμματα, πίσω στις λακούβες.

Προφανώς έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε κοπάδι ζωντανών. Ή ίσως σε αρκούδες που χοροπηδούν άκεφα ανάλογα με το τι ρυθμό αυτοί βαράνε στο ντέφι τους. Ή μήπως έτσι είναι κιόλας;

Ρε, πλάκα ήταν! Δεν το καταλάβατε;

Ακούω τον Παπανδρέου και δεν πιστεύω στα αυτιά μου! Η δήλωσή του (διανθισμένη με παραληρήματα και ονειρώξεις περί μιας άλλης Ελλάδας που αυτός και το ΠΑΣΟΚ θα χτίσει - με την βοήθεια του λαού βεβαίως-βεβαίως...) ήταν προφανώς έτοιμη, ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος, που όπως φαίνεται δείχνει μια σημαντική καθίζηση του κόμματός του.

Αν αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι λόγος για να πραγματοποιήσει την απειλή του για πρόωρη καταφυγή στις κάλπες, ποια είναι τότε; Αυτή είναι η "πατριωτική ψήφος" που ζήτησε, ώστε να "συνεχίσει το έργο του"; Το μόλις 1/3 από το σύνολο των ψηφοφόρων που προσήλθαν και έδωσαν έγκυρη ψήφο; Με τα υπολογίσιμα λευκά/άκυρα και την σημαντικότατη αποχή να συμποσούται στο 45% ή 50% και να δείχνει δυσαρέσκεια, αηδία, δυσθυμία και ό,τι άλλο θέλετε, πάντως όχι αποδοχή των κυβερνητικών πεπραγμένων, όχι ψήφο εμπιστοσύνης;

Αν δεν είχε (κατ' εντολήν) φορτίσει τις αυτοδιοικητικές εκλογές με τέτοιο τρόπο, η ετυμηγορία της κάλπης θα μπορούσε να ερμηνευθεί απλώς και μόνον ως δυσπιστία ή απογοήτευση από όλο το πολιτικό φάσμα. Αλλά όταν ζητάς "πατριωτική ψήφο", όταν κατ' ουσίαν λες "ή εγώ ή το χάος", ουσιαστικά λες το "ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς". Και κάθε απόρριψη του κόμματός σου, έστω και ως αποχή, σου χρεώνεται προσωπικά. Είναι απόρριψη του διλήμματος που έθεσες, απόρριψη της προβληματικής σου.

Περί της ανάγκης, λοιπόν, "να μιλήσει ο λαός", μόνος του είπε και μόνος του ξείπε. Άλλη μια μπλόφα, ασφαλώς, μετά το "λεφτά υπάρχουν". Κι έχει ο Θεός ακόμα. Πρωθυπουργός καθ' υποτροπήν μπλοφατζής! Μόνο που, προφανώς, πίσω από τις μπλόφες βρίσκονται άλλοι...

Terrorism made in Greece

Άλλο ένα προϊόν με Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας που παρήγαγε αυτή η χώρα και το ψεύτισε και αυτό. Κατέληξε να διακινεί και να εξάγει γράμματα με τζούφιες στρακαστρούκες. Αφόρητος ερασιτεχνισμός. "Κον Σαρκοζύ - Σανζ Ελυζέ, Παρίσι. Προσοχή εύθραυστον". Η Ελλάς παραδίδεται στην διεθνή απαξίωση. Κι εδώ εισαγωγές θα καταλήξουμε να κάνουμε;