Έρως ανίκατε μάχαν

Να είχαν, άραγε, πλύνει τουλάχιστον τα δόντια τους;

Credo quia absurdum

Ήταν να το δούμε και αυτό: Πρωθυπουργός και κυβέρνηση να ζητούνε και να λαμβάνουν ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου να… αυτοκαταργηθούν. Προσέξτε αγαπητοί μου αναγνώστες: δεν βρίσκεστε σήμερα ενώπιον ενός ακόμη συνήθους προϊόντος του κομματικού σωλήνα του Κινήματος, ενός ακόμη αξιοθέατου του θεματικού πάρκου που λέγεται ΠΑΣΟΚland˙ δεν πρόκειται (προς Θεού) για ένα ακόμη δρώμενο της ελληνικής Αυλής των Θαυμάτων, περιορισμένης εμβελείας. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί θα ψαλίδιζαν ανεπίτρεπτα το μεγαλείον (και το γελοίον) του πράγματος και είναι ως εκ τούτου κατώτεροι των περιστάσεων.

Εδώ – καταλάβετέ το - έχουμε την μεγαλειώδη παραγωγή γνήσιου πολιτικού υπερρεαλισμού υπό τα όμματα της αγρύπνου Ευρώπης και του αγωνιούσης ανθρωπότητος.

Ίσως βέβαια πολίτες χωρών όπως η Κούβα, το Ιράν και η Κολομβία - εθισμένοι σε αλλοπρόσαλλους ηγέτες και εν γένει παρανοϊκές πολιτικές συμπεριφορές – να μην εκπλαγούν από το χθεσινοβραδυνό προϊόν του ελληνικού κοινοβουλίου. Αλλά πάντες οι άλλοι – και πάντως οι πολίτες του λεγομένου Δυτικού κόσμου – θα ξύνουν με απορία την σοφή τους κεφαλή, μην δυνάμενοι να κατανοήσουν τα όσα συμβαίνουν εδώ.

Αλλά και γι’ αυτούς υπάρχει λύση, η μόνη ίσως δυνατή, λύση βέβαια υπερβατική, βασισμένη όμως στην δική τους θεολογική κληρονομιά: Αφού εξ ανάγκης είναι υποχρεωμένοι να αφομοιώσουν και να μεθερμηνεύσουν τα ΠΑΣΟΚικά δρώμενα και αφού πρέπει να εξοικειωθούν με την mentalité των πολιτευομένων και των ψηφοφόρων αυτού του κόμματος, ας αφήσουν τις αμφιβολίες και τα δυσμενή σχόλια, ας θυμηθούν την αποδιδόμενη στον Αγ. Τερτουλλιανό φράση, και ας αναφωνήσουν τέλος πάντων εν χορώ: «Ναι, τα πιστεύομεν διότι είναι απίστευτα!»

“Ce fut une erreur”: Σημίτη, τ’ ακούς; Για σένα το λέει!

"Ni madame Merkel ni moi n'étions en fonction lorsqu'on a décidé de faire entrer la Grèce dans l'euro. Disons les choses comme elles sont : ce fut une erreur. Parce que la Grèce est entrée avec des chiffres qui étaient faux et elle n’était pas prête, son économie n’était pas prête à assumer l’intégration dans la zone Euro. C’est une décision qui a été prise - si mon souvenir est exact - en 2001 et dont nous avons payé les conséquences ces derniers mois."

«Ούτε εγώ ούτε η Κα Μέρκελ είχαμε την εξουσία όταν αποφασίστηκε να εισέλθει η Ελλάδα στην ζώνη του Ευρώ. Aς πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, επρόκειτο για ένα λάθος. Διότι η Ελλάδα εισήλθε με ψεύτικα νούμερα και δεν ήταν έτοιμη, η οικονομία της δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει μια διαδικασία ολοκλήρωσης μέσα στην ζώνη του Ευρώ. Πρόκειται για μια απόφαση που πάρθηκε- αν δεν με απατά η μνήμη μου – το 2001 και της οποίας τις συνέπειες πληρώσαμε αυτούς τους τελευταίους μήνες».

