Πιάνουν τόπο;

Ευχές, ευχές και πάλι ευχές...

Στη χώρα όπου η αναρχία, η βία, η αλητεία και το μαζικό πλιάτσικο βαφτίζονται "κοινωνικές εξεγέρσεις" και τους αποδίδονται με περισπούδαστες αναλύσεις "βαθειά νοήματα"...

...στη χώρα αυτή όπου η παιδοκολακεία είναι εθνικό σπορ, όπου οι ανήλικοι είναι πολίτες με όλα τα δικαιώματα των ενηλίκων αλλά χωρίς υποχρεώσεις (ούτε καν της τήρησης της στοιχειώδους ευταξίας)...

...στην χώρα όπου στο όνομα του ψευδεπίγραφου Πανεπιστημιακού Ασύλου ορκίζονται εκόντες άκοντες πολιτικοί από όλες τις παρατάξεις...

...στη χώρα όπου ανερυθρίαστα Υπουργοί προχωρούν σε σύσταση εταιρειών με μόνο αντικείμενο την απαλλαγή τους από την φορολογία ακινήτων...

...στη χώρα αυτή όπου χρειαζόμαστε "κοινωνικό διάλογο" διαρκείας 100 χρόνων για να αποφασίσουμε αν θα λειτουργήσουμε τα καταστήματα μια Κυριακή το χρόνο...

...στη χώρα αυτή, λέω, όπου ο θάνατος ενός εφήβου οδηγεί στην αναγόρευσή του με συνοπτικές διαδικασίες σε ήρωα αν προκλήθηκε από σφαίρα αστυνομικού (Αλ. Γρηγορόπουλος)*, αλλά περνάει στα αζήτητα της εθνικής μνήμης όταν προέρχεται από δράση τρομοκρατών (Θ. Αξαρλιάν)...

Σ'αυτή την ανεκδιήγητη, παρακμιακή Ελλάδα ποιες ευχές μπορούν να πιάσουν τόπο;

...............................................................................

* Ετοιμασθείτε του χρόνου για την "επέτειο", με όλα τα αναμενόμενα. Ένα νέο Πολυτεχνείο γεννήθηκε. Ήδη έχουμε και "Αμφιθέατρο Αλ. Γρηγορόπουλου" στο Πάντειο. "Έτσι", λέει, "ένας νέος που δεν πρόλαβε να σπουδάσει θα μείνει για πάντα με αυτό τον τρόπο στο Πανεπιστήμιο."
Και οι έφηβοι - θύματα τροχαίων δυστυχημάτων; Και όσοι δυστυχείς πεθαίνουν από άλλα αίτια; Αλλά παρέβλεψα: αυτοί δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες της εγχώριας Αριστεράς για ηρωοποίηση...

Κληρώνει οσονούπω

Οι Μπάγιεβιτς και Μανωλάς περιμένουν την έγκριση της διοίκησης της ΑΕΚ για μεταγραφικές κινήσεις, αφού υπέβαλαν τις προτάσεις τους.

Η διοίκηση θα απαντήσει μάλλον από το νέο έτος, αλλά διαχέεται ότι το budget δεν είναι ιδιαίτερα εύρρωστο.

Λέτε να περιμένουν την κλήρωση του πρωτοχρονιάτικου λαχείου;

Υ.Γ.: Κάτι με τα μεταγραφικά, κάτι με τα σκορ-λαχτάρες της ομάδας (3-3, 3-2 κοκ.), αν δεν το πάθει ο Μπάγιεβιτς το εγκεφαλκό στην ΑΕΚ, δεν θα το πάθει πουθενά...

Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν

... Ή αλλιώς, έγινε μια τρύπα στο νερό...

Αφού προηγήθηκε μια σειρά από επιτυχείς μεταβιβάσεις (κοινώς "πάσες") μεταξύ Κεντρικής Κυβέρνησης, Υπουργείων, Νομαρχιών και Εμπορικών Συλλόγων, η... απίστευτα ρηξικέλευθη πρόταση να ανοίξουν τα καταστήματα μία ακόμη Κυριακή το χρόνο παραδόθηκε στην κοινή χλεύη. Απομένει πιθανώς η διακριτική ευχέρεια των όσων καταστηματαρχών αποφασίσουν να κινηθούν στα όρια της νομιμότητας (μάλλον, θα έλεγα, εκτός αυτής) και να στήσουν "αντάρτικο".

Προηγήθηκαν, βέβαια, οι γνωστές και απαραίτητες νεοελληνικές γραφικότητες: Συνεδριάσεις Νομαρχιακών Συμβουλίων υπό την απειλή συνδικαλιζόμενων τραμπούκων που είχαν εισβάλει στον χώρο των συνεδριάσεως (απίστευτου κάλλους η εικόνα Συμβούλων που συνεχίζουν να συνεδριάζουν και να εκδίδουν αποφάσεις υπό ομηρία, χωρίς να αισθάνονται ότι θίγεται στο ελάχιστο η αξιοπρέπειά τους...). Και δηλώσεις επί δηλώσεων περί του πρακτέου, με ορισμένους που στην αρχή είχαν εμφανισθεί ως ευνοϊκά διακείμενοι να γίνονται στο τέλος διαπρύσιοι πολέμιοι.

Αν, από την κατάληξη αυτού μεταρρυθμιστικού... άλματος, κρίνει κανείς την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης και την διάθεσή της για αναμέτρηση με το πολιτικό κόστος, τι άραγε μπορεί να υποθέσει για τυχόν γενναιότερες τομές, όπου θα χρειαζόνταν "να ματώσουν μύτες";

Υ.Γ.: Θυμίζω τον τίτλο παλαιότερής μου ανάρτησης: "Ποτέ την Κυριακή"...
..................................................
Νεώτερα: Τελικά, θα λειτουργήσουν, λέει, τα καταστήματα στον Δήμο Αθηναίων, με απόφαση του Νομάρχη κου Σγουρού, βάσει... βασιλικού διατάγματος που του δίνει το δικαίωμα να ανατρέπει αποφάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Εν τω μεταξύ, ιδιαιτέρως εύστοχα απάντησε το ΠΑΣΟΚ διά στόματος Μ. Χρυσοχοΐδη (αν εξαιρεθεί το δημαγωγικό "φόρτωμα" της κρίσης στην κυβέρνηση):
«Μετά από αμέτρητες παλινωδίες, αποδεικνύεται τελικά ότι η ηγεσία του ΥΠ.ΑΝ. είναι ανίκανη να λάβει και να εφαρμόσει μια καθαρή πολιτική απόφαση ώστε να λειτουργήσει η αγορά και την τελευταία Κυριακή του χρόνου, όπως οι οικονομικές συνθήκες, οι έμποροι, οι καταναλωτές, η ίδια η κοινή λογική υπαγορεύουν. Ως άλλος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της» και μετακυλύει τις ευθύνες από φορέα σε φορέα κι από εκεί στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αρνούμενη να αναγνωρίσει τις ιδιαίτερες συνθήκες οικονομικής ασφυξίας που έχουν δημιουργηθεί, και με δική της ευθύνη, στην αγορά καθ' όλη την περίοδο πριν τις γιορτές.

Όλοι, εργαζόμενοι, καταναλωτές, εμπορικός κόσμος και πρωτίστως η κυβέρνηση, οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι η οικονομική κρίση στην οποία εισέρχεται η χώρα απαιτεί ένα σοβαρό και σταθερό σχέδιο αναθέρμανσης της οικονομίας χωρίς «ήξεις - αφίξεις», πισωγυρίσματα και μεσοβέζικες αποφάσεις.

Αν δεν λάβουμε τώρα βραχυπρόθεσμες και πιο μεσοπρόθεσμες αποφάσεις που θα τονώσουν τη ζήτηση στην αγορά, ώστε να αποφύγουμε μια μελλοντική αλλά σχεδόν προδιαγεγραμμένη έκρηξη της ανεργίας, αύριο ίσως είναι πολύ αργά».

Αναρωτιέμαι, βέβαια, τι θα έλεγαν οι σύντροφοι στο ΠΑΣΟΚ αν η κυβέρνηση χωρίς περιστολές υποστήριζε νομοθετικά την λειτουργία των καταστημάτων για την ερχόμενη Κυριακή...