Δεν θα αγιοποιήσω εδώ τον Sarkozy, έχει λόγους να λέει όσα λέει, απευθύνεται άλλωστε και στο εσωτερικό του κοινό. Αλλά με άψογα διπλωματικό τρόπο, με μια καλοσιδερωμένη, λιτή και αυστηρή γλώσσα, νίπτων τας χείρας του για τις επιλογές των τότε εν ισχύι πολιτικών προσώπων στην Γαλλία (Jacques Chirac και Lionel Jospin), δηλώνει χωρίς περιστροφές το αυτονόητο: ότι η αφεντομουτσουνάρα μας δεν ήταν για τα δυτικοευρωπαϊκά σαλόνια, ότι τα νούμερα πάνω στα οποία πατήσαμε για να μπούμε (γνωστά έστω, εν μέρει, σε αυτούς που μας δέχθηκαν – γι’ αυτό και ο χαρακτηρισμός της εισόδου μας ως λάθους, προφανέστατα δικού τους) ήταν αγρίως φαλκιδευμένα.

Για όσους γνωρίζουν τα τερτίπια της ευγενούς γλώσσας των Γαλατών, εκ των όσων ειπώθηκαν εκείνα που μας αφορούν (και όσα εννοήθηκαν) δεν ταιριάζουν πλέον σε κυρίαρχη χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά σε χώρα υπό κατοχή και κηδεμονία, το νόθο παιδί της Ευρώπης, μια χώρα – βαρίδι, της οποίας η πολιτική εξουσία έχει αμετάκλητα αποδειχθεί ανήμπορη να την σώσει. Και αυτό ακριβώς το πνεύμα, αυτή η διαπίστωση, δεν γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να αποκρυβεί.

Τα προηγούμενα καθιστούν αυτονόητα καταγέλαστη κάθε θριαμβολογία του κυβερνώντος κόμματος (που θα πανηγύριζε έτσι κι αλλιώς για μια ακόμη «σωτηρία», όποια και αν ήταν η ερήμην τους ληφθείσα απόφαση). Μια σοβαρότερη πολιτική ηγεσία μιας σοβαρότερης χώρας θα είχε αυτόματα οδηγηθεί σε παραίτηση και μόνον λόγω της εθνικής απαξίωσης που σηματοδοτεί το ύφος και το περιεχόμενο αυτών των δηλώσεων. Και ο μεν Γιώργος μπορεί να πάρει ύφος Sarkozy και να πει και αυτός "Je n’étais pas en function en ce moment là" – «Δεν κυβερνούσα εγώ τότε», ώστε να του καταλογιστεί… απλά και μόνον η κατρακύλα από το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» στον μετεκλογικό «Τιτανικό» και οι ολέθριες αυτής συνέπειες. Αλλά, ο Κύριος «Επί των ημερών μου», ο μέγας Σημίτης, πού είναι; Τα δικά του κατορθώματα αποδομούνται, τα δικά του ιερά και θέσφατα βεβηλώνονται. Ώστε δεν εισήλαμε «με το σπαθί μας» (όπως συνήθιζαν αφιονιστικά να λένε αυτός και ο κύκλος των εκσυγχρονιστών του) στην ΕΕ; Δεν θα παρουσιαστεί για μια φορά ακόμη, να υπερασπιστεί τον Χρυσούν Αιώνα Του, που τον έθιξαν οι αχρείοι;

(Μην νομίζετε, βέβαια, ότι ξεχνάω πως επί Καραμανλή του νεώτερου και των επανιδρυτών του, όταν είχε ξεσπάσει το πρώτο κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, εκεί γύρω στο 2008, οι επί της οικονομίας και των οικονομικών κυβερνητικοί του αξιωματούχοι διαβεβαίωναν ότι η Ελλάδα είναι προστατευμένη από την κρίση γιατί η οικονομία της έχει διαφορετικές δομές και χαρακτηριστικά από αυτές των ισχυρών χωρών της Δύσεως… - εδώ κι αν γελάμε!)

F18 - ατμοσίδερο!

Ένα εκπληκτικό video, για όσους γνωρίζουν, έστω και θεωρητικά, τα στοιχειώδη από το πιλοτάρισμα ενός αεροπλάνου: δεν έχω δει άλλο video πτήσης μαχητικού με τέτοια χρονική συσσώρευση στορφών υψηλών Gs. Πρακτικά ο αεροπλάνο μεταβαίνει από την μια αλλαγή πορείας στην επόμενη απνευστί!

Το μέγεθος των δυνάμεων που αναπτύσσονται στις στροφές φαίνεται και από το νέφος συμπυκνώσεως υδρατμών που σκεπάζει κατά διαστήματα τις πτέρυγες και τα πλάγια πτερύγια, οφειλόμενο στην απότομη πτώση πιέσεως στην ανώτερη επιφάνειά τους κατά τις αλλαγές κατεύθυνσης.