Προσέξτε και τις αναφορές και των δύο ανακοινώσεων (Σγουρού και Χρυσοχοΐδη) στο "τι θέλουν οι καταναλωτές και οι έμποροι", καθώς και στο ότι οι εργαζόμενοι καλούνται "εθελούσια" να συμμετάσχουν. Πήραν το σφυγμό του κόσμου και, σου λέει, αφού σχεδόν όλοι το θέλουν δεν χάνουμε τίποτα να το υποστηρίξουμε. Τώρα, αν είναι να κακοκαρδίσουμε πολλούς, αλλάζουν τα πράγματα...

Βεβαίως, ο περιορισμός της εφαρμογής του μέτρου στα όρια του Δήμου Αθηναίων υπερβαίνει τα όρια της γελοιότητας. Ακόμα και σήμερα 26/12/2008 (που εδώ όλα είναι κλειστά), στις ΗΠΑ καταναλωτές τρέχουν να αλλάξουν δώρα Χριστουγέννων, κυνηγώντας ευκαιρίες και ξεστοκαρίσματα. (αλλά αυτά έχει ο ανάλγητος καπιταλισμός...)

Και καθώς εμπορικοί σύλλογοι από άλλους δήμους και πόλεις εξεγείρονται για την διάκριση, το αλαλούμ συνεχίζεται...

Και πάλι ο Αίσωπος

Δεν το χωράει, λοιπόν, το μυαλό μου: Το υπερχρεωμένο ελληνικό κράτος ξοδεύει εκ του υστερήματός του τροφοδοτώντας με ζεστό χρήμα τους υπερχρεωμένους και εκβιάζοντες τηλεοπτικούς σταθμούς, για να μας πείσει μέσω διαφημίσεως ότι πρέπει να αποκτήσουμε φορολογική συνείδηση.

Η υπόθεση είναι για γέλια, αν όχι για κλάματα. Όταν δεν διαθέτεις αδιάφθορα στελέχη για να κυνηγήσεις τους φοροδιαφεύγοντες, όταν αυτά τα στελέχη συναλλάσσονται με τον υπό έλεγχο φορολογούμενο, όταν ξεκινάς να θεσπίσεις (εκ νέου) αντικειμενικά κριτήρια αλλά υπαναχωρείς και καταλήγεις σε επίπεδα προτεινόμενου φορολογητέου εισοδήματος βάσει αυτοκινήτων, σκαφών κλπ, που ελάχιστους ή κανέναν δεν θα θίξουν, ποιον προσπαθείς να προσυλητίσεις στον ...ορθό δρόμο δια της πειθούς και μόνον;

Και σαν να μην έφταναν αυτά, κρατικοί σου αξιωματούχοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την φορολογική συνείδηση και σε υπεράκτιες και εξωχώριες εταιρείες την ακίνητή τους περιουσία, προφανώς θεωρώντας ότι η φορολογική διαφάνεια είναι για τους αφελείς (και όσους δεν έχουν πολλά να κρύψουν, οπότε μη έχοντας για τίποτε άλλο να καμαρώσουν, κάνουν λάβαρό τους την τιμιότητα).

Αλλά και ορισμένοι επι γης λειτουργοί του Υψίστου δεν φαίνεται να συμμερίζονται τα περί φορολογικής συνείδησης, αφού και αυτοί στην βοήθεια υπερακτίων εταιρειών καταφεύγουν για να γλυτώσουν από την ...ευλογία της τιμιότητας, δηλαδή από το (προφανώς ανεπιθύμητο) παράσημο του πτωχού πλην τίμιου.

Και να μην τα είχε πει ο γερο-Αίσωπος... Η καβουρίνα, λέει γύρισε και είδε πως το καβουράκι της περπατούσε στραβά και το επέπληξε. Και αυτό απάντησε (με την ετοιμότητα και την αθωότητα που χαρακτηρίζει τα παιδιά): "ηγού της οδού, ω μήτερ, και προς αυτήν βαδίζειν πειράσομαι" - Προχώρα μάνα εσύ ίσια, και εγώ θα προσπαθήσω να σε ακολουθήσω...