Προσέξτε επίσης - οι πιο παρατηρητικοί - την επαναλαμβανόμενη αλλαγή εμβαδού των πτερύγων, καθώς εκπτύσσονται στις πιο απαιτητικές (από απόψεως στήριξης) στροφές και συμπτύσσονται ακολούθως στην πιο ομαλή πορεία.

Άντε και πολλά είπαμε: το video μιλάει από μόνο του!

Your money or your life!

Το ότι το σύνταγμα κατήντησε από τους (και συνταγματολόγους) νομοθετούντες του ΠΑΣΟΚ χαρτί τουαλέττας το υποψιάζεται πλέον ο κάθε πολίτης με στοιχειώδη ευθυκρισία, έστω και αν δεν έχει νομική κατάρτιση. Δεν χρειάζεται δα και πολύ σκέψη για να καταλάβεις ότι, στην πρεμούρα τους να εισπράξουν τεράστια ποσά την τελευταία στιγμή, γράφουν και σβήνουν με τα πόδια νόμους και διατάξεις, (παρα-)βιάζοντας λογική και Σύνταγμα.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη κατάρτιση για να αντιληφθείς ότι τα εφευρήματα της τελευταίας στιγμής για να κλείσει το ταμείο και να καλυφθεί η χρόνια τραγική ανικανότητα σύλληψης της φοροδιαφυγής και η συνεχιζόμενη αιμορραγία από τις κρατικές σπατάλες, αυτά τα αναδρομικά χαράτσια που βαφτίζονται "αλληλεγγύης", "ασφάλιστρα κινδύνου της ακίνητης περιουσίας" και ό,τι άλλο ευφάνταστο γεννά ο διεστραμμένος νους του Μπένυ, όλες αυτές η δίκην κεφαλικού φόρου αφαιμάξεις που εφαρμόζονται ή προγραμματίζονται έχουν πολύ αμφίβολη συνταγματική νομιμοποίηση σε μια φυσιολογικώς λειτουργούσα Πολιτεία και καλύπτονται πίσω από το θολό τοπίο μιας κατάστασης "εκτάκτου ανάγκης", στην πραγματικότητα μιας περιόδου πολιτικής ανωμαλίας.

Αλλά αν κανείς χρειάζεται και επιστημονική άποψη, ιδού τοιαύτη, εκ της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής εκπορευόμενη. Αφορά το colpo grosso με τις αποδείξεις, εμπνεύσεως του σαδιστή φορομπήχτη Μπένυ, που συμπυκνώνεται στην φράση: "Ξοδεύετε, σας τα παίρνω - δεν ξοδεύετε, σας τα αρπάζω!"

Ιδού λοιπόν τι λέει η εν λόγω επιτροπή για το εξωφρενικό πέναλτυ μη κατανάλωσης:
"Ως προς το ζήτημα της επιβολής φόρου με συντελεστή 10% επί του ποσού που οι προσκομιζόμενες αποδείξεις δαπανών του φορολογουμένου υπολείπονται σε αξία του ενός τετάρτου (ποσοστό 25%) του ατομικού εισοδήματός του (και μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ), παρατηρείται ότι, σύμφωνα προς το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος, αντικείμενο του φόρου μπορεί να είναι το εισόδημα, η περιουσία ή οι δαπάνες και οι συναλλαγές του φορολογουμένου. Εν προκειμένω, ο επιβαλλόμενος φόρος ενδεχομένως δεν βρίσκεται σε αρμονία με την ανωτέρω διάταξη, δεδομένου ότι δεν φαίνεται να επιβάλλεται επί του εισοδήματος, της δαπάνης ή της περιουσίας, αλλά επί της μη διενέργειας δαπάνης, η οποία δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να αποτελεί αντικείμενο φόρου."

Βέβαια αυτά είναι ψιλοπράγματα για τον Μπένυ. Λίγη παρλαπίπα με μελό ύφος ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας για τις κρίσιμες στιγμές που περνάει το Έθνος, άντε και λίγη τσόντα από δυσμενή διεθνή συγκυρία, κλονιζόμενη πολιτικά Ευρώπη και τα τοιαύτα (λες και του ζήτησε κανένας ξένος τη γνώμη για τα της Γηραιάς Ηπείρου... - εδώ και για τα δικά μας συνεδριάζουν ερήμην μας) και ιδού λόγος να παρακαμφθεί οποιοδήποτε εμπόδιο, ακόμα και συνταγματικό. Στην ανάγκη, με κάποιες προειδοποιήσεις και απειλές οικονομικής φύσεως προς τους δικαστές από υψηλόβαθμα χείλη, τα πράγματα μπορούν να γίνουν ευκολότερα